1 czerwca, nakładem Wydawnictwa Harde i Lekkie, ukaże się druga część uwielbianej przez czytelniczki komedii detektywistyczno-romantycznej „Zemsta. Agencja rozbitych serc” autorstwa Nataszy Sochy pod tytułem „Rewanż”. To dowcipna, przewrotna i odrobinę refleksyjna opowieść o stosunkach damsko-męskich.

Na pierwszych stronach „Rewanżu” Agata nie ma zbyt wielu powodów do radości. Jak sama mówi: „Będę mieć dziecko z facetem, którego nie kocham, który jest ode mnie młodszy, nienawidzi mnie, bo go oszukałam, a na dodatek przeze mnie wyleciał z pracy”. Nie da się ukryć, że Natasza Socha niczego swoim bohaterom nie ułatwia i z radością stawia ich w wyjątkowo niekomfortowych sytuacjach. Jak sama przyznaje: „Lubię, kiedy się coś dzieje. Kiedy pojawiają się sytuacje, które wcale nie są dziwne ani niemożliwe, bo tak naprawdę zostały wzięte z życia. Moi bohaterowie to zlepek różnych osób i ich przygód, które wydarzyły się naprawdę. Czy Agata zatem istnieje? Stuprocentowa Agata może nie, ale z całą pewnością jest ona stworzona z wielu autentycznych kobiet i tego, co przeżyły. »Kłody pod nogami« są istotne, bo pokazują, że nieważne, ile razy ktoś nam je rzuci albo ile razy się o nie potkniemy – ważne, jak potem radzimy sobie z daną sytuacją”.

Całe szczęście Agata nie musi się mierzyć z tymi komplikacjami sama – ma wokół siebie ludzi, którzy chętnie służą jej pomocą i okazują wsparcie niezależnie od sytuacji. Socha dużo uwagi poświęca kobiecej przyjaźni, udowadniając, że tak zwana solidarność jajników istnieje i ma się całkiem dobrze. Rodzice Agaty również nie przypominają tych, do których przywykliśmy w książkach i filmach – nie są nieporadni czy toksyczni, przeciwnie, pomagają córce, ale też szanują jej odrębność, indywidualność i prawo do podejmowania własnych decyzji. „Toksyczni rodzice to pewien książkowy schemat, niestety po części wynikający z tego, że sporo z nas ma coś na ten temat do powiedzenia – mówi autorka. – Ale przecież istnieją również tacy, którzy faktycznie staną za swoim dzieckiem murem, nieważne, jaką drogę wybierze w życiu. Tacy rodzice to skarb. Oni nie zostawiają na nas blizn, które czasem nigdy się nie goją. Chciałam, żeby moja bohaterka mimo swojej życiowej nieporadności czy zakrętów, w które non stop wpada, miała silne wsparcie właśnie w rodzinie”.

Interesujący jest też inny aspekt. Socha przedstawia bowiem rozterki ciężarnej kobiety z nieco innej strony. Zwykle kreuje się obraz kobiety, która nie może się doczekać narodzin dziecka i marzy o zostaniu matką – dopiero od niedawna to tabu jest coraz częściej łamane. Agata wprost przyznaje, że nie tyka w niej zegar biologiczny; niewielu twórców decyduje się zaś na pokazanie takiej perspektywy. A przecież każda kobieta jest inna, inaczej reaguje, przeżywa różne sytuacje. „Ciąża wcale nie musi oznaczać dla każdej kobiety tego samego – mówi Socha. – Niektóre z nich potrzebują więcej czasu, by oswoić się z myślą, że zostaną mamami. Czasem nawet te dziewięć miesięcy im na to nie starcza. Nie lubię oceniać innych kobiet, mówić im, że są złe, bo nie kochają lub za mało kochają swoje dzieci. Nikt nie wie, co same kiedyś przeszły, z czym się borykają, jakie lęki w nich drzemią. Skupmy się na sobie, zamiast bezustannie krytykować. I wiesz co? To działa w dwie strony. Dzieci również nie mają obowiązku kochać swoich rodziców. Na to trzeba sobie zasłużyć”.

