Żyjący w latach 1819-1891 Herman Melville zyskał sławę przede wszystkim jako autor książki "Moby Dick", która weszła na stałe do kanonu literatury światowej.
Obok powieści awanturniczo-przygodowych, opartych na autobiograficznych przeżyciach z lat służby na statkach wielorybniczych i pobytu na wyspach Polinezji, Melville pisał także utwory osadzone w realiach życia codziennego, a bodaj najciekawszym z nich jest "Oszust" - powieść utrzymana w konwencji wielkiej alegorii. Jej tematem - ogólnie rzecz biorąc - jest fascynujący bogactwem obserwacji, kolorytem, uderzający precyzją szczegółu opis społeczeństwa amerykańskiego połowy XIX wieku, którego przedstawiciele jeden po drugim pojawiają się na pokładzie parowca kursującego wzdłuż rzeki Missisipi. Są wśród nich ludzie biedni i bogaci, prości i uczeni, łatwo nawiązujący kontakt z otoczeniem i zdeklarowani samotnicy - a tak przecież podobni do siebie w swej naiwności, gdy ostatecznie padają ofiarą uwijającego się wśród pasażerów oszusta. W ten sposób Melville'owski parowiec zmienia się w słynny "statek głupców", płynący w Nieznane, a Czytelnik dociera do drugiej warstwy znaczeniowej utworu, gdzie krzyżują sie postawione z żarliwą dociekliwością odwieczne pytania o istotę natury człowieka, zmuszonego wybierać między dobrem i złem, o jego szanse w walce z przeznaczeniem, o sens ludzkiej egzystencji wreszcie, egzystencji opartej na kruchych i niepewych podstawach.