Igor Brudny to jeden z najbardziej intrygujących bohaterów na polskiej scenie współczesnego kryminału. Bynajmniej nie jest to postać bez skazy, a raczej typ osobnika, który posiada liczne blizny – zarówno na ciele, jak i duszy. Twardy warszawski glina, który woli nie wracać do swojej przeszłości. Brudnego poznaliśmy na kartach powieści „Piętno”, potem była „Sfora” oraz „Cherub”, teraz nadszedł czas na „Zarazę”, czyli bardzo szczególny rozdział w opowieści. Zielona Góra wydaje się być w tej literackiej wizji niemalże przedsionkiem piekła, w której raz na kilka lat budzą się prawdziwe demony. Przemysław Piotrowski to niezwykle świadomy swojego warsztatu twórca, który potrafi hipnotyzować naturalistycznym stylem, bezkompromisową akcją, a także filozoficznymi akcentami swoich powieści.

„Zaraza”, czyli mroczna strona codziennej rzeczywistości

Czasem najtrudniejszy jest pierwszy krok. Zwłaszcza, jeśli jest się świadkiem wydarzeń, które mogły odmienić całe życie. Doskonale wie o tym Igor Brudny. Bo rehabilitacja po tym, jak cudem uszedł z życiem z zasadzki psychopatycznego mordercy, przypomina drogę przez mękę. Życie może być bowiem bliskie koszmaru, przerażającego snu na jawie – w takim świecie obudził się właśnie bohater Piotrowskiego. Komisarz musi trzymać się z dala od Warszawy, a zielonogórski zespół inspektora Romualda Czarneckiego już nie istnieje. To nie jest miejsce dla słabych ludzi, zdaje się przekonywać autor „Zarazy”, czwartego tomu z kryminalnej serii. 

Piotrowski kreśli mroczną, ponurą wizję rzeczywistości, w której dominują odcienie moralnej szarości. Bestsellerowy twórca, który w wyraźny sposób zaznaczył swoją obecność na polskiej scenie literackiej zbrodni, przekonywał już swego czasu o tym, że zbrodnia potrafi odcisnąć wyjątkowe piętno – tak na ciele, jak i duszy człowieka. Tytuły poszczególnych powieści Piotrowskiego są symbolicznymi wskazówkami w sprawie tematyki i motywów. „Zaraza” może odnosić się oczywiście do epidemii, zakaźnej i występującej masowo choroby, która trawi współczesną cywilizację. Ale nie tylko. Bo zaraza znaczy również zepsucie, demoralizację, pierwiastek zła. Ścieranie się charakterów, konfrontacja osobowości, a wreszcie – gdy dochodzi do ostateczności – zwierzęca walka o wolność, prawdę, czystość sumienie i życie.

Rzeźnicy, wilkołaki, seryjni mordercy – świat zbrodni Piotrowskiego

Tym razem w lesie – miejscu rozumianym symbolicznie jako granica końca cywilizacji, świata człowieka – znaleziono zwłoki kolejnej zamordowanej kobiety. Wyniki sekcji są dosyć oczywiste, choć naprawdę zaskakujące. Otóż okazuje się, że w ciele ofiary nie została prawie żadna kropla krwi. Czyżby w mrocznym lesie, pod osłoną nocy, zaczęły polować kolejne bestie? Jednak to nie wszystko. Ofiara wypadku samochodowego, niezaleczone traumy i lęki, wspomnienia, które wytrącają z codziennego spokoju. To wszystko składa się na przerażający, ale równocześnie fascynujący obraz świata zbrodni Przemysława Piotrowskiego.

Rzeźnicy, wilkołaki, seryjni mordercy. Problem pedofilii, grzechy kościelnych decydentów, korupcja, nadużycia… wreszcie wulgarność i przemoc. Twórca „Zarazy” nie bawi się w półśrodki, jego książki to zapis bezkompromisowej akcji, choć równocześnie moralnych rozterek, które towarzyszą głównym bohaterom. Motyw rzekomego wilkołactwa i kanibalizmu, seryjne morderstwa, obyczajowe tabu, czyli piętno tajemnic „Sfory” i „Cheruba” – dwóch poprzednich powieści Przemysława Piotrowskiego – to gwarancja rozrywki najczystszej próby. Podobnie intrygująca jest wymowa książki „Cherub”, gdzie zainscenizowane miejsce zbrodni, wybór ofiary i brak śladów generują coraz to nowe pytania o naturę zła. Ważnym ogniwem dla zrozumienia całości jest „Zaraza”.