Agata nie tylko zostaje rzucona na głęboką wodę, ale też spotyka na swej drodze pewną kobietę, której wcześniej wolałaby zdecydowanie unikać. Teraz jednak ich drogi się krzyżują i obie panie nawiązują nić porozumienia. To postać interesująca, bo wymykająca się schematom; zdarza się, że zdradzona kobieta wini nie swojego niewiernego partnera, a jego kochankę, która, jak to się często zdarza, jest zupełnie nieświadoma całej sytuacji. Socha pytana, dlaczego kobietom tak trudno jest dostrzec winę partnera i wolą go usprawiedliwiać, a całą odpowiedzialność zrzucić na „tę drugą”, odpowiada: „Bo tak jest łatwiej. Wydaje nam się, że jeśli zaatakujemy inną kobietę, to łatwiej będzie nam się pogodzić z faktem, że facet nas zostawił. Warto jednak pamiętać, że nikt nie zdradza, bo zostaje do czegoś zmuszony. To mężczyzna podejmuje decyzję o romansie, zdradzie, odejściu. Nikt nie przystawia mu noża do gardła. To jego wybór i jego pomysł na dalsze życie. A ta kobieta u jego boku? Po prostu wykorzystała jego słabość i pojawiła się w momencie, w którym związek zaczynał się kruszyć. Czy powinna odpuścić? Z moralnego punktu widzenia pewnie tak. Pamiętajmy jednak, że nikogo nie zatrzymamy na siłę. Nigdy”. I może dobrze, bo przecież tak naprawdę rozstanie to początek czegoś nowego. Kiedy związek się kończy, czasem myślimy, że nasze życie również dobiega końca, a w rzeczywistości to tylko zamknięcie pewnego etapu. Socha przytacza historię Shanny Moakler, byłej miss Stanów Zjednoczonych i modelki „Playboya”, która zaraz po swoim rozwodzie w 2006 roku pojechała do słynnej restauracji Bellagio w Las Vegas. „Tam wspólnie z przyjaciółmi świętowała odzyskaną wolność. Nie wiedziała jeszcze, że wkrótce zostanie uznana za prekursorkę nowego trendu – hucznego obchodzenia rozwodów. Później dołączyła do niej Barbara Becker, żona Borisa, która oznajmiła: »Możecie mi wierzyć lub nie, ale drugie życie kobiety bynajmniej nie zaczyna się po czterdziestce. Ono tak naprawdę zaczyna się po rozwodzie«. I coś w tym jest. Osobiście nie uważam, że należy ten dzień świętować, ostatecznie z jakiegoś powodu byliśmy kiedyś razem. Ale może warto spojrzeć na to jak na kolejny etap w naszym życiu. Nie będzie łatwo, przynajmniej na początku. Ale to wcale nie znaczy, że jeszcze nie będzie pięknie”.

Już w pierwszym tomie cyklu Agata, chcąc zemścić się na swoim byłym kochanku i pracodawcy, dostaje mocno po nosie. Tym razem również padają słowa o tym, że snucie planów o zemście nie jest zbyt rozsądnym posunięciem. „Być może są na świecie ludzie, do których karma nie wraca. Być może jest również tak, że zemsta, o której myśli się za bardzo, zjada nas samych, a potem trafia w czoło jak bumerang”. Jak twierdzi Socha: „Wszystko do nas wraca. Czasem nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale te wszystkie złe myśli, które krążą po naszej głowie – one kiedyś powrócą. Za rok, dziesięć lat, może nawet jeszcze później. Im więcej w nas złych emocji, tym większa szansa na nieszczęśliwe życie. Zamiast skupić się na sobie, tkwimy w jakimś marazmie, rozdrapujemy rany, planujemy zemsty, żyjemy nienawiścią. Z tego nigdy nie urodzi się nic dobrego”.

Czy historia Agaty doczeka się kolejnej części? Dla fanów „Agencji Rozbitych Serc” mamy dobrą informację – możecie się spodziewać trzeciego tomu z serii. W końcu, jak mówi sama autorka: „Jest jeszcze tyle pięknych, mocnych kolorów do wykorzystania na okładce…”.

Natalia Socha jest autorką popularnych powieści, dziennikarką, felietonistką, malarką i ilustratorką książek. Przez większość życia, również studenckiego, związana była z Poznaniem. Obecnie swój czas dzieli między małą wioskę pod Akwizgranem w Niemczech, w którym znajduje inspiracje do pisania, a rodzinnym miastem.

Książka „Rewanż. Agencja rozbitych serc” jest już dostępna w sprzedaży.

„Rewanż. Agencja rozbitych serc” Nataszy Sochy dostępna będzie również w najlepszych sieciach księgarskich i księgarniach stacjonarnych oraz internetowych, w tym na www.wiemiwybieram.pl, jak też w wersji e-book m.in. na woblink.pl, legimi.pl, publio.pl, ebookpoint.pl.

Artykuł sponsorowany