Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mówi się, żeby nie oceniać książki po okładce - ale akurat do tej okładka pasuje jak ulał. Klimat chaty pogrążonej w zamieci, zaśnieżonych gór i mrocznej tajemnicy - bezcenny. Sama intryga - powiedzieć, że naciągana i wydumana, byłoby eufemizmem.

Mówi się, żeby nie oceniać książki po okładce - ale akurat do tej okładka pasuje jak ulał. Klimat chaty pogrążonej w zamieci, zaśnieżonych gór i mrocznej tajemnicy - bezcenny. Sama intryga - powiedzieć, że naciągana i wydumana, byłoby eufemizmem.

Przyprawia o koszmary...

Przyprawia o koszmary...

Ciut gorsza niż Wnyki i Bielma. Trochę wtórna i mało wiarygodna, z wydumaną intrygą i plastikowymi bohaterami. Niemniej klimat jest i czyta się nieźle.

Ciut gorsza niż Wnyki i Bielma. Trochę wtórna i mało wiarygodna, z wydumaną intrygą i plastikowymi bohaterami. Niemniej klimat jest i czyta się nieźle.

Autorka po raz N-ty udowodniła swój geniusz! Tryskająca charakterystycznym "kisielowym" humorem, nasycona mityczną magią i smaczkami całkowicie realnych ciekawostek poukrywanych między wierszami. Coś zupełnie nowego spoza "dożywotniej" serii, Opus Magnum tej autorki, a przy tym równie fantastycznego -w każdy tego słowa znaczeniu!

Autorka po raz N-ty udowodniła swój geniusz! Tryskająca charakterystycznym "kisielowym" humorem, nasycona mityczną magią i smaczkami całkowicie realnych ciekawostek poukrywanych między wierszami. Coś zupełnie nowego spoza "dożywotniej" serii, Opus Magnum tej autorki, a przy tym równie fantastycznego -w każdy tego słowa znaczeniu!

Tam, gdzie nocą nadal widać gwiazdy, za to nie uświadczysz smartfonów ni zasięgu, dzieją się cuda i ziszczają koszmary. Mocna, nieoczywista, bardzo dobra - tak samo, jak poprzedni tom tej miniserii. I tak samo, jak lektura poprzedniczki napełniła mnie tęsknotą za Karkonoszami, tak ta pozycja wzbudziła marzenie o Bieszczadzkiej Eskapadzie.

Tam, gdzie nocą nadal widać gwiazdy, za to nie uświadczysz smartfonów ni zasięgu, dzieją się cuda i ziszczają koszmary. Mocna, nieoczywista, bardzo dobra - tak samo, jak poprzedni tom tej miniserii. I tak samo, jak lektura poprzedniczki napełniła mnie tęsknotą za Karkonoszami, tak ta pozycja wzbudziła marzenie o Bieszczadzkiej Eskapadzie.

Przerosła moje najśmielsze oczekiwania! Duszna atmosfera zapomnianej wioseczki u podnóży Karkonoszy i Izerów. Mimo upływu wieków nadal przesiąknięte mrokiem dawnych tajemnic które miast zniknąć, poddały się chrześcijańskiej mitologii i zrosły z nią na dobre. A może raczej - na złe...

Przerosła moje najśmielsze oczekiwania! Duszna atmosfera zapomnianej wioseczki u podnóży Karkonoszy i Izerów. Mimo upływu wieków nadal przesiąknięte mrokiem dawnych tajemnic które miast zniknąć, poddały się chrześcijańskiej mitologii i zrosły z nią na dobre. A może raczej - na złe...