Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chcieć tego, co się ma, to podobno klucz do szczęścia.

Dopiero teraz zrozumiała, jak bardzo to wszystko raniło również jego. (..) Przez całe lata prezentowała ojcu bardzo określony obraz samej siebie: bezpieczny związek, sukces zawodowy, wspaniały wnuk. Technicznie rzecz biorąc, była dla niego dostępna, ale nigdy nie okazywała prawdziwego ciepła. Właściwie niespecjalnie się nim interesowała. Nie obchodziło jej co jest dla niego ważne (..).Właściwie dopiero teraz przyszło jej do głowy, że mógł chcieć, żeby byli sobie bliscy".

Siebie zwalniamy z odpowiedzialności za własny wkład w podtrzymywanie iluzji. Musimy się nauczyć odpowiedzialności.

Nie zawsze problem sprowadza się do jednych rozstajów w środku lasu. Często niezależnie od tego, co byśmy zrobili na tamtych rozstajach, i tak znaleźlibyśmy się w tej samej sytuacji.

Za wszystko odpowiadają kobiety. Są winne zbrodni prawdziwych i wyimaginowanych. Nie myślą dostatecznie jasno, nie dość mocno się starają, nie stawiają sobie wystarczająco wysokich wymagań. Zupełnie jakby samolot spadł na ziemię wyłącznie dlatego, że przestały machać rękami.