Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie jest tylko przechodnim półcieniem, Nędznym aktorem, który swą rolę Przez parę godzin wygrawszy na scenie W nicość przepada - powieścią idioty, Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

Życie jest tylko przechodnim półcieniem, Nędznym aktorem, który swą rolę Przez parę godzin wygrawszy na scenie W nicość przepada - powieścią idioty, Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

Ja mogę żyć tylko sercem, wy zaś żyjecie według zasad

Ja mogę żyć tylko sercem, wy zaś żyjecie według zasad

Raczej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach.

Raczej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach.

Są książki, których grzbiety i okładki stanowią najlepszą ich część.

Są książki, których grzbiety i okładki stanowią najlepszą ich część.

Przeszłość każdego człowieka jest w nim zamknięta jak karty książki, którą on zna na pamięć, a przyjaciele mogą przeczytać tylko tytuł.

Przeszłość każdego człowieka jest w nim zamknięta jak karty książki, którą on zna na pamięć, a przyjaciele mogą przeczytać tylko tytuł.

Kiedy się przyzwyczajasz to tak jakbyś umierał.

Kiedy się przyzwyczajasz to tak jakbyś umierał.

Zawinę teraz moje cierpienie w chusteczkę. Skręcę je mocno w kłębek. Pójdę do bukowego lasu (…). Zabiorę mój ból i złożę go na korzeniach pod bukami. Obejrzę go i wezmę w palce. Nie znajdą mnie. Będę jadła orzechy i wypatrywała jaj w jeżynach, włosy mi się splączą i będę sypiała pod żywopłotami, i piła wodę z rowów, i umrę tam.

Zawinę teraz moje cierpienie w chusteczkę. Skręcę je mocno w kłębek. Pójdę do bukowego lasu (…). Zabiorę mój ból i złożę go na korzeniach pod bukami. Obejrzę go i wezmę w palce. Nie znajdą mnie. Będę jadła orzechy i wypatrywała jaj w jeżynach, włosy mi się splączą i będę sypiała pod żywopłotami, i piła wodę z rowów, i umrę tam.

...kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

...kiedy nie marzysz czas stoi w miejscu.

Kochając czy nienawidząc, trzeba oddać się bez reszty.

Kochając czy nienawidząc, trzeba oddać się bez reszty.

Niektórych prozaików należy czytać jak poetów.

Niektórych prozaików należy czytać jak poetów.

Czy kobiety nigdy nie zaprzestaną prób? Nie. Ale też, ponieważ nie przestają, nauczyły się przegrywać.

Czy kobiety nigdy nie zaprzestaną prób? Nie. Ale też, ponieważ nie przestają, nauczyły się przegrywać.

Jeśli nawet umrzemy przed doświadczeniem wszystkiego tego, czego oczekiwaliśmy od życia, nie będzie to miało znaczenia po śmierci - tracimy tylko tę jedną chwilę, "w" której jesteśmy - życie jest poziome, nie pionowe - nie da się go zakumulować, a więc żyj, nie czołgaj się w pyle.

Jeśli nawet umrzemy przed doświadczeniem wszystkiego tego, czego oczekiwaliśmy od życia, nie będzie to miało znaczenia po śmierci - tracimy tylko tę jedną chwilę, "w" której jesteśmy - życie jest poziome, nie pionowe - nie da się go zakumulować, a więc żyj, nie czołgaj się w pyle.

Pogrzeby są ciche. Jeśli nie było się tam, przy łóżku, kiedy wyją i jęczą -'nie daj mnie'-to człowiek w ogóle nie podejrzewa, że była jakaś krwawa walka ze śmiercią.

Pogrzeby są ciche. Jeśli nie było się tam, przy łóżku, kiedy wyją i jęczą -'nie daj mnie'-to człowiek w ogóle nie podejrzewa, że była jakaś krwawa walka ze śmiercią.

Przejdę przez życie jak chmura- wędrując wszędzie obcy, zawieszony między czasem i wiecznością.

Przejdę przez życie jak chmura- wędrując wszędzie obcy, zawieszony między czasem i wiecznością.