-
ArtykułyAntti Tuomainen: Tworzę poważne historie, które ukrywam pod absurdalnym humoremAnna Sierant2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Dziecka: znajdź idealny prezent. Przegląd promocjiLubimyCzytać1
-
Artykuły„Zaginiony sztetl”: dalsze dzieje Macondo, a może alternatywna historia Goraja?Remigiusz Koziński3
-
Artykuły„Zależy mi na tym, aby moje książki miały kilka warstw” – wywiad ze Stefanem DardąMarcin Waincetel2
Miecz i kwiaty
Cytaty
Ktoś cię musi nauczyć składać kopię. Albo robić mieczem. Albo choćby kijem wywijać. Bo widzisz, młody przyjacielu, każda wojna, święta czy nie, jednako polega na waleniu po mordzie.
Ktoś cię musi nauczyć składać kopię. Albo robić mieczem. Albo choćby kijem wywijać. Bo widzisz, młody przyjacielu, każda wojna, święta czy n...
Rozwiń ZwińTymczasem świat, przeklęta materia, zmieniać się nie chce, a ludzie... Cóż, już prędzej świat się zmieni.
Tymczasem świat, przeklęta materia, zmieniać się nie chce, a ludzie... Cóż, już prędzej świat się zmieni.
Z namiotu wynurzył się pobladły, chudy mnich, dźwigając zakrwawione prześcieradło, z którego sterczało kilka amputowanych ramion i nóg. Vittorio pozdrowił go, unosząc bukłak, a potem uśmiechnął się nagle i zawołał: - Hej, całkiem bym zapomniał! Muszę przecież przedstawić wam mą miłość! Cecylia! Cecylia, bywaj tu, skarbie! Przedstawię ci moich drogich przyjaciół... - Ile razy mam cię prosić, Vittorio, byś zamknął gębę? - Z namiotu niespodziewanie wynurzył się Anzelm de Fidou, blady, umazany krwią, przepasany brudnym fartuchem. W ręku dzierżył instrument do piłowania kości. - Po pierwsze, Cecylia ślubowała czystość i posłuszeństwo Bogu, po drugie, ma dopiero trzynaście lat, a po trzecie, nawet gdyby była starsza i ślubów nie złożyła, na pewno nie wyszłaby do tego, kto jeszcze pół godziny temu wyśpiewywał serenady dla innej! Zresztą, też mniszki!"
Z namiotu wynurzył się pobladły, chudy mnich, dźwigając zakrwawione prześcieradło, z którego sterczało kilka amputowanych ramion i nóg. Vitt...
Rozwiń Zwiń