Spór o istnienie człowieka to kontynuacja Tischnerowskiej Filozofii dramatu. Autor Sporu, dialogując z klasykami myśli filozoficznej, zwłaszcza z Kierkegaardem, Lévinasem, Ricoeurem i Mistrzem Eckhartem, kreśli własną, oryginalną filozofię człowieka. Przedmiotem analiz ks. Józefa Tischnera jest kilka podstawowych pojęć, kluczowych dla dramatycznej egzystencji: dobro i zło, osoba, pojęcia ciała, wreszcie wolność. Pojawia się także znana z wcześniejszych prac ks. Tischnera kategoria nadziei. To właśnie dzięki niej - pisze autor Sporu - możliwe jest „przezwyciężenie śmierci”.