„Smok Odrodzony”, trzecia część kultowego cyklu Roberta Jordana, kontynuuje opis przygód bohaterów poprzednich części i wprowadza kilka nowych postaci, zarówno wśród sprzymierzeńców, jak i wrogów. Nadal jest to przede wszystkim powieść drogi, bohaterowie są w ciągłym ruchu, dzięki czemu wraz z nimi poznajemy kolejne miasta. Choć tytuł sugeruje kluczową rolę Randa w powieści, to tak naprawdę niewiele jest odrodzonego Smoka w „Smoku Odrodzonym”, jakby Jordan nie był jeszcze gotów sięgnąć po pełen potencjał głównego bohatera. Zamiast tego rozwija wątki pozostałych postaci: wilczookiego Perrina, szukającego Randa wraz z Moiraine, Lanem i ogirem Loialem; Mata, na skraju śmierci z powodu przeklętego sztyletu; Egwene, Nynaeve i Elayne, kontynuujących swoją naukę w Tar Valon i podejmujących się wypełnienia tajnej misji, na której końcu niemal na pewno czeka zastawiona na nie pułapka… Dzięki temu „Smok Odrodzony” nie jest historią jednego bohatera, opowieść rozwija się w wielu kierunkach, a my mamy możliwość lepiej poznać każdą z licznych postaci.

Jordan nie jest może mistrzem napięcia i wartkiej akcji, ale mimo to każdą z jego książek czyta się z dużą przyjemnością. Świat, w którym ocalenie oznacza zniszczenie, a bohaterowie ciągle zmagają się nie tylko z przeciwnościami, ale też z własnym przeznaczeniem, ma nieodparty urok i angażuje czytelników na całym świecie. Charakterystyczne dla Jordana jest to, że nie opisuje drobiazgowo wszystkich uczuć i przemyśleń postaci, zamiast tego poznajemy je w działaniu, po ich charakterystycznych gestach i zachowaniach, takich jak znaczące szarpanie warkocza przez Nynaeve, pozornie beztroska gra w kości Mata czy rozpaczliwa walka z wilczymi snami Perrina. Choć tak mało w tym tomie Randa, mimo wszystko cieszy, że decyduje się na samodzielne działanie, zamiast tańczyć na sznurkach tych, którzy chcą go wykorzystać. To dobrze wróży kolejnym tomom tej niesamowitej, złożonej serii.

Agnieszka Kruk