Jesteśmy społecznością, która kocha książki

baaardzo urocza książka, wchłonełam ją jednego dnia. Dawała mi troche vibe takiego rasowego fanficka. przyjemna bardzie niewymagajaca historia romantyczna z psychologią w tle.

przyjejemny bardzo niewywrotowy romans z postaciami które da sie lubić. HMM czasami o to ciężko wiec to juz cos :)

baaardzo urocza książka, wchłonełam ją jednego dnia. Dawała mi troche vibe takiego rasowego fanficka. przyjemna bardzie niewymagajaca historia romantyczna z psychologią w tle.

przyjejemny bardzo niewywrotowy romans z postaciami które da sie lubić. HMM czasami o to ciężko wiec to juz cos :)

Więzień labiryntu wzbudzał we mnie niesamowity szacunek, jak dobry dylemat moralny udało mu się stworzyć w filmach. Przyszedł czas by się przekonać, czy książkowy oryginał urzeknie mnie jeszcze bardziej jak to zwykle jest.

Thomas jest typem bohaterów, który bardzo mi odpowiada. Racjonalny, porywczy trochę zbyt idealny ale mimo wszystko sympatyczny i da się polubić. Kilka rozwiązań fabularnych jest tak totalnie dziwnych. Było mi mega smutno gdy czytałam co zrobili z Gallym. Dużo bardziej podobało mi się to szaleństwo z filmu. Relacja Teresy z Thomasem hmmm istnieje? Ciekawa jestem jak dalej ją poprowadzą. Osobiście nie lubie gdy potencjalny obiekt westchnień jest tak perfidnie rzucany w twarz bohaterowi no ale niech będzie.

Książkę warto przeczytać moim zdaniem, bo pokazuje wydarzenia trochę inaczej niż film. Znam całą serię z filmów właśnie i porównując wersję aktorską, a ksiązkową to jestem zadowolona z decyzji jakie podjęto zmieniając scenariusz.
Mam wrażenie, że było by mi dużo mniej smutno gdybym zaczęła od książki no ale trudno. Nie jest idealna ale nudna tymbardziej nie. Warto przeczytać

Więzień labiryntu wzbudzał we mnie niesamowity szacunek, jak dobry dylemat moralny udało mu się stworzyć w filmach. Przyszedł czas by się przekonać, czy książkowy oryginał urzeknie mnie jeszcze bardziej jak to zwykle jest.

Thomas jest typem bohaterów, który bardzo mi odpowiada. Racjonalny, porywczy trochę zbyt idealny ale mimo wszystko sympatyczny i da się polubić. Kilka...

Pierwsza książka przeczytana po dość długiej przerwie. Od jakiegoś czasu mózg odmawiał, przeczytania czegokolwiek dłuższego niz kilkanascie stron. Myśle, że sam ten fakt powoduje, że ocena tej książki wzrasta przynajmniej o jedno oczko.

Według mnie książka dorównuje poziomem poprzedniczce. Musze tylko przyznać, że jak na książkę, której głównym tematem są zombie bardzo mało jest emm zombie? Nie uznaje to za wadę wręcz przeciwnie. Ciekawie jest przeczytać coś co bardziej skupia się na problemie wirusa pod względem biologicznym niż biegającymi wszędzie efektami jego działania. W tej części pojawia się kilku nowych bohaterów, oraz jeden w zupełnie nowej odsłonie. Bez zbędnych spojlerów określę to tak: Ta nowa odsłona do końca nie dawała mi spokoju jak to z nią jest

Troche biologiczno-medycznej rozgrywki z zombiakami w tle. Przeczytać można, bohaterowie nie wkurzają a rozwiązania fabularne nie sprawiają wrażenia wymuszonych. Czytałeś pierwszą część? Kontynuuj! trafiłeś tu przypadkiem? Nie ruszaj tej części palcem póki nie ukończysz jedynki :)

Pierwsza książka przeczytana po dość długiej przerwie. Od jakiegoś czasu mózg odmawiał, przeczytania czegokolwiek dłuższego niz kilkanascie stron. Myśle, że sam ten fakt powoduje, że ocena tej książki wzrasta przynajmniej o jedno oczko.

Według mnie książka dorównuje poziomem poprzedniczce. Musze tylko przyznać, że jak na książkę, której głównym tematem są zombie bardzo...