To kolejny - po „Morderstwie w środku zimy” – kryminał dla młodych czytelników. I kolejny, który czyta się z niekłamaną przyjemnością i zainteresowaniem. Bo autorka znów postawiła na nieprzewidywalność i ciekawe zakończenie. Bohaterowie nie są oderwani od rzeczywistości a zdarzenia mają wszelkie cechy prawdopodobieństwa, więc dość łatwo można wczuć się w wybraną postać. Zabrzmi to banalnie, ale akcja trzyma w napięciu, a to, co przytrafia się dziewczynkom wywołuje często dreszcz grozy. No cóż, chęć przeżycia przygody ma swoją cenę.

Fleur Hitchock musi posiadać dobra znajomość ludzkich charakterów. Szczególnie małych bohaterów swojej książki. Opowiedziana w niej historia jest pretekstem do pokazania szerokiego wachlarza dziecięcych emocji i wartości, które w życiu okazują się najważniejsze. Jest w niej też mowa o relacjach w rodzinie, szukaniu wsparcia i akceptacji. Ale też o budowaniu relacji, przyjaźni, dorastaniu i pierwszych poważnych rozczarowaniach, walce ze słabościami i samym sobą. I że często nie doceniamy tego co mamy, dopóki tego nie stracimy.

To nie jest taki zwykły kryminał dla dzieci i młodzieży. To też dobra przygodówka, zostawiająca w czytelniku ślad: ślad w postaci refleksji. I choć akcja nie pozwala czasami odetchnąć z ulgą, a bohaterki powieści często znajdują się w naprawdę poważnej opresji, warto czytać uważnie. Bo autorka postanowiła przekazać czytelnikom nieco głębsze treści i uważam, że jej się to całkiem nieźle udało. I nie jest to moim zdanie wyłącznie książka dla dziewczyn. A odpowiednie proporcje niebezpieczeństw i humoru czynią z niej doskonałą lekturę również dla dorosłych. Czekam z niecierpliwością na kolejną książkę Fleur Hitchock z równie barwnymi przygodami, mądrą treścią i ciekawymi postaciami, również tymi drugoplanowymi.

Magdalena Świtała