Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wilson Lewis jest prawnikiem, który podejmując decyzję w najdrobniejszej sprawie kieruje się rozsądkiem. To inteligentny mężczyzna w średnim wieku, przejawiający talent organizacyjny. Żyje u boku swojej żony dobre dwadzieścia dziewięć lat. Sam uważa się za przykładnego męża i ojca do pewnego czasu… Nabiera wątpliwości, gdy zapomina o rocznicy ślubu. Sam zaczyna dostrzegać swoje wady i stwierdza, że będzie musiał naprawić większość błędów nagromadzonych przez te dwadzieścia dziewięć lat życia małżeńskiego. Jego priorytetem jest uszczęśliwić swoją żonę i ponownie przywrócić świeżość w ich związku. Dlatego szykuje niespodziankę dla Jane z aż rocznym wyprzedzeniem.

Czytając książkę przyłapałam się na tym, że dopinguję Wilsona w jego staraniach. „Ślub” wywołuje w odbiorcy niesamowite emocje. Muszę przyznać, że obszerne opisy - których nie brakuje – bywały czasami nużące i miałam ochotę je pominąć. Z pewnością nie jest to płytkie romansidło ani jeden z tych piętrzących się na półkach bibliotek harlequinów. Fabuła sama w sobie jest lekka i przyjemna. Sparks jest mistrzem w doprowadzaniu czytelnika do łez oraz w pisaniu zaskakujących zakończeń. Niestety w połowie czytania zaczęłam się domyślać co szykuje Wilson dla swojej żony. Trzeba pochwalić autora za kreatywność i spójność tekstu. "Ślub" może nie jest idealny, ale po prostu ma coś w sobie. Kolejny raz przyznaję, że nie płakałam, ale nie zaprzeczę, że trochę się wzruszyłam. Nie jestem fanką historii o tematyce miłosnej, ale Nicholasa uwielbiam. Książka idealna na weekend. Może kiedyś do niej wrócę.

Moim zdaniem książkę „Ślub” nie można traktować jako kontynuację „Pamiętnika”. Owszem jest w niej wątek Noaha i Allie, ale jak dla mnie historia Wilsona i Jane to całkowicie inna bajka.. Bohaterowie „Pamiętnika” mieli swoje głośne pięć minut.

Wilson Lewis jest prawnikiem, który podejmując decyzję w najdrobniejszej sprawie kieruje się rozsądkiem. To inteligentny mężczyzna w średnim wieku, przejawiający talent organizacyjny. Żyje u boku swojej żony dobre dwadzieścia dziewięć lat. Sam uważa się za przykładnego męża i ojca do pewnego czasu… Nabiera wątpliwości, gdy zapomina o rocznicy ślubu. Sam zaczyna dostrzegać...

Matt King to spadkobierca wielkiej fortuny na Hawajach. Mężczyzna mając na uwadze skomplikowaną sytuację materialną swojej rodziny postanawia sprzedać hawajskie ziemie przekazywane z pokolenia na pokolenie. Od tej decyzji zależeć będzie przyszłe życie mieszkańców wyspy. Gdyby tego było mało los sprawia, że Matt ponownie będzie musiał nauczyć się bycia ojcem. Dlaczego? Otóż , jego żona ulega wypadkowi, który jest tragiczny w skutkach. Kobieta wpada w śpiączkę, a Matt musi poradzić sobie z siedemnastoletnią Alex, która jak na nastolatkę przystało sprawia wiele problemów oraz z małą, nieokiełznaną Scottie, która bierze na wzór osoby, których nie powinna. Wydawać by się mogło, że Matt'a nie może spotkać nic nowego i...złego, ale jednak życie ponownie zaskakuje bohatera...

Jest to moja pierwsza przygoda z książkami Hemmings, ale jakże miła. Autorka stworzyła wzruszającą opowieść o samotnym ojcu, który boryka się z problemami życia codziennego. Kaui Hart wrzuciła Matt'a na głęboką wodę, a jego ratowanie trwało do ostatniej strony książki. Opowieść napisana prostym językiem i tą prostotą mnie ujęła, bo jak nie mówić o bólu, cierpieniu i radości wprost, bez lania wody? Czytając "Spadkobierców" może nie do końca odczułam panująca atmosferę na Hawajach. Można tutaj zauważyć paradoks, ponieważ ci co śledzą każdy mój wpis mogli spostrzec, że narzekam w książkach na nadmiar, a tutaj narzekam na niedomiar. To taki mały minus. W książce najbardziej podobały mi się dialogi małej Scotti. Tutaj autorka nie bała się używać wulgaryzmów i kolokwializmów. Każde zdanie ułożone tak by szokować, a jednocześnie zmusić do myślenia. Doskonale opisane relacje między rodzeństwem oraz przemyślenia Matt'a tworzą fundamenty sukcesu "Spadkobierców".


