"Dag, córka Kasi" autorstwa Lilian Seymour Tułasiewicz opowiada o losach Dagmary. Akcja powieści rozgrywa się na początku XX wieku. Początkowo wszystko dzieje się w małej górskiej wiosce. Dagmara, jako nieślubne dziecko Kasi, nie ma lekkiego życia. W dzieciństwie nie doświadcza miłości rodzicielskiej. Jeszcze jako mała dziewczynka zostaje wysłana do Ameryki. Po przyjeździe jest rozczarowana życiem za oceanem. Z czasem przyzwyczaja się, jednak jej życie wcale nie ulega stabilizacji. Potrafi sprawić, że policja z kilku stanów ma przez nią pełne ręce roboty. Mimo wielu przeciwności, dzięki swej nadprzeciętnej inteligencji i uporowi zdobywa pełne wykształcenie. Niektórzy powiedzieliby, że spełnia się amerykański sen o sukcesie. Czy aby na pewno?
Atuty powieści to wartko tocząca się akcja, sympatyczna, uparta bohaterka oraz obraz życia Polaków, którzy „za chlebem” wyjechali do Ameryki. Polacy ci nie zostali przedstawieni w zbyt korzystnym świetle – gonią za pieniędzmi i nawet jeżeli są bardzo dobrze sytuowani, nie zachęcają swoich dzieci do nauki. Przeważnie nie umieją czytać, w ich domach trudno znaleźć choćby jedną książkę. „Jeżdżą co drugi rok do starego kraju. Mimo iż tyle razy prosiłam, nikt nigdy nie przywiózł mi książki”[2] – zauważyła Dagmara, która lubiła zdobywać wiedzę. Poza tym dzieci Polaków cechują się tym, że od najmłodszych lat palą i piją alkohol.