Triest, rok 1867. Hrabia Sandorf, żarliwy węgierski patriota, konspiruje ze swymi przyjaciółmi, Bathorym i Zathmarem, by uwolnić jego kraj od dominacji austriackiej. Zaszyfrowane pismo na które czekał zostało przechwycone przez Sarcany’ego i Zironego, dwóch awanturników poszukujących łatwych zysków. Razem ze wspólnikiem, bankierem Toronthalem, Sarcany kradnie siatkę pozwalająca zdeszyfrować wiadomość i poznaje jej treść. Po donosie do Austriaków spiskowcy zostają wtrąceni do więzienia, a donosiciele otrzymują w wynagrodzeniu część fortuny hrabiego. W wyniku krótkiego śledztwa, trzej mężczyźni zostają skazani na karę śmierci. Sandorfowi i Bathoryemu udaje się uciec z baszty Pisino, dotrzeć na wybrzeże morskie, gdzie znajdują schronienie u rybaka. Nadal jednak dotykają ich nieszczęścia: ponownie zadenuncjowani przez niejakiego Carpenę, muszą uciekać. Bathory zostaje schwytany a Sandorfowi daje się uciec pod gradem kul. Piętnaście lat później. Tajemniczy doktor Antékirtt krąży po basenie Morza Śródziemnego, starając się opiekować ludnością. W Raguzie, szczególnie interesuje się wdową Etienne Bathory i jej synem Pierre’em, który jest zakochany w Savie, córce Toronthala. Poza tym wynagradza dwóch artystów jarmarcznych, Pescadę i Matifou, którzy uratowali jego statek od zderzenia, przyjmując ich do swej służby. Sarcany, zrujnowany przez hazard, przybywa do Raguzy, gdzie siłą szantażu, otrzymuje rękę Savy. Pierre Bathory, jego rywal w tej sprawie, zostaje zasztyletowany przez niego i uznany przez doktora Antékirtta za martwego. W gruncie rzeczy, lekarz pogrążył młodzieńca w głębokim hipnotycznym śnie. Nagły donos pani Thoronthal na szczęście odsuwa w czasie małżeństwo dziewczyny. Antékirtt wydobywa z grobu ciało Pierre’a i przywraca młodzieńca do życia. Pierre odkrywa wtedy, że jego protektorem jest nie kto inny, jak hrabia Sandorf, który przekonuje go, by z rezygnował z miłości do Savy, córka zdrajcy. Na wyspie Antékirtta hrabia założył kwitnącą osadę, która przyciąga pożądliwość sanusijjów z Cyrenajki. Ta wyspa służyła mu również jako baza wypadowa, by osaczać donosicieli odpowiedzialnych za śmierć jego przyjaciół. Po twardej walce na Sycylii, gdzie został zabity Zirone, udało się mu schwytać Carpenę i Toronthala; pozostawał tylko Sarcany, ale on był nieuchwytny. Łotr, aby zmusić Savę do małżeństwa i zawładnąć jej fortuną, więzi ją bezprawnie w jednej kryjówce sanusijjów w Tetuanie. Jednak odwaga Pescade w połączeniu z siłą Matifou pozwolą dziewczynie na ucieczkę. Wtedy dowiaduje się, że nie jest córką Toronthala, ale Sandorfa, którą zabrano po jego aresztowaniu i do tej pory uchodziła za martwą. Teraz, kiedy już nikt więcej nie sprzeciwia się małżeństwu Pierre’a i Savy, flotylla sanusijjów atakuje wyspę Antékirtt. Obrońcy odpierają atak i udaje się im złapać Sarcany’ego. Trzej zdrajcy wreszcie znajdują się w rękach Mathiasa Sandorfa. Skazani na śmierć, czekając na fatalny moment, odizolowani na wysepce w pobliżu Antékirtty. Jednak pluton egzekucyjny nie będzie miał nic do roboty, ponieważ wysepka była zaminowana, a jeden z nędzników przypadkowo doprowadza do straszliwej eksplozji. Po ślubie Pierre’a i Savy, Sandorf i jego przyjaciele zabiorą się za rozszerzanie swej posiadłości i stworzą aktywny ośrodek badań naukowych.