Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozycja niesamowicie ciekawa, traktująca temat przekładu kompleksowo. Do tej pory nie sądziłem, że tłumaczenie może być tak skomplikowanym procesem. Dużym plusem są odniesienia autora do własnych tekstów. Jeśli ktoś czytał powieści Eco może skonfrontować swoje osobiste odczucia z tym co Eco starał się osiągnąć. Dla mnie książka jest miejscami nieco zbyt zawiła, co w zasadzie niczego jej nie ujmuje. Naprawdę polecam, zwłaszcza dla czytelników Umberto Eco.

Pozycja niesamowicie ciekawa, traktująca temat przekładu kompleksowo. Do tej pory nie sądziłem, że tłumaczenie może być tak skomplikowanym procesem. Dużym plusem są odniesienia autora do własnych tekstów. Jeśli ktoś czytał powieści Eco może skonfrontować swoje osobiste odczucia z tym co Eco starał się osiągnąć. Dla mnie książka jest miejscami nieco zbyt zawiła, co w...

Na początku książka nie zachęciła mnie, krążyła gdzieś po orbicie wokół osoby Wysockiego, to zbliżając się do niego, to oddalając. Poprzez teatr oraz relacje pomiędzy aktorami tego teatru autorka opisuje Wysockiego. Nie odnajdziemy tu banalnych opowieści, czy zbędnych opisów. Odkryjemy zaś wnętrze prawdziwego artysty ukazane przez pryzmat teatru. Książka mało tendencyjna, co jest wielkim plusem.

Na początku książka nie zachęciła mnie, krążyła gdzieś po orbicie wokół osoby Wysockiego, to zbliżając się do niego, to oddalając. Poprzez teatr oraz relacje pomiędzy aktorami tego teatru autorka opisuje Wysockiego. Nie odnajdziemy tu banalnych opowieści, czy zbędnych opisów. Odkryjemy zaś wnętrze prawdziwego artysty ukazane przez pryzmat teatru. Książka mało tendencyjna,...

Dzieło wybitnie ponadczasowe. Znakomitą większość myśli Dmowskiego odnieść można do obecnej sytuacji. Zaczynając lekturę zacząłem zaznaczać warte zapamiętania fragmenty. Po kilku stronach zrezygnowałem z pomysłu. Było ich zbyt wiele. Całe dzieło warte jest zapamiętania, a przynajmniej zapoznania się z nim, a przede wszystkim, o co apeluje sam autor we wstępie, przemyślenia poruszanych kwestii. Bardzo polecam.

Dzieło wybitnie ponadczasowe. Znakomitą większość myśli Dmowskiego odnieść można do obecnej sytuacji. Zaczynając lekturę zacząłem zaznaczać warte zapamiętania fragmenty. Po kilku stronach zrezygnowałem z pomysłu. Było ich zbyt wiele. Całe dzieło warte jest zapamiętania, a przynajmniej zapoznania się z nim, a przede wszystkim, o co apeluje sam autor we wstępie, przemyślenia...

Pisanie wspomnień autor rozpoczął w ostatnich latach swojego życia będąc już człowiekiem bardzo schorowanym. Pracę nad nimi przerwała jego śmierć, dlatego kończą się one na operacjach I Wojny Światowej. Praca ta przypomina mi wspomnienia Żukowa, pisana po wielu latach zaskakuje niespotykaną dokładnością opisów rozmaitych sytuacji zarówno z życia osobistego jak i zawodowego i jednocześnie pozostawia ważne kwestie bez najmniejszej wzmianki. Książka o ile dość ciekawa na płaszczyźnie wydarzeń osobistych przytłacza nadmiarem i zbędną dokładnością wiadomości stricte wojskowych. Książka ta jest dość ciekawą pozycją o ile potrafi się spojrzeć na nią z dystansu i obiektywnie ocenić. Nie wszystko bowiem w niej zawarte musi być prawdą.

Pisanie wspomnień autor rozpoczął w ostatnich latach swojego życia będąc już człowiekiem bardzo schorowanym. Pracę nad nimi przerwała jego śmierć, dlatego kończą się one na operacjach I Wojny Światowej. Praca ta przypomina mi wspomnienia Żukowa, pisana po wielu latach zaskakuje niespotykaną dokładnością opisów rozmaitych sytuacji zarówno z życia osobistego jak i zawodowego...