Teatrzyk Zielona Gęś zapisał się w historii polskiej literatury, jako dzieło wyjątkowe. Utwór składa się z ponad 160 miniatur dramatycznych z charakterystycznymi dla siebie dowcipem groteskowym i absurdalnym poczuciem humoru. W Teatrzyku Zielona Gęś jawią się, jak w krzywym zwierciadle scenki rodzajowe z powojennej Polski i z dziejów ludzkiej kultury, scenki których bohaterami są groteskowe postacie odzwierciedlające często przywary Polaków, na przykład szczery młodzieniec Alojzy Gżegżółka, poetka Hermenegilda Kociubińska czy cudowne dziecka Piekielny Piotruś.

Drukowany w latach 1946–1950 w odcinkach w tygodniku „Przekrój”, Teatrzyk Zielona Gęś doczekał się od czasów swojej premiery licznych inscenizacji teatralnych i kabaretowych, utwór był także wielokrotnie wydawany w postaci publikacji książkowej.