Marian Keyes w książce pt „Najjaśniejsza gwiazda na niebie” wprowadza czytelnika do dublińskiego domu przy ulicy Star Street 66. 3 piętra i 4 mieszkania, a w każdym z nich inne historie i inne życie. Na samej górze mieszka Katie, czterdziestolatka, która próbuje z całych sił wygrać wyścig z czasem i poukładać sobie życie z mężczyzną. Ma dobrą pracę w branży muzycznej, ale to jej nie wystarcza…. Drugie piętro zajmuje dwóch Polaków, pracujących w Irlandii. Tęsknią za swoim krajem i męczy ich życie na obczyźnie. Na domiar złego mieszkanie dzielą z szaloną, młodą dziewczyną Lydią, która pracuje, jako taksówkarka. Cała trójka stanowi dość toksyczne połączenie, wręcz uniemożliwiające normalne funkcjonowanie. Na 1 piętrze mieszka staruszka Jemima ze swoim psem. Wprowadza się do niej na chwilę jej przybrany syn Fionn wnosząc zamieszanie do życia całej kamienicy. Parter należy do młodego małżeństwa – Matta i Meave. Wydają się być bezgranicznie w sobie zakochani, spędzają cały czas w miłosnym uścisku, nie dając sobie choćby chwili na wytchnienie.

Między kolejnymi piętrami spaceruje tajemniczy „duch”, dzięki któremu obnażane są tajemnice, pragnienia, marzenia i zakurzone problemy poszczególnych mieszkańców kamienicy. Sama tajemnicza istota do końca nie jest pewna, po co przybyła na Star Street 66. Ma jednak 61 dni na zlokalizowanie swojego zadania i wykonanie go. Czy to wystarczy? Czy wszystko się uda?

Marian Keyes stworzyła dość niepowtarzalną opowieść o ludzkich losach. Nigdy do tej pory nie spotkałam się z podobnym pomysłem, dzięki czemu cała opowieść była dla mnie niezwykłą przygodą. Język i forma są niesamowicie przemyślane. Kreacja bohaterów, pomimo ich mnogości, nie jest naciągana i budzi zdecydowany podziw. Bardzo szybko czytelnik zaprzyjaźnia się z poszczególnymi osobami, brnąc przez kolejne strony, aby jak najszybciej poznać ciąg dalszy historii.

Autorka porusza wiele problematycznych kwestii, począwszy od miłości i przyjaźni, a kończąc na dokonywaniu wyborów, zdradzie i chorobie. Pomimo tego książkę czyta się z wielką przyjemnością, bowiem między wiersze wpleciony jest doskonały humor i niesamowita lekkość.

Iwona Zaczek