Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to jedna z tych książek, które ciężko ocenić. Kiedy tracimy bliską osobą, a jej odejście poprzedza długa choroba mamy przynajmniej ten "komfort" psychiczny, że cierpienie tej osoby się zakończyło. Ale co w przypadku zamordowanej nastolatki(?). Książka jest napisana przez matkę ofiary. Nie otrzymamy odpowiedzi dlaczego doszło do tej tragedii ani czy dałoby radę jej uniknąć. Bo jak wiadomo, po fakcie wszyscy jesteśmy mądrzy. Motywy sprawcy są odgadywane na podstawie jej notatek. Takich książek nie da się polecać, albo napisać "nie czytaj". Kiedy zakupiłam tą książkę z wyprzedaży w jednej z księgarń blisko 14 lat temu sprawa nie była zbytnio omawiana przez podcasty i strony o tematyce kryminalnej. Teraz w pewnym sensie, jakkolwiek źle by to nie brzmiało, stała się popularną na podcastach kryminalnych. W tym również polskich. Książkę można potraktować jako uzupełnienie, poznanie historii oczami osób, które znały Rachel i to na ich życiu zaważyła ta bezsensowna, okrutna tragedia. Sensownych nie ma, ale niech będzie z patosem. Pozdrawiam

Jest to jedna z tych książek, które ciężko ocenić. Kiedy tracimy bliską osobą, a jej odejście poprzedza długa choroba mamy przynajmniej ten "komfort" psychiczny, że cierpienie tej osoby się zakończyło. Ale co w przypadku zamordowanej nastolatki(?). Książka jest napisana przez matkę ofiary. Nie otrzymamy odpowiedzi dlaczego doszło do tej tragedii ani czy dałoby radę jej...

Jupiter, Pete i Bob prowadzą agencję detektywistyczną. Nie byle jaką, tylko badającą sprawy tajemnicze i niezwykłe. Tym razem przyszło im się zmierzyć z sprawą na pozór banalną, jednak intrygującą. Na skład złomu wuja Jupitera trafia tajemniczy, elektryczny budzik, którego alarmem jest rozpaczliwy krzyk mężczyzny. Kto był właścicielem zegara? Dlaczego się go pozbył? Jaką tajemnicę skrywał?
W książce przygodom chłopców będzie jak zwykle towarzyszył nie kto inny, jak Alfred Hitchcock, służący im radą i pełniący rolę ich kronikarza.
Twórcą serii o przygodach trzech detektywów był Robert Arthur. Seria była tworzona przez kilku autorów m.in. Megan Stine i H.William Stine. W Polsce ukazało się kilka powieść z tej serii autorstwa Krystyny Boglar i Aleksandra Minkowskiego.

Jupiter, Pete i Bob prowadzą agencję detektywistyczną. Nie byle jaką, tylko badającą sprawy tajemnicze i niezwykłe. Tym razem przyszło im się zmierzyć z sprawą na pozór banalną, jednak intrygującą. Na skład złomu wuja Jupitera trafia tajemniczy, elektryczny budzik, którego alarmem jest rozpaczliwy krzyk mężczyzny. Kto był właścicielem zegara? Dlaczego się go pozbył? Jaką...

Kim jest Kaśka Nosowska? Piosenkarką, autorką tekstów, felietonistką, postacią medialną. To ostatnie stwierdzenie daje nam obraz człowieka, który z racji bycia "znanym" lub "rozpoznawalnym" albo w pakiecie oba na raz, powinien być nieomylnym wzorem do naśladowania. Kim jest zatem Kasia? Człowiekiem, matką, żoną, córką, koleżanką, ciocią, artystką, szwagierką, bratową, sąsiadką. Niepotrzebne skreślić. Nie zgłębiałam jej biografii, mogę naciągnąć fakty na swoje potrzeby. Felietony Pani Katarzyny są krótkie, napisane prostym i zrozumiałym językiem, ukazujące problemy i "rozkminy" życia codziennego każdego z nas- niezależnie od tego czy jesteśmy "jednymi z wielu" w społeczeństwie czy "kimś z racji osiągnięć" teoretycznie ponad umowną "szarą jednostką". Katarzyna Nosowska pisze o szczegółach, które dominują w naszym życiu. Może o nich nie myślimy codziennie, może o nich zapominamy ale kiedy zostajemy sami z sobą wracają i topią nas w szarej codzienności, poczuciu, że albo jesteśmy inni albo nie jesteśmy dość "dobrzy". Inność nie jest zła. Kto z nas nie poczuł się gorszy? Kto z nas nie myśłał "ale ta czy tamten ma dobrze"?. Ale my z tym kimś nie siedzimy, znamy tylko gotowy produkt medialny, kreację. Coś co nie jest do końca prawdziwe. I następuje "produkt placemate".
Sporo z spostrzeżeń autorki przemawiało do mnie. W punkt obserwacje. Część z nich dawała mi do myślenia. Nie ma ideałów, a jeśli są, to coś tam też musi być w tle. Sztuką jest nauczyć się śmiać z samego siebie. I być dla siebie dobrym.
Po "A ja żem jej powiedziała" czekałam z niecierpliwością czy będzie jakieś "co dalej?". Otrzymałam je. Na pewno będę śledzić dalsze perypetie Kaśki i jej "życioogarniania" i "odczarowywania szarej codzienności". Polecam.

Kim jest Kaśka Nosowska? Piosenkarką, autorką tekstów, felietonistką, postacią medialną. To ostatnie stwierdzenie daje nam obraz człowieka, który z racji bycia "znanym" lub "rozpoznawalnym" albo w pakiecie oba na raz, powinien być nieomylnym wzorem do naśladowania. Kim jest zatem Kasia? Człowiekiem, matką, żoną, córką, koleżanką, ciocią, artystką, szwagierką, bratową,...

Początek książki był obiecujący. Jednak w miarę czytania, historia staje się coraz bardziej naciągana. Bohaterka miota się na wszystkie strony, nie jest przekonywująca. Jej działania przypominają "zabili ją i uciekła". Sam pomysł na fabułę dobry, wykonanie męczące, przegadane i bardzo nużące. Zakończenie jakieś na siłę, gwałtownie "ucięte". Wszystko rozwiązuje się "ot, tak". Zabrakło pomysłu? Niewiele się w tej historii klei. Przeczytałam do końca, choć przyznaję, że na "raty". Nie polecam.

Początek książki był obiecujący. Jednak w miarę czytania, historia staje się coraz bardziej naciągana. Bohaterka miota się na wszystkie strony, nie jest przekonywująca. Jej działania przypominają "zabili ją i uciekła". Sam pomysł na fabułę dobry, wykonanie męczące, przegadane i bardzo nużące. Zakończenie jakieś na siłę, gwałtownie "ucięte". Wszystko rozwiązuje się "ot,...