To książka zawierająca zbiór esejów przedstawiających ewolucje warunków, w jakich odbywały się podróże, oraz analizujących cele, motywy i uwarunkowania kulturowej turystyki w Europie od średniowiecza po dzień dzisiejszy. Książka, bogato ilustrowana, ukazuje podróżówanie jako zjawisko o szczególnej dynamice, od czasu średniowiecznych pielgrzymek, jako istotny element kultury europejskiej, a dla odwiedzanych miast i regionów - coraz ważniejszy - czynnik rozwoju. Powstała na podstawie różnorodnego materiału źródłowego - relacji z wędrówek, diariuszy, zapisków, instrukcji, listów, pamiętników i przewodników turystycznych oraz zawartych tam obserwacji i refleksji, których autorami są pielgrzymi i duchowni, dyplomaci i dworzanie, szlachcice i możnowładcy, studenci, artyści, pisarze i uczeni. Współczesny turysta może znaleźć w książce wiele analogii do własnych wrażeń z podróży, ale także napotkać zgoła odmienne, jakie notowali jego poprzednicy podróżujący koleją parową, wcześniej karetą czy dyliżansem, a niekiedy - przez cały kontynent - wozem bez resorów, konno, a nawet pieszo.