Zastanawiam się, od czego właściwie powinienem zacząć tę recenzję? Odpowiedź na to pytanie jest prosta i skomplikowana zarazem. Dlaczego? Otóż mogę po prostu powiedzieć: Fredrik Backman napisał kontynuację „Miasta niedźwiedzia” pod tytułem „My przeciwko wam”. Książka również ukazała się nakładem wydawnictwa Sonia Draga, a jej okładka wyraźnie nawiązuje do pierwszej części (pomijam okładkę filmową, za którymi zresztą nie przepadam). Właściwie tyle wystarczy, aby sięgnął po nią każdy, kto czytał pierwszy tom. Osobiście nie mogłem się doczekać lektury. Po jej skończeniu z czystym sumieniem stwierdzam, że najnowsza powieść Backmana jest po prostu genialna. Autor utrzymał wysoki poziom i kontynuacja historii jest równie znakomita, jak jej pierwsza część.

Jest dopiero styczeń, a ja nie waham się powiedzieć, że będzie to jedna z najlepszych książek, jaką przeczytałem w tym roku. Fredrik Backman w mistrzowski sposób opowiada przejmującą historię. Historię, która nie pozostawia czytelnika obojętnym. Historię, która naprawdę mną wstrząsnęła. W trakcie czytania dosłownie przechodził mnie dreszcz. Autor jest prawdziwym mistrzem słowa. W krótkich, precyzyjnych zdaniach przekazuje nieprawdopodobny ładunek emocjonalny.

O czym właściwie jest ta książka? Mogę dać wiele odpowiedzi na tak postawione pytanie. Przede wszystkim to historia o pewnym miasteczku. Już w fenomenalnym pierwszym akapicie autor rysuje przed nami scenę, na której będą się rozgrywać wydarzenia. Małe, zapomniane przez wszystkich miasto po raz kolejny będzie musiało stoczyć śmiertelną walkę o przetrwanie. Po raz kolejny w jego imieniu uczyni to lokalny klub hokeja. Bo w tym mieście hokej to nie sport. Hokej to całe życie. Hokej to sens istnienia miasteczka i sens życia jego mieszkańców.

Ile będą w stanie poświęcić, aby wygrać? Backman opowiada o ludziach, o ich wyborach i o motywach, które tym wyborom towarzyszyły. „My przeciwko wam” to opowieść o hokeju. To prawda, ale nie cała. To opowieść o uczuciach. O miłości i nienawiści. O przyjaźni i zemście. O strachu i nadziei. O bólu, którego nie da się ukoić. O konsekwencjach, które towarzyszą nam całe życie.

W drugiej części „Miasta niedźwiedzia” spotykamy niemal wszystkich bohaterów, których znamy z pierwszego tomu. Autor przypomina wydarzenia z przeszłości, jednak zabieg ten będzie potrzebny głównie tym czytelnikom, którzy nie czytali pierwszej części (naprawdę są tacy?).
„My przeciwko wam” to wreszcie opowieść o kulisach polityki. O działaniach, których nie widać, ale które ktoś starannie reżyseruje. Aby przejąć władzę, trzeba przewidywać kilka ruchów do przodu. Trzeba być bezwzględnym i nie kierować się sentymentami. Trzeba umieć rozgrywać ludzi przeciwko sobie. Dopiero wtedy można zwyciężyć.

Czytelnik wreszcie może po raz kolejny razem z bohaterami książki niejako brać udział w ich decyzjach. Komu uwierzysz? Z kim będziesz się solidaryzował? Czy masz w sobie odwagę, aby wbrew większości stanąć po stronie słabszego, terroryzowanego przez rówieśników? Czy chęć zwycięstwa zabija w ludziach resztki przyzwoitości? Czy na agresję zawsze trzeba odpowiadać agresją?

„My przeciwko wam” to moim zdaniem fantastyczna powieść. Jestem zakochany w tej serii i gorąco ją wszystkim polecam. Już teraz niecierpliwie czekam na zapowiedzianą trzecią część. Powieść otrzymuje ode mnie dziesięć gwiazdek dlatego, że nie ma wyższej oceny. Uważam, że to świetna książka, obok której trudno przejść obojętnie.

Jeśli czytaliście „Miasto niedźwiedzia”, to sięgnijcie czym prędzej po kontynuację. Jeśli nie, natychmiast kupcie obie książki i dajcie się porwać nieprawdopodobnej historii o sporcie, rywalizacji, miłości, nienawiści, zemście i nadziei. Naprawdę warto.

Wojciech Sobański