Historie unoszą się wokół

Na stronie internetowej pisarki znajdziecie informację o jej książkach, których bohaterkami są lokalne… kwiaciarnie. Bardzo to „angielskie”, prawda?

Sally Page pisze, że to właśnie owe kwiaciarnie stanowią niezwykłe okno, pozwalające zerknąć w głąb społeczności, którym służą. Miejsca, w których sprzedawane są symbolizujące namiętność róże, ślubne wiązanki i pogrzebowe wieńce, pomagają w opowiadaniu historii życia okolicznych mieszkańców od narodzin aż po śmierć. Opowieści są więc wszędzie. W zatłoczonym i rozdyskutowanym autobusie… Unoszą się tam: strzępy małżeńskich kłótni, fragmenty rozmów rekrutacyjnych, narzekania na codzienność, okrzyki radości.

Janice, główna bohaterka „Powierniczki opowieści”, chwyta te kawałeczki w czasie jazdy z pracy do pracy. Jedne zapamiętuje, chowa na później, inne przędzie na bieżąco. Snuje własną nić ze znalezionego w powietrzu kawałka. Delikatną…

Mówicie, że w autobusie nikt już dzisiaj nie rozmawia? Że każdy pasażer gapi się w ekran smartfona? Nawet jeśli, to być może słucha muzyki z internetu, a jego ciało rezonuje. Muzyka to emocje, a lekko zaznaczający się rytm – ruch stopy, biodra czy ramienia – przekazuje historię dalej. Można opowieść tańczyć, a wprawny zbieracz zapamięta urwane zdania pojedynczych, rytmicznych ruchów. I powtórzy, jak Janice. Dopełni wypowiedzią własnych mięśni, śmiałym krokiem, lekkim gestem. 

Janice patrzy i słucha. Janice nie podgląda i nie podsłuchuje.

Nie każda zbieraczka jest powierniczką

Janice jest jedną i drugą. Zbiera strzępy historii, odkłada je na później, dopowiada wątki. Są też opowieści powierzane jej przez innych ludzi: operowego tenora, zrozpaczoną wdowę, starszą, zgryźliwą damę. Słowo „zgryźliwa” jest w tym wypadku eufemizmem. Nawiasem mówiąc, ta bohaterka miała dla mnie twarz doskonałej brytyjskiej aktorki Maggie Smith i już do końca lektury właśnie ona wyglądała do mnie z zadrukowanych stron. Mam nadzieję, że autorka, wydawca i sama aktorka wreszcie wybaczą mi tę personifikację, a Państwo, czytając, zrozumieją.

Aby jeden człowiek zechciał powierzyć drugiemu swoją historię, musi mu zaufać. Rzadko dzieje się to od razu. To nie jest zwykłe zbieranie kawałeczków latających dookoła, tylko świadome odsłanianie skomplikowanych wątków osnutych wokół przeszłości. To proces. Budowa więzi, uchylanie nieruszanych od dawien dawna okiennic. Trzeba to robić ostrożnie, żeby niczego nie uszkodzić. Cierpliwie, żeby nie zerwać zetlałej nici. Nie każdy nadaje się na powiernika. Janice to potrafi.

Skłania ludzi do tego, by powierzali jej coraz większe kawałki, misternie utkane z ich losów. Skoro zostały świadomie darowane, powierniczka nie może ich spruć, by na nowo zawiązać osnowę. Taką tkaninę można co najwyżej złapać, jak najdelikatniej i powolutku ciągnąć ku sobie, odsłaniając centymetr po centymetrze.

Zaufanie bywa obopólne. Czy Janice zdecyduje się powierzyć innym swoją opowieść? Jak duży jej fragment? Czy ktoś tę opowieść podsłucha? Czy ktoś będzie Janice podglądał? 

Opowiada każdy, każda i każde

W książce Sally Page swoje historie snują nie tylko ludzie. Janice staje się powierniczką psiej opowieści… Nie, nie bójcie się! Strony książki nie są sklejone lukrem. Odrobina cukru poprawia smak, ale nie ma go na tyle dużo, żeby was zemdliło, bez obawy. Foksterier Decjusz używa bardzo gardłowych spółgłosek, szczególnie dźwięcznie brzmiących w pewnym polskim słowie, zastępującym nieraz przecinek. Nie wiem, jak brzmią słowa Decjusza po angielsku, ale ich polska wersja do foksteriera pasuje jak ulał.

Wiedzą już Państwo, że „Powierniczka opowieści” pełna jest historii. 

Nie tylko ludzkich. Janice potrafiła ich słuchać. Nie wszystkie jednak zasługiwały na to, żeby je przechować. Ot, po prostu. Jednak jeśli już nad jakąś się pochyliła i wzięła ją w dłonie, robiła to zawsze z delikatnością i szacunkiem.

„Powierniczka opowieści” to książka o dobru. Niekoniecznie ustrojonym w białe koronki i różowe serduszka. To powieść o tym, że warto zobaczyć innych dookoła siebie. Zobaczyć, nie podglądając, i usłyszeć, nie podsłuchując. Proszę spróbować. 

Lektura tego, co napisała Sally Page, powinna to Państwu ułatwić.

Sally Page – mieszkająca w Dorset pisarka, miłośniczka kwiatów i wiecznych piór, a czasami również malarka (co wychodzi jej z lepszym lub gorszym skutkiem). Po ukończeniu studiów historycznych przeprowadziła się do Londynu, by pracować w reklamie. W wolnym czasie uczyła się florystyki w szkole wieczorowej i w końcu otworzyła własną kwiaciarnię. Szybko uświadomiła sobie, że ten mały biznes umożliwia jej unikalny wgląd w opowieści z życia innych ludzi. To dzięki nim powstała jej debiutancka powieść Powierniczka opowieści, która stałą się bestsellerowym fenomenem w Wielkiej Brytanii, utrzymując się przez bardzo długi czas na szczycie list sprzedaży. Prawa do Powierniczki opowieści zostały sprzedane do 17 krajów. Przed belektrystycznym Wcześniej Sally Page wydała serię albumowych, pamiętnikowo-poradnikowych książek o prowadzeniu kwiaciarni.

Przeczytaj fragment książki „Powierniczka opowieści”:

Książka jest już dostępna w sprzedaży.

Artykuł sponsorowany