Sekrety natury

Najważniejszy czynnik - gleba Jeżeli klimat jest uważany za główny składnik klimaksu i sukcesji roślinnej, któ ra do niego prowadzi, to gleba pełni rów. nie ważną rolę. Na terenach gliniastych Basenu Paryskiego stadium klimaksowym jest głównie dąbrowa lub grąd, w innych miejscach, np. na piasku lub wapieniu, klimaksem jest buczyna. Budowa tkanek (wielkość cząsteczek), skład chemiczny i zawartość wody w glebie są ważnymi czynnikami selekcji flory. Wpływ ten jest jeszcze bardziej widoczny w rejonach śródziemnomorskich. Opuszczone pola pokrywają się tam szybko roślinami zielnymi, szczególnie trawą, kłosownicą gałęzistą Brachypodium ramosum. Począwszy od stadium krzewiastego, charakter podłoża wpływa następnie na wiele procesów. Na wapieniu pojawia się garig, budowany przez: macierzankę zwyczajną, lawendę, janowiec, czystka białego, rozmaryn i dąb kermesowy (Quercus coccifera); później pojawia się szakłak oliwkowaty, bukszpan i w końcu dąb ostrolistny, który kształtuje fizjonomię lasu klimaksowego. Na podłożu krzemianowym rosną początkowo: lawenda, czystek (Cistus monspeliensis) i wrzosiec drzewiasty, a potem kolcorośl i mącznica, a na końcu las klimaksowy dębu korkowego.

Najważniejszy czynnik - gleba Jeżeli klimat jest uważany za główny składnik klimaksu i sukcesji roślinnej, któ ra do niego prowadzi, to gle...

Trzy grupy ptaków Można wyróżnić trzy grupy ptaków. Pierwsza obejmuje gatunki nieobecne w starym lesie wysokopiennym; pojawiają się one około pierwszego roku bądź później i przebywają aż do stadium krzewiastego (13-20 lat). Takich gatunków ptaków jest około 15, np.: turkawka, niektóre gatunki sikor, słowiki, strumieniówka prążkowana, pokrzewka ogrodowa, pokrzewka piegża, piecuszek, płochacz pstry, świergotek drzewny, dzierzba rudogłowa (obok), makolągwa, gil i trznadel. Do drugiej grupy należą trzy gatunki, których zagęszczenie jest największe w lesie w wieku 4-20 lat, podobnie jak w grupie poprzedniej, ale które istnieją w mniejszej liczbie również w 200-letnim lesie wysokopiennym. Są to: pokrzewka czarnołbista (kapturka), pierwiosnek i rudzik.

Trzy grupy ptaków Można wyróżnić trzy grupy ptaków. Pierwsza obejmuje gatunki nieobecne w starym lesie wysokopiennym; pojawiają się one oko...

Wreszcie ostatnia grupa botaników uważa, że chodzi tutaj o zmiany ilości światła docierającego do gleby, odgrywającej najważniejszą rolę. Wszystkie te czynniki (oraz te, które mogą być przeoczone podczas badań) odnoszą się zatem do różnych etapów sukcesji, stosownie do sytuacji. Dla stadiów leśnych w Basenie Paryskim światło wydaje się być czynnikiem najbardziej znaczącym. Dlatego właśnie młode okazy brzóz są silnie światłolubne i dzięki dostatkowi promieniowania świetlnego mogą szybko rosnąć, szczególnie gdy siedlisko nie jest jeszcze zajęte przez różne rośliny zielne i młode krzewy. Okazuje się, że siewki dębów lepiej znoszą większe zacienienie niż siewki brzóz. Ponadto wskutek zagęszczenia większych brzóz do gleby dociera tylko trzecia część padającego światła; jest ona wystarczająca dla młodych dębów, ale zbyt mała dla siewek brzóz. Regeneracja brzóz staje się więc niemożliwa. Podobnie jest pod dębami: jedynie trochę mniej niż połowa światła dociera do powierzchni gleby, dlatego jest to ilość niedostateczna dla organizmów światłolubnych, takich jak brzozy i podrost dębu, ale w zupełności wystarczająca dla buka, rośliny cieniolubnej. Odtwarzanie dębu staje się więc trudne, a w takich warunkach mogą egzystować jedynie buki.

Wreszcie ostatnia grupa botaników uważa, że chodzi tutaj o zmiany ilości światła docierającego do gleby, odgrywającej najważniejszą rolę. Ws...