To było naprawdę.. absurdalne. Dandadan to historia absurdalna i zakręcona. Dwójka naszych głównych bohaterów czyli Momo i Ken "Okarun" to przeciwieństwa. Ken wierzy w kosmitów ale w duchy już nie. Za to Momo nie wierzy w kosmitów ale w duchy już tak. Oboje próbują udowodnić swoje racje i okazuje się że żadne z nich się nie myliło. Od tego zaczyna się ta historia.
Opowieść z początku jest nieco chaotyczna i szybka, akcji jest tu sporo. Opiera się to na komediowych aspektach, humor jest tu dosyć specyficzny i myślę że nie każdemu się spodoba; mi się spodobało bo lubię takie klimaty. Mamy tu również pewne elementy ecchi, są one bezpośrednie.
Przyznaję że spodobała mi się dwójka głównych bohaterów; czuć tutaj taki początek fajnej przyjaźni między nimi, są głupkowaci ale równocześnie uroczy w tym wszystkim.
Kreska jest ładna, całość graficznie prezentuje się bardzo dobrze. Również te projekty postaci są dobrze zrobione, chociaż babcia głównej bohaterki wygląda naprawdę młodo (xD).
Jestem ciekawa jak ta historia się rozwinie i jak potoczą się losy Momo i Okaruna bo pierwszym tom kończy się na cliffhangerze. Nie jest to manga dla każdego, myślę że przeczytanie pierwszego tomiku wyrobi zdanie czy chce się w to dalej brnąć czy nie. Mi się podobało więc na pewno sięgnę dalej.

To było naprawdę.. absurdalne. Dandadan to historia absurdalna i zakręcona. Dwójka naszych głównych bohaterów czyli Momo i Ken "Okarun" to przeciwieństwa. Ken wierzy w kosmitów ale w duchy już nie. Za to Momo nie wierzy w kosmitów ale w duchy już tak. Oboje próbują udowodnić swoje racje i okazuje się że żadne z nich się nie myliło. Od tego zaczyna się ta historia.
Opowieść...