Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest lepiej niż w tomie drugim, który był katastrofalny.... Ale nie oszukujmy się wciąż nie jest to fantastyka wysokich lotów. Większość postaci jest albo przerysowana i jednowymiarowa jak Thenna i Caitlyn albo nijakie, nie budzące ani specjalnej sympatii ani antypatii - Miranda, która w pierwszym tomie zapowiadała się na ciekawą i tajemniczą, przez cały drugi tom była "zamknięta we własnym umyśle" a w trzecim tomie została zredukowana do roli "kotwicy" Caldana gdy ten tracił panowanie nad sobą - serio spodziewałem się, że po intrygującym wprowadzeniu okaże się ona kimś innym lub przynajmniej wyrazistą postacią....
Kolejna postać i kolejne rozczarowanie to Kelhak - w drugim tomie rozmawia z Felice i rozgrywa z nią partię dominionu - byłem ciekaw jego motywacji i planów. A tu nadchodzi tom trzeci i nasz główny schwarz charakter ogranicza się do szalonego śmiechu i tekstów jak z filmów klasy "C" - "Wszystkich was zniszczę", "Wszystkich was pochłonę" etc etc...
Nie bardzo rozumiem również cel wprowadzenia w tomie drugim wątków Cailtyn, cel Raua i Aidana, skoro na dobrą sprawę cała historia mogła by się bez nich obyć - ich rola w tomie trzecim jest marginalna, mimo że drugi tom wskazywał, że w jakiś sposób będą ważną częścią historii.

Brakowało mi jakości w tej książce, zarówno w dialogach jak i prowadzeniu historii.
Mój "ulubiony" fragment to rozmowa Caldana z Felice po tym gdy zabił Devenisha -"(...) a więc teraz rozumiesz już, dlaczego musiałem zabić Devenisha ?"
"Felice pokiwała głową i przełknęła ślinę"

Okay, mamy to - Felice potwierdziła że rozumie, ale to nic... bo pół strony dalej, w tej samej rozmowie mamy to: "A wracając do Davenisha: powiedz mi wreszcie, dlaczego go zabiłeś"

I tak to się ciągnie...

Wreszcie sam prolog - Po co to było ? Przecież to nie miało żadnego znaczenia, bo w całym tomie trzecim nie dowiedzieliśmy się nic ani o Indryalli ani o Indryllanach - byli tylko bezimienni żołnierze jako mięso armatnie.

Przyznam szczerze, że zmęczyła mnie ta książka ale może zbyt wiele oczekiwałem ;-)

Jest lepiej niż w tomie drugim, który był katastrofalny.... Ale nie oszukujmy się wciąż nie jest to fantastyka wysokich lotów. Większość postaci jest albo przerysowana i jednowymiarowa jak Thenna i Caitlyn albo nijakie, nie budzące ani specjalnej sympatii ani antypatii - Miranda, która w p...

Rozwiń Zwiń

Pierwszy tom czytało się przyjemnie mimo że było bardzo chaotycznie. Dawał jednak nadzieję na ciekawą kontynuację... Niestety drugi tom to wielkie rozczarowanie. Bohaterowie zachowują się idiotycznie, dialogi są trywialne, brak tu jakiejkolwiek głębi - zdecydowanie nie jest to fantastyka wysokiej jakości. Przemęczyłem ten tom, często tylko przelatując wzrokiem po niektórych wątkach. Siłą pierwszego tomu był Caldan, natomiast tutaj autor przenosi narracje również na inne postacie ale są one tak beznadziejne, że można się tylko uśmiechać z politowaniem... Kwintesencją miałkości tego "dzieła" jest wątek Amerdana, który tak mnie irytował, że przymykałem jedno oko czytając. Nie polecam.

Pierwszy tom czytało się przyjemnie mimo że było bardzo chaotycznie. Dawał jednak nadzieję na ciekawą kontynuację... Niestety drugi tom to wielkie rozczarowanie. Bohaterowie zachowują się idiotycznie, dialogi są trywialne, brak tu jakiejkolwiek głębi - zdecydowanie nie jest to fantastyka w...

Rozwiń Zwiń