Rozpoznać źródło zła, określić przyczyny „Zarazy”

Niektórych spraw nie da się wyjaśnić w racjonalny sposób. Czasami górują emocje, temperament, zwierzęcy wręcz instynkt, który nakazuje działać. Właśnie z takim modelem postępowania mierzy się niekiedy Igor Brudny, który, będąc sfrustrowanym własną bezsilnością zastanawia się, czy zło, które znał tak dobrze, znów pojawiło się w mieście. Niektórzy mówią, że to bezlitosny wampir spijający krew niewinnych ofiar. Ale wiadomo, że mity i legendy potrafią przybierać bardzo rzeczywistą formę. W „Zarazie” intryga ponownie opiera się na prawie serii, jednak sprawa wydaje się nader skomplikowana, co zwiastuje zresztą sam autor.

W jaki sposób rozpoznać prawdziwe źródło zła? Jak określić przyczyny „Zarazy”? Piotrowski prowadzi nas przez obraz rodzącego się szaleństwa, pulsujących emocji i sekretów, który ponownie wpłynie na psychikę głównych bohaterów.

Miłość, przemoc, szaleństwo – wartości w życiu Igora Brudnego

Piotrowski potrafi jednak przekonywać, że stare rany mogą się zabliźnić, choć oczywiście wszystko wymaga czasu i cierpliwości. Zresztą, autor „Piętna” na łamach wywiadu, którego udzielił naszemu serwisowi, wprost zaznacza, że uwielbia prowokować i wyzwalać emocje wśród czytelników. Uczuciowe relacje są też ważnym elementem „Zarazy”, w której dochodzi do nieoczywistych, choć właściwie oczekiwanych rozstrzygnięć. Przyjaźń łącząca Brudnego i Julię Zawadzką przeobraziła się w coś więcej. Częściowo zmienia się charakter postaci, w pewnej mierze świat ich wartości, choć niezmienny pozostaje moralny kręgosłup i namiętności. Miłość, przemoc, szaleństwo – to wszystko składa się na historię niezłomności, walki na śmierć i życie i dochodzenia do prawdy. Bo spokój może być tylko chwilowy. Nad Zieloną Górą znów unosi się mroczna mgła tajemnicy.

Prawdy i sekrety, niezwykła seria kryminalna Przemysława Piotrowskiego

Jakie pierwiastki składają się na obraz szaleństwa? Skąd w ludziach bierze się zdolność do przekraczania moralnych granic? Przemysław Piotrowski wykazuje się znajomością gatunkowych prawd i zasad, które są zapisywane przez mistrzów gatunku. Nawet, jeśli czyni to w sposób intuicyjny, nawet, jeśli eksperymenty są wynikiem spontanicznych poszukiwań, to sztuka odwzorowania zbrodni udaje się temu autorowi znakomicie. „Nie mogłem się powstrzymać, aby w epilogu ostatniej powieści nie zostawić Wam tej małej niespodzianki, bo «Zaraza» już wtedy istniała w mojej głowie i głośno domagała się przelania na papier” – deklaruje w posłowiu „Zarazy” Piotrowski. Kto wie, ile jeszcze sekretów znajduje się w życiu Igora Brudnego? Pewne jest natomiast to, że już od „Piętna” autor wykształcił niezwykle konsekwentny styl, bardzo szczególną filozofię tworzenia, która odnosi się do następującej myśli – „Inteligentne straszenie zmusza do myślenia”. Cykl kryminalnych opowieści o Igorze Brudnym to niezbity dowód, że opowieści ze świata zbrodni mogą stanowić doskonałą rozrywkę, emocjonalną rozprawę o ludzkich namiętnościach i elementarnych wartościach. Poznajcie sekrety zapisane w „Zarazie”.

Przemysław Piotrowski (ur. 1982) – ukończył studia na Uniwersytecie Zielonogórskim, studiował również w Hiszpanii i USA. Były dziennikarz „Gazety Lubuskiej”, w której najpierw zajmował się tematyką sportową, potem – śledczą. Debiutował w 2015 roku thrillerem historycznym „Kod Himmlera”. Jest autorem świetnie przyjętego cyklu o Igorze Brudnym, którego czwarta część „Zaraza” ukazała się 10 listopada. 

Przeczytaj fragment książki „Zaraza”.

Zaraza

Issuu is a digital publishing platform that makes it simple to publish magazines, catalogs, newspapers, books, and more online. Easily share your publications and get them in front of Issuu's millions of monthly readers.

Ksiażka „Zaraza” jest już dostępna w sprzedaży.

Artykuł na podstawie powieści „Zaraza” Przemysława Piotrowskiego we współpracy z wydawnictwem Czarna Owca