W tej książce Karen Horney zastanawia się nad możliwościami autoanalizy - granicami, w jakich ludzie mogą wykorzystywać techniki psychoanalizy do rozwiązywania swoich problemów. Analizuje siły działające w nerwicy, różne fazy rozumienia, przez które w procesie psychoanalizy przechodzą pacjent i terapeuta, oraz opisuje różnice między rzadkimi a regularnymi seansami autoanalitycznymi i oczekiwania decydujących się na nie osób.
Karen Honey polemizuje śmiało tak z podstawowymi założeniami psychoanalizy, jak i z całą jej "kulturą", dzięki czemu poszerza znacznie granice teorii Freuda.