Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Muskając aksamit" Sarah Waters.

Książka jest napisana lekko, dobrze się ją czyta, aczkolwiek trochę musiałam się zmuszać do lektury. Nie bardzo podoba mi się ujęcie tematu - trywialne i powierzchowne. Ponadto więcej oczekiwałam szczegółów dotyczących miłości homoseksualnej na tle epoki wiktoriańskiej. Ogólna ocena: 3 w skali 6 - stopniowej.

"Muskając aksamit" Sarah Waters.

Książka jest napisana lekko, dobrze się ją czyta, aczkolwiek trochę musiałam się zmuszać do lektury. Nie bardzo podoba mi się ujęcie tematu - trywialne i powierzchowne. Ponadto więcej oczekiwałam szczegółów dotyczących miłości homoseksualnej na tle epoki wiktoriańskiej. Ogólna ocena: 3 w skali 6 - stopniowej.

Rafał Tomański spróbował pojąć europejskim umysłem japońską duszę. Próba bardziej lub mnie udana – zależy kto się wypowiada. Nie jest to klasyczny przewodnik po Japonii i dobrze. Przewodniki przeważnie oprowadzają po martwych przedmiotach, a tu jest mowa o żywych ludziach. Uważam, że autor sobie z tą trudną tematyką poradził – z odrobiną humoru i luzu. Jeśli ktoś szuka w tej książce historii, to nie powinien po nią sięgać.

Rafał Tomański spróbował pojąć europejskim umysłem japońską duszę. Próba bardziej lub mnie udana – zależy kto się wypowiada. Nie jest to klasyczny przewodnik po Japonii i dobrze. Przewodniki przeważnie oprowadzają po martwych przedmiotach, a tu jest mowa o żywych ludziach. Uważam, że autor sobie z tą trudną tematyką poradził – z odrobiną humoru i luzu. Jeśli ktoś szuka w...

Książka S.Kinga ma krótki tytuł zarówno w języku polskim, jak i w oryginale. Jedno z najznakomitszych dzieł tego autora, które czytałam (a przeczytałam prawie wszystkie), znakomicie stopniujące strach, jaki ogarnia czytelnika w trakcie lektury. Świetnie nakreślone postacie i perfekcyjny wgląd w duchowe życie bohaterów - to wszystko charakteryzuje prozę Kinga. Grubość książki może trochę przerażać, ale zapewniam, że warto tej lekturze poświęcić wiele wieczorów, ponieważ S.King jak nikt inny potrafi czytelnika przenieść do swojego świata.

Książka S.Kinga ma krótki tytuł zarówno w języku polskim, jak i w oryginale. Jedno z najznakomitszych dzieł tego autora, które czytałam (a przeczytałam prawie wszystkie), znakomicie stopniujące strach, jaki ogarnia czytelnika w trakcie lektury. Świetnie nakreślone postacie i perfekcyjny wgląd w duchowe życie bohaterów - to wszystko charakteryzuje prozę Kinga. Grubość...

Wdzięczna książeczka do szybkiego przeczytania. Zupełnie nie moja bajka, ale czasem warto zajrzeć do zupełnie innego świata, choćby ten świat był ci zupełnie obcy. Filmu jeszcze nie oglądałam (zajęta czytaniem), ale książka czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Polecam na zimowe wieczory - rozgrzewa opisami!

Wdzięczna książeczka do szybkiego przeczytania. Zupełnie nie moja bajka, ale czasem warto zajrzeć do zupełnie innego świata, choćby ten świat był ci zupełnie obcy. Filmu jeszcze nie oglądałam (zajęta czytaniem), ale książka czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Polecam na zimowe wieczory - rozgrzewa opisami!

Aż się chce czytać! Chociaż nie jest to klasyczna biografia, raczej księga wspominkowa. Brak mi uporządkowania i chronologii w tej książce. Przeczytałam, ponieważ temat mnie zainteresował, ale drugi raz na pewno będę szukać rzetelniejszej pozycji. Warto jednak po nią sięgnąć, aby dowiedzieć się wielu ciekawostek na temat Trójki. Nie można jednakże tylko na tej książce poprzestać, jeśli się chce sobie wyrobić obiektywną opinię na temat Radia.

