Autor analizuje twórczość najlepszych twórców literackiej grozy z Anglii, Irlandii, Stanów Zjednoczonych, Niemiec i Francji - m.in. Ann Radcliffe, Horacego Walpole'a, Matthew Gregory Lewisa, Charlesa Roberta Maturina, Mary Shelly, Guy de Maupassanta, Ambrose'a Bierce, Nathaniela Hawthorne'a, Clarka Ashtona Smitha, Arthura Machena, Algernona Blackwooda, Lorda Dunsany, M.R. Jamesa i wielu innych. Szczególne miejsce poświęca E. A. Poe, któremu - według opinii Samotnika z Providence - "zawdzięczamy nowoczesne opowiadania z dziedziny horroru w perfekcyjnej i skończonej postaci". Lovecraft nie ogranicza się jedynie do pisarzy horroru i ich dzieł. Broni niesamowitości, motywuje jej trwanie i umiejscawia w panoramie literackiej, wskazując na nadnaturalne elementy w twórczości Williama Blake'a, Victora Hugo, Theophile'a Gautriera, Emily Bronte czy Oscara Wilde'a.