Z czystym sumieniem mogę polecić tę książkę...każdemu. Myślę, że każdy od czasu do czasu powinien poczytać coś emocjonującego, coś co sprawi, że się wzruszymy i nabierzemy ochoty obrony jakże kruchej egzystencji człowieka.


Książka doczekała się ekranizacji o tym samym tytule. W roli głównej George Clooney, który dostał nominację do Oscara. Polecacie film?


zapraszam na zjadam-ksiazki.blogspot.com :)

Matt King to spadkobierca wielkiej fortuny na Hawajach. Mężczyzna mając na uwadze skomplikowaną sytuację materialną swojej rodziny postanawia sprzedać hawajskie ziemie przekazywane z pokolenia na pokolenie. Od tej decyzji zależeć będzie przyszłe życie mieszkańców wyspy. Gdyby tego było mało los sprawia, że Matt ponownie będzie musiał nauczyć się bycia ojcem. Dlaczego? Otóż...

Paullina Simons urodziła się w Leningradzie, ale w wieku dziesięciu lat wraz z rodziną wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Słuchając opowieści o Związku Radzieckim, wojnie i systemie totalitarnym postanowiła stworzyć powieść ,,Jeździec Miedziany” łącząc w niej wątek miłości, wojny, przyjaźni i zdrady.
Przenosimy się do roku 1941. Wiaczesław Mołotow ogłosił, że granice Związku Radzieckiego zostały zaatakowane przez Niemców. Siedemnastoletnia Tatiana Mietanowa nie rozumie jeszcze w pełni słowa: wojna. Pewnego letniego popołudnia poznaje młodego i przystojnego oficera Aleksandra Biełowa. Zakochują się w sobie, ale nie jest to miłość łatwa. Nie mogą w pełni cieszyć się łączącym ich uczuciem, ponieważ to Dasza – siostra Tani – poznała Biełowa wcześniej i także pokochała oficera. Na domiar złego wokół Aleksandra i Tatiany kręci się, Dimitrij.
Aleksander nie jest prawdziwym radzieckim żołnierzem, lecz Amerykaninem. O jego prawdziwej tożsamości wie Dimitrij. Jest świadomy tego, że gdy wyjawi tajemnicę Biełowa to „przyjaciel” pożegna się z życiem. Jak potoczą się losy bohaterów ,,Jeźdźca Miedzianego”? Czy zdołają przezwyciężyć ,,wielki głód” i śmierć? Czy Aleksander i Tania mają szansę przeżyć chwile szczęścia i namiętności?
Opowieść Simons nie tylko obraca się wokół miłości. To ciekawa forma lekcji historii. Autorka w doskonały sposób wkomponowała fragmenty z poematu Puszkina w swoją książkę.
Polecam przeczytanie ,,Jeźdźca Miedzianego” z kilku powodów. Po pierwsze nie będzie to zmarnowany czas, ponieważ książka ta jest znakomitą formą zapełnienia wolnego czasu. Osobiście wracam dość często do lubionych fragmentów. Opowieść nie zanudza sztywnymi faktami, lecz przeciwnie zaciekawia. Warto sprawdzić jak główni bohaterowie się poznali i jak toczyły się ich losy, ponieważ Paullina Simos ma ogromną wyobraźnię.

www.zjadam-ksiazki.blogspot.com

Paullina Simons urodziła się w Leningradzie, ale w wieku dziesięciu lat wraz z rodziną wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Słuchając opowieści o Związku Radzieckim, wojnie i systemie totalitarnym postanowiła stworzyć powieść ,,Jeździec Miedziany” łącząc w niej wątek miłości, wojny, przyjaźni i zdrady.
Przenosimy się do roku 1941. Wiaczesław Mołotow ogłosił, że granice...