Niech ktoś mi powie, że jestem petardą, że jestem fajna, inspirująca, dowcipna. Czemu bierze się pod uwagę piękno? I czemu ono ma o czymś de...
Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Sophie Hardcastle
1
7,5/10
Pisze książki: literatura piękna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,5/10średnia ocena książek autora
208 przeczytało książki autora
315 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
No ja pierdolę! Kogo to obchodzi? Po co mam w ogóle o tym myśleć? Niech ktoś mi powie, że jestem petardą, że jestem fajna, inspirująca, dowc...
No ja pierdolę! Kogo to obchodzi? Po co mam w ogóle o tym myśleć? Niech ktoś mi powie, że jestem petardą, że jestem fajna, inspirująca, dowcipna. Czemu bierze się pod uwagę piękno? I czemu ono ma o czymś decydować? Piękna dla kogo? Powiedz mi, że jestem bohaterką. Powiedz mi, że jestem pomysłowa. Powiedz mi, do chuja pana, że idę jak burza. Tak, chcę być właśnie burzą.
2 osoby to lubiąPragnienie powrotu do przeszłości to najgorsze uczucie na świecie. Bo wyrywa nas z czasu, z tu i teraz.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Pod pokładem Sophie Hardcastle
7,5
Fabuła bardzo wciągająca, ale liczyłam na trochę coś innego. Miałam nadzieję, że w książce będzie więcej dramaturgi, niż jest rzeczywiście. Spodziewałam się większego bólu czytając tę historię. Opis bardzo mnie zachęcił, ale to jednak nie to, na co liczyłam. Odniosłam wrażenie, że to, o czym miała być ta książka, było gdzieś z boku i za mało opowiedziane.
Pod pokładem Sophie Hardcastle
7,5
Opowieść rozpoczyna się, gdy Olivia kończy studia i ma rozpocząć prestiżowy staż w banku. Pewnego wieczoru spotyka dwoje nieznajomych, których pasją jest żeglowanie. Ich przyjaźń, sposób patrzenia na świat, poczucie wolności urzekają dziewczynę. Olivia rzuca staż i rusza w świat, pracując na statkach. Mija parę lat i Oli można już nazwać wilkiem morskim. Postanawia wziąć udział w rejsie w towarzystwie pięciu mężczyzn, mają dostarczyć jacht z Nowej Kaledonii do Auckland. Wkrótce przekona się, że na morzu, pod pokładem, nikt nie usłyszy jej krzyku… Po przeprowadzce do Londynu morskie przygody Olivii to już przeszłość. Teraz ceni sobie poukładany tryb życia. Jednak kiedy poznaje Hugona, traumatyczne wspomnienia spod pokładu nagle w niej ożywają.
Pięknie historia o traumie i miłości opowiedziana poprzez kolory. Książka podzielona jest na cztery odrębne części, z których każda opisuje inny etap życia bohaterki (wczesne, średnie i późne lata dwudzieste). Chociaż fabuła przebiega dość linearnie, język jest absolutnie literacki, rytmiczny, cudowny i fascynujący.
Autorka pyta o wybory, jakich dokonujemy w życiu, upokorzenia, jakie musimy znosić, oraz o to, jak potrafimy – lub nie – radzić sobie z traumami. Ukazuje niezłomność ludzkiego ducha, zwłaszcza kobiet, które często są obciążone wieloma trudnościami, ale które często wychodzą z tych trudności silniejsze, jak rozpalone do czerwoności żelazo wykute w ogniu. Znakomita lektura.