Aż się chce czytać! Chociaż nie jest to klasyczna biografia, raczej księga wspominkowa. Brak mi uporządkowania i chronologii w tej książce. Przeczytałam, ponieważ temat mnie zainteresował, ale drugi raz na pewno będę szukać rzetelniejszej pozycji. Warto jednak po nią sięgnąć, aby dowiedzieć się wielu ciekawostek na temat Trójki. Nie można jednakże tylko na tej książce...

Nie chcąc powtarzać tego, co już wiadomo na temat tej biografii Marilyn Monroe, napiszę krótko, że jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana aktorki. Bazuje na wywiadach z ludźmi bliskimi Marilyn, z którymi Donald Spoto rozmawiał osobiście. Dotarł również do wielu interesujących źródeł, a jego książka stała się podstawą dla każdego następnego autora, który zajmuje się tą tematyką. Bardzo się starał zachować obiektywizm w stosunku do osoby, o której pisał, ale nie do końca mu się to udało. Mimo tego biografię czyta się znakomicie, zarówno w języku polskim, jak i w oryginale.

Nie chcąc powtarzać tego, co już wiadomo na temat tej biografii Marilyn Monroe, napiszę krótko, że jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana aktorki. Bazuje na wywiadach z ludźmi bliskimi Marilyn, z którymi Donald Spoto rozmawiał osobiście. Dotarł również do wielu interesujących źródeł, a jego książka stała się podstawą dla każdego następnego autora, który zajmuje się tą...

Joanna Kuciel-Frydryszak napisała świetną książkę o "kobietach zapomnianych". Opierała się na relacjach ustnych i pisanych, źródłach drukowanych, np. wspomnieniach, podręcznikach dla służących. Ramy czasowe obejmują głównie lata międzywojenne XX wieku, lekko zahaczając o koniec wieku XIX. Zakres terytorialny ogranicza się do terenów II Rzeczypospolitej Polskiej.
Autorka opisuje życie służących - kobiet, których praca była nieodzowna, a których ogół społeczeństwa nie zauważał. Wykonywane obowiązki zajmowały im czas od rana do nocy; życie prywatne w tych warunkach nie miało szans zaistnieć. Jeśli wychodziły za mąż, rezygnowały z pracy. Wielokroć zdarzało się jednak, że poświęcały się całkowicie rodzinie, u której służyły. Pracowały za wikt, opierunek i kąt do spania, a że wywodziły się z nizin społecznych, nie oczekiwały zapłaty za swe usługi. Niejednej pani domu pomysł wypłacania pensji wydawał się niedorzeczny; cud, że zgadzały się na dni wolne.
Książka napisana bardzo przystępnie, lekkim, zrozumiałym językiem. Z pewnością zainteresuje historyków, ale nie tylko. Myślę, że i innym czytelnikom wyda się atrakcyjną lekturą, pełną faktów i celnie postawionych tez.

Joanna Kuciel-Frydryszak napisała świetną książkę o "kobietach zapomnianych". Opierała się na relacjach ustnych i pisanych, źródłach drukowanych, np. wspomnieniach, podręcznikach dla służących. Ramy czasowe obejmują głównie lata międzywojenne XX wieku, lekko zahaczając o koniec wieku XIX. Zakres terytorialny ogranicza się do terenów II Rzeczypospolitej Polskiej.
Autorka...

Książka z lat 80-tych XX wieku, więc wydaje się nieaktualna. Ale muszę powiedzieć, że pod względem kulturowym Japończycy nie zmienili się, stąd też książka pozwala wejrzeć w japońską duszę oczami polskiej biolożki. Jej wrażenie i moje w wielu miejscach się pokrywają, z czystym sumieniem polecam ją każdemu, komu zależy na poznaniu japońskiej duszy :).

Książka z lat 80-tych XX wieku, więc wydaje się nieaktualna. Ale muszę powiedzieć, że pod względem kulturowym Japończycy nie zmienili się, stąd też książka pozwala wejrzeć w japońską duszę oczami polskiej biolożki. Jej wrażenie i moje w wielu miejscach się pokrywają, z czystym sumieniem polecam ją każdemu, komu zależy na poznaniu japońskiej duszy :).