Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, a epilog zaintrygował mnie, więc już nie mogę się doczekać kolejnej części. Nie uważam tej książki za arcydzieło, nie sądzę także, że wywróci wasze życie o 180 stopni. Zacznę od tego, że moment, gdy Kate poznaje Murugana i Harolda jest niedopracowany pod tym względem, że nazwa Elphame po raz pierwszy w ich rozmowie pada z ust Kate, która jakby właśnie doznała olśnienia, gdzie jest. Mimo tego, książka ma dużo zalet, zaczynając od stylu pisania, kończąc na wykreowaniu bohaterów. Kate nie była pewna siebie, nie widziała co robić i była zarówno zagubiona, jak i wściekła. Taka jak większość z nas byłaby, gdybyśmy nagle dowiedzieli się, że rodzina odcina nas od świata magii (to prawie, jakby zataili list z Hogwartu!). Wydawała mi się dzięki temu bliższa i łatwiej mogłam wczuć się w jej sytuację. Dzięki temu, że poznawaliśmy skrawki przeszłości bohaterów, łatwiej było ich zrozumieć i przywiązać się do nich.
Oczywiście, zawsze znajdzie się czarna owca, za którą uważam Jonatana, pojawiającego się znikąd i rozkochując w sobie Kate, choć wydał mi się głęboki niczym brodzik. Cóż, mam nadzieję, że doznamy tu efektu Maas i stanie się on wartościowym bohaterem, ponieważ sądzę, że ma on potencjał.

Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, a epilog zaintrygował mnie, więc już nie mogę się doczekać kolejnej części. Nie uważam tej książki za arcydzieło, nie sądzę także, że wywróci wasze życie o 180 stopni. Zacznę od tego, że moment, gdy Kate poznaje Murugana i Harolda jest niedopracowany pod tym względem, że nazwa Elphame po raz pierwszy w ich rozmowie pada z ust...

Historia Aladyna i Zahry pochłonęła mnie już od pierwszych stron. Główna bohaterka jest narratorką, dzięki czemu możemy spojrzeć na historię jej oczami, co pozwala na wczucie się w historię. Styl pisania autorki bardzo mi się spodobał, a przez książkę praktycznie przepłynęłam. Mimo że zakończenie wyobraziłam sobie inaczej, to jestem pozytywnie zaskoczona tym, jaki los spotkał Zahrę. Ostatnie rozdziały trzymają e napięciu i nie pozwalają odjeść od lektury, co nadrabia wszelkie niedociągnięcia. Idealna na wakacje, lekka, a zarazem ujmująca.

Historia Aladyna i Zahry pochłonęła mnie już od pierwszych stron. Główna bohaterka jest narratorką, dzięki czemu możemy spojrzeć na historię jej oczami, co pozwala na wczucie się w historię. Styl pisania autorki bardzo mi się spodobał, a przez książkę praktycznie przepłynęłam. Mimo że zakończenie wyobraziłam sobie inaczej, to jestem pozytywnie zaskoczona tym, jaki los...

Mimo, że bohaterowie byli wspaniale wykreowani i każdy z nich odznacza się czymś szczególnym to ciężko było mi się wciągnąć w historię. Sam pomysł i język bardzo mi się spodobał, jednak to nie wystarczyło, abym wczuła się w losy bohaterów. Dopiero ostatnie strony przyciągnęły mnie i sprawiły, że zachciałam sięgnąć po następną część. Mówiąc szczerze spodziewałam się więcej po tak zachwalanej książce. :/

Mimo, że bohaterowie byli wspaniale wykreowani i każdy z nich odznacza się czymś szczególnym to ciężko było mi się wciągnąć w historię. Sam pomysł i język bardzo mi się spodobał, jednak to nie wystarczyło, abym wczuła się w losy bohaterów. Dopiero ostatnie strony przyciągnęły mnie i sprawiły, że zachciałam sięgnąć po następną część. Mówiąc szczerze spodziewałam się więcej...