Opowieść o życiu codziennym w niezwykłym okresie historii naszego kraju, jakim były pierwsze lata po zakończeniu drugiej wojny światowej.

Pomimo wielkich zniszczeń, bolesnych zmian ustrojowych, jakie nastąpiły wraz z dostaniem się Polski pod bezpośredni wpływ ZSRR, radość z końca wojny była przecież powszechna. Naród polski, choć stopniowo przegrywał walkę o polityczną niezależność, przejawiał niezwykłą wolę życia, pragnienie normalności, zdumiewającą przedsiębiorczość. Zanim „żelazna kurtyna” ostatecznie zapadła i nastąpiło pełne umocnienie niechcianej przez większość społeczeństwa władzy ludowej, można było obserwować w Warszawie, ale także w innych miastach, fenomenalne zjawisko odradzania się życia w ruinach. Rozkwitał handel, rzemiosło, wyrastały jak grzyby po deszczu kawiarnie i jadłodajnie. Do kraju wracali rodacy z różnych zakątków świata, odnajdywały się rodziny.

Barwną narrację przeplatają liczne fragmenty wspomnień, dzienników, listów i artykułów prasowych z okresu tuż po wojnie. Tekstowi towarzyszą ilustracje obrazujące atmosferę tamtych lat.