Urszula Soja – urodziła się w 1958 roku, jest absolwentką filologii klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W życiu zawodowym związana była z filią Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, później przemianowaną na Uniwersytet w Białymstoku. W roku 1986 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych z zakresu językoznawstwa łacińskiego. Tłumaczka Horacego i Katullusa. Publikowała również przekłady z poezji fińskiej. Powieść „Srebrzysty blask” jest rezultatem zainteresowań życiem codziennym ludzi antyku, filozofią epikurejską oraz starożytną poezją.
Jest to unikatowy "przewodnik" po starożytnym Rzymie. Autorka wiernie opisuje rozrywki, modę, kuchnię, religię, architekturę oraz prawo obowiązujące w tamtych czasach.
Prawdziwą gratką okazało się też przybliżenie różnych filozofii. Najdokładniej przybliżony został epkureizm, nie zabrakło jednak cynizmu, stoicyzmu, sceptycyzmu.
W tym pięknie odzwierciedlonym, antycznym świecie, przeplata się wątek kryminalny.
Podczas comiesięcznego święta, id, ginie w tajemniczych okolicznościach Decymus Wettiusz.
Sprawę próbuje rozwikłać wyznawca Epikura wraz z Lucjuszem Wibiuszem.
Filozof odnajduje ciało poszukiwanego i rusza tropem mordercy. Dochodzi do kolejnych zbrodni, a myśliciel sprytnie łączy kropki w całość. Para podróżuje po starożytnym Rzymie, bywając w różnych miejscach przybliżających czytelnika do antycznego swiata- w łaźniach, karczmach, posiadłościach dostojników, na ucztach ( ciekawostką jest, że na jednej z nich pojawił się nawet panujący cesarz August) lub słuchając deklamacji.
Powieść jest prawdziwą perełką dla miłośników historii starożytnej , wzbogaconą o maksymy oraz fragmenty liryki między innymi Cycerona, Horacego czy Seneki. @cosdopoczytania
"Póki żyjemy śmierć nas nie dotyczy, lecz póki morderca nie zostanie schwytany, wszyscy możemy umrzeć!"
Kolejna książka zabiera mnie do Starożytnego Rzymu.
Filozof- detektyw na zlecenie bogatego protektora, wraz ze swym uczniem bada sprawę morderstwa innego wpływowego mieszkańca Wiecznego Miasta.
Dużo filozoficznych dysput. Zderzających się ze sobą nurtów nauki. Stoicyzm i epikureizm.
Stoicyzm- kierowanie się rozumem, cnota, dyscyplina moralna.
Epikureizm- bycie szczęśliwym.
Aristodemos, nauczyciel młodego Lucjusza, jest przedstawicielem filozofii epikurizmu.
Lektura która wymaga skupienia. Można się zgubić w trakcie rozmów bohaterów. Tym bardziej, że miałam problem z imionami.
Przydługimi i kilkoma na jedną osobę.
Z kobietami było trochę łatwiej.
Nie do końca jest to moja ulubiona formą przekazu literackiego.
Za dużo konwersacji o problemach świata. Rozpatrywanie zagadnień życia pustymi szermierkami słownymi przy winie i strawie.
Walka o wpływy i forsowanie własnego zdania jako najlepszego i najważniejszego.
Autorka skupia się na rozwiązaniu zagadki, pokazując egzystencję ludzi toczącej się ówcześnie.
Akcja dzieje się powoli, wręcz ślimaczo.
Raczej na zimowe długie wieczory.