Jesteśmy społecznością, która kocha książki

 “Marzyciel” to książka z gatunku fantastyki, o bezimiennym sierocie, który choć nie posiada nic, to zarazem ma wszystko: bogatą, bezgraniczną wyobraźnię. Od dziecka fascynuje się Szlochem – niewidzialnym miastem, o którym “pamiętają” wyłącznie księgi i podania. Z upływem lat chłopiec dorasta, a fascynacja przeradza się w prawdę i na skutek losowych zdarzeń, Lazlo rozpoczyna wędrówkę przez pustynię do upragnionego celu. Po dotarciu na miejsce, jak się okazuje, nie wszystko wygląda tak, jak powinno, a Tizerkanowie ukrywają przed faranji kilka dość istotnych sekretów. Podobnie jak sam Szloch i wielka cytadela.... 


Więcej o "Marzycielu" na:
http://libraryofvelaris.blogspot.com/2019/08/marzyciel-laini-taylor.html?m=1

 “Marzyciel” to książka z gatunku fantastyki, o bezimiennym sierocie, który choć nie posiada nic, to zarazem ma wszystko: bogatą, bezgraniczną wyobraźnię. Od dziecka fascynuje się Szlochem – niewidzialnym miastem, o którym “pamiętają” wyłącznie księgi i podania. Z upływem lat chłopiec dorasta, a fascynacja przeradza się w prawdę i na skutek losowych zdarzeń, Lazlo...

"Prawda jest twoim darem. Prawda jest twoim przekleństwem."


Członków Dworu Nocy zastajemy w niedługim czasie po zakończeniu wojny, tuż w zamęcie przygotowań do Przesilenia Zimowego. Tętniące życiem Velaris przedstawione zostaje niczym uśpione miasto, okryte warstwą śniegowego, mroźnego puchu. Autorka ukazuje każdego z poszczególnych bohaterów od strony tej życiowej codzienności, niemalże rutyny - obowiązki, zainteresowania, praca... Każda postać wydaje się być niezwykle zajęta swoimi sprawami: kontrolowaniem obozu ilyryjskiego w górach, szpiegowaniem i pozyskiwaniem informacji dla księcia, wywiązywaniem się z obowiązków księżnej, odwiedzaniem podwładnych na Dworze Koszmarów, gotowaniem, pertraktacjami czy nawet.... upijaniem się do nieprzytomności w podrzędnych barach. Jest to jednak tylko zasłona dymna, bowiem Sarah J. Maas ma w tym zupełnie odmienny cel - pokazać i stopniowo wprowadzić czytelnika w zniszczenia i zgliszcza, jakie pozostawiła po sobie wojna; jakich ofiar i wyrzeczeń wymagała, czego tak naprawdę "dokonała".


"Dałam mu siebie - w takiej formie, w jakiej nikt mnie nigdy nie widział. I nikt poza nim by nie zrozumiał."


Tom ten w żaden sposób nie przypomina poprzednich. Jest to raczej uzupełnienie, swoista delikatna psychoanaliza poszczególnych postaci. To poznawanie Dworu Nocy od środka, od wewnątrz - pragnień, marzeń, lęków czy zmagań każdego. I tego, jak dane odczucia są maskowane bądź uzewnętrzniane do świata. To także poznawanie topografii Velaris, gór obozu ilyrów; to wplatana historia, dzieje i kultura. Uzupełnienie tego, czego mogło zabraknąć w ostatnich tomach. Delikatnie wprowadzani są nowi bohaterowie; autorka nie zapomina też o "starych znajomych": nie raz czytelnik ma okazję podsłuchać co nieco o innych dworach, zwłaszcza o Dworze Wiosny...



"- Trzech ilyryjskich wojowników. Największych ilyryjskich wojowników - uściśliłam - urządziło sobie bitwę na śnieżki.Oczy Mor niemal płonęły z dzikiej radości.- Robią to od dzieciństwa.- Wszyscy mają ponad pięćset lat.- Chcesz wiedzieć, kto obecnie prowadzi w klasyfikacji zwycięzców?"



"Dwór Szronu i Blasku Gwiazd" nie stanowi na szczęście tylko o tym - autorka nie zapomniała o humorze, do którego nas przyzwyczaiła; o miłosnych rozterkach czy zabawnych sytuacjach. Jeśli jednak oczekiwaliście jasnej odpowiedzi, na niektóre pytania - możecie się nieco rozczarować, bowiem tom ten stawia ich jeszcze więcej, nie daje jasnych odpowiedzi. Niekiedy i nawet wprowadza nie do końca jeszcze jasne aluzje. I zdecydowanie daje świetną zapowiedź do kolejnej części. Co więcej - kończy się w jakże "maasowym" stylu: przeczytałeś/aś tyle stron i myślisz, że już coś wiesz? "Coś" to na pewno, lecz jest to zaledwie kropla w oceanie wiedzy świata fae.


https://libraryofvelaris.blogspot.com/2018/10/dwor-szronu-i-blasku-gwiazd-tom-35.html

"Prawda jest twoim darem. Prawda jest twoim przekleństwem."


Członków Dworu Nocy zastajemy w niedługim czasie po zakończeniu wojny, tuż w zamęcie przygotowań do Przesilenia Zimowego. Tętniące życiem Velaris przedstawione zostaje niczym uśpione miasto, okryte warstwą śniegowego, mroźnego puchu. Autorka ukazuje każdego z poszczególnych bohaterów od strony tej życiowej...

"Kim jesteś? Dokąd zmierzasz?"

Tom ten zapowiadał się naprawdę ciekawie: szybka, wartka akcja; tajemnicze plany, potajemne działania. Pojawił się i dreszczyk grozy, i miłosne zawirowania, które naprawdę miło irytowały czytelnika; ukazano głęboko wartość przyjaźni. Lecz....

Jakoby rozwinięcie tej części było nieco chaotyczne, pełne jakichś zagadek, niekiedy ich źródło jawiło się jakby znikąd. Bohaterowie jakby przysnęli, stracili na swej wartości i na moment wskoczyli w lekką nowelkę o miłostkach i zazdrości. Gdzieniegdzie wpadały promyki napięcia, prawdziwego wyczekiwania i zaciekawienia.

Zakończenie nieco ratuje sytuacje, jednakże pozostawia czytającego w poczuciu pewnej melancholii, niedosytu rodzącego się z braku konkretniejszych informacji.

Część ta wydaje się tomem skupionym na emocjach i odczuciach - ich naświetlania, wywyższania ponad opisy, dialogi. Zdają się one grać tu pierwsze skrzypce, nieco za mocno przysłaniając całą historię i jej istotę.

"Kim jesteś? Dokąd zmierzasz?"

Tom ten zapowiadał się naprawdę ciekawie: szybka, wartka akcja; tajemnicze plany, potajemne działania. Pojawił się i dreszczyk grozy, i miłosne zawirowania, które naprawdę miło irytowały czytelnika; ukazano głęboko wartość przyjaźni. Lecz....

Jakoby rozwinięcie tej części było nieco chaotyczne, pełne jakichś zagadek, niekiedy ich źródło...