W niebieskiej kopercie znajdował się list, przepięknie wyprodukowany według wszelkich kryminalnych reguł, złożony z liter i słów wyciętych z gazety i naklejonych na kawałku papieru. Treść listu była nieopisanie dziwaczna i brzmiała następująco:
"Pan Jan nie zostanie wypuszczony, dopóki Teresa się nie odczepi. Za trzy dni zacznie być głodzony. W razie zawiadomienia milicji zostanie zabity natychmiast. Utonie przy połowie ryb. Teresa ma wyjechać."
Podpisu nie było. Cała rodzina trwała w osłupieniu, wpatrzona w niezwykłą korespondencję. Nigdy dotychczas nie przytrafiło nam się nic nawet zbliżonego.
- Zwariowali, jak Boga kocham! - powiedziałam, śmiertelnie zdumiona. - Chyba im coś na umysł padło! Przecież to piramidalna bzdura!
- To chyba jakieś maniactwo... - rzekła niepewnie Lilka.
- Teresa, może się jednak odczep? - zaproponowała Lucyna bez przekonania.
Teresa żachnęła się z irytacją i oburzeniem.
- Zgupiałaś czy co? Od czego?
- Nie wiem. Ale sama widzisz, że czegoś się czepiasz...