Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Warto przeczytać tę książkę nie tylko dlatego, że znajdziemy tam ukryte i przemilczane historie, które mogły być też udziałem kobiet z naszych rodzin.

Uderzą Was nie tylko opisy nędzy i tragedii, jakie spotykały nasze przodkinie ledwie 100 lat temu. Czytanie o życiu tych cichych i poniewieranych przez wszystkich bohaterek pozwoli Wam docenić, jak wielki skok cywilizacyjny wykonaliśmy.

Ale zszokuje Was coś innego — jak niewiele różni się narracja obecnej władzy i kościoła wobec kobiet. Miałam wrażenie, że zawarte w książce przemówienia hierarchów kościelnych są z ostatnich czasów, a nie sprzed 100 lat. To było dla mnie porażające...

Czytajcie i rozmawiajcie ze swoją rodziną. Być może odkryjecie historie, których wcześniej nie znaliście.

Warto przeczytać tę książkę nie tylko dlatego, że znajdziemy tam ukryte i przemilczane historie, które mogły być też udziałem kobiet z naszych rodzin.

Uderzą Was nie tylko opisy nędzy i tragedii, jakie spotykały nasze przodkinie ledwie 100 lat temu. Czytanie o życiu tych cichych i poniewieranych przez wszystkich bohaterek pozwoli Wam docenić, jak wielki skok...

Jeśli chcecie uczyć dzieci, że patologiczne zachowania są w porządku, to czym prędzej kupujcie tę książkę. Moja ulubiona baśń jest o Gryzeldzie, która przez lata znosi przemoc męża, w tym odebranie dziecka, tylko po to, by na końcu on jej łaskawie wybaczył i uznał, że jednak to dobra i cierpliwa kobieta jest. I żyli długo i szczęśliwie. Nie rozumiem, jak w XXI w Polsce, można drukować jeszcze takie rzeczy. Klasyka, klasyką, ale pewne granice są.

Jeśli chcecie uczyć dzieci, że patologiczne zachowania są w porządku, to czym prędzej kupujcie tę książkę. Moja ulubiona baśń jest o Gryzeldzie, która przez lata znosi przemoc męża, w tym odebranie dziecka, tylko po to, by na końcu on jej łaskawie wybaczył i uznał, że jednak to dobra i cierpliwa kobieta jest. I żyli długo i szczęśliwie. Nie rozumiem, jak w XXI w Polsce,...

Jestem z pokolenia, które raczej nie zna Michaliny Wisłockiej. Po książkę sięgnęłam z ciekawości, po obejrzeniu filmu, który bardzo mi się podobał.

Pierwsze wrażenie, napisana nieco staroświecko i momentami topornie, ale trzeba pamiętać, że Wisłocka to przede wszystkim lekarz a nie pisarka.

Mimo upływu lat, wiele porad uważam za bardzo aktualne i warte przypomnienia szczególnie młodemu pokoleniu. Para na każdym etapie znajdzie tu coś dla siebie.

Co ja najbardziej zapamiętałam z lektury?

Warto dbać o otoczkę naszego życia miłosnego. Nastrój, ubiór, muzyka, rozmowa, kieliszek wina...
Warto rozmawiać o tym co jest dla nas przyjemne.
Warto wrócić do sztuki uwodzenia.

Jedyne co mnie mocno zbulwersowało, to pogląd Wisłockiej, że dziecko musi sobie zasłużyć na miłość ojca. Otóż nie, miłość rodzica nie powinna być warunkowa!

Poza tym, warto przekonać się, czym Wisłocka tak wzburzyła cenzorów. :-)

Jestem z pokolenia, które raczej nie zna Michaliny Wisłockiej. Po książkę sięgnęłam z ciekawości, po obejrzeniu filmu, który bardzo mi się podobał.

Pierwsze wrażenie, napisana nieco staroświecko i momentami topornie, ale trzeba pamiętać, że Wisłocka to przede wszystkim lekarz a nie pisarka.

Mimo upływu lat, wiele porad uważam za bardzo aktualne i warte przypomnienia...