Darmowa lobotomia.

Darmowa lobotomia.

Trochę nie moje klimaty. Ogromny chaos, można pogubić się w postaciach. Wszystko jest raczej zlepkiem różnych scenek, one-shotów. Kreska też moim zdaniem nie jest najlepsza.
Jednak trzeba przyznać, że mangaka w ciekawy sposób wykorzystał stereotypy o różnych państwach oraz ich historie. Mam kolejne tomy, więc będę kontynuować, jednak bez większego podekscytowania.

Trochę nie moje klimaty. Ogromny chaos, można pogubić się w postaciach. Wszystko jest raczej zlepkiem różnych scenek, one-shotów. Kreska też moim zdaniem nie jest najlepsza.
Jednak trzeba przyznać, że mangaka w ciekawy sposób wykorzystał stereotypy o różnych państwach oraz ich historie. Mam kolejne tomy, więc będę kontynuować, jednak bez większego podekscytowania.

Z pespektywy czasu nie uważam tej mangi za coś wow, jednak miło mi do niej wrócić i powspominać, bo kiedyś była świetna dla mnie.

Z pespektywy czasu nie uważam tej mangi za coś wow, jednak miło mi do niej wrócić i powspominać, bo kiedyś była świetna dla mnie.

Hm, ciężko określić. Jest to książka, której jednocześnie nienawidzę i kocham ją. Za każdym razem jak patrzę na nią, jest mi wstyd, że to przeczytałam i że nadal to trzymam. A mimo to kocham ją i wracam, aby załamywać się nad nią.
Waham się teraz, czy dać 10 czy może lepiej 1, więc ma 5.

Hm, ciężko określić. Jest to książka, której jednocześnie nienawidzę i kocham ją. Za każdym razem jak patrzę na nią, jest mi wstyd, że to przeczytałam i że nadal to trzymam. A mimo to kocham ją i wracam, aby załamywać się nad nią.
Waham się teraz, czy dać 10 czy może lepiej 1, więc ma 5.

Manga tak zawikłana jak historia. Nagle jeden krzyczy, drugi płacze a jeszcze dwóch innych tworzy unię. Jedna opowieść się kończy i nagle pojawia się druga, a ilość jasnowłosych mężczyzn sprawiła, że w pewnym momencie nie miałam pojęcia kto jest kim i czy ten nie kłócił się z kimś innym, ale w sumie byli sojusznikami. Bezimienni blondyni rozsiani po świecie. Gdyby całą mangę zrobiono tak jak moment w którym Ameryka walczy o niepodległość z Anglią, to wtedy byłaby to naprawdę ciekawa i chwytająca za serce opowieść.

Manga tak zawikłana jak historia. Nagle jeden krzyczy, drugi płacze a jeszcze dwóch innych tworzy unię. Jedna opowieść się kończy i nagle pojawia się druga, a ilość jasnowłosych mężczyzn sprawiła, że w pewnym momencie nie miałam pojęcia kto jest kim i czy ten nie kłócił się z kimś innym, ale w sumie byli sojusznikami. Bezimienni blondyni rozsiani po świecie. Gdyby całą...

Jestem tak bezgranicznie zauroczona.
Od kiedy usłyszałam, o czym opowiada Hetalia, bezzwłocznie zapisałam ten tytuł na mojej liście "do przeczytania". Parę dni temu wybrałam się do sklepu z mangami po inną pozycję, ("Przy wspólnym stole") jednak okazało się, że nie było jeszcze jej dostawy, jako, że miała premierę dopiero w tym tygodniu. Przeszłam się więc między półkami i kiedy zobaczyłam tyle razy widziany, lecz zawsze ignorowany tytuł, po prostu chwyciłam książkę wraz z drugą częścią.
Och, jak dobrze, że od razu z drugą częścią.
Bohaterowie są tak uroczy, zabawni (czasem trochę sprośni...). To, iż odrobinę stereotypowi wcale nie odbiera im kolorów, wręcz przeciwnie - dzięki temu są jeszcze śmieszniejsi i bardziej wyraziści. Poza tym, nie okłamujmy się, w niektórych przypadkach (ekhm, Polska, ekhm) jest to akuratne.
Słodkie, krótkie historyjki mieszają się z kulturowymi ciekawostkami oraz faktami historycznymi - idealny miks. Gorąco, gorąco polecam.

PS: Grecja to moja estetyka.

Jestem tak bezgranicznie zauroczona.
Od kiedy usłyszałam, o czym opowiada Hetalia, bezzwłocznie zapisałam ten tytuł na mojej liście "do przeczytania". Parę dni temu wybrałam się do sklepu z mangami po inną pozycję, ("Przy wspólnym stole") jednak okazało się, że nie było jeszcze jej dostawy, jako, że miała premierę dopiero w tym tygodniu. Przeszłam się więc między półkami i...

Oh, sweet sentiments... Wspaniała.

Oh, sweet sentiments... Wspaniała.

Niezła komedyjka...

Niezła komedyjka...

Dobra.. przyznaję się, że przeczytałam Hetalię. I to nie tylko tą część, ale pozostałe 5 również (jeśli jest ich więcej to sorry, ale nie interesują mnie mangi aż tak bardzo). Nie uczyniłam tego z zainteresowania mnie tego rodzaju lekturą, ponieważ nigdy do mang mnie nie ciągnęło. W sumie teraz też nie uważam tego za coś co jest wybitne, ciekawe etc etc.
Do przeczytania "Hetalii" namówiły mnie przyjaciółki, które miały tzw/ "fazę" na historię opowiadającą głównie o Włochach Północnych, który jakimś cudem stał się sojusznikiem Niemiec podczas wojny. Autor przedstawił państwa Europy (i nie tylko) jako ludzi, a każde z nich ma charakterystyczne cechy danego kraju.
Przeczytać przeczytałam. Nie znalazłam tam niczego co by mnie rozbawiło w takim stopniu jak moje przyjaciółki.
Ot, kolejna pozycja na mojej liście książek przeczytanych.
Nic szczególnego.

Dobra.. przyznaję się, że przeczytałam Hetalię. I to nie tylko tą część, ale pozostałe 5 również (jeśli jest ich więcej to sorry, ale nie interesują mnie mangi aż tak bardzo). Nie uczyniłam tego z zainteresowania mnie tego rodzaju lekturą, ponieważ nigdy do mang mnie nie ciągnęło. W sumie teraz też nie uważam tego za coś co jest wybitne, ciekawe etc etc.
Do przeczytania...

Niesamowity, oryginalny pomysł oprawiony w sporą dawkę specyficznego humoru i historycznych smaczków. Co prawda japoński autor bierze się za przeszłość świata dosyć nieporadnie i ciągle się potyka, ale jeżeli przymruży się oko i popatrzy przez palce, błędy ( również literówki, niestety korekta nie postarała się dostatecznie ) nie przeszkadzają aż tak bardzo. Jeden z najlepszych przykładów komiksowej komedii.

Niesamowity, oryginalny pomysł oprawiony w sporą dawkę specyficznego humoru i historycznych smaczków. Co prawda japoński autor bierze się za przeszłość świata dosyć nieporadnie i ciągle się potyka, ale jeżeli przymruży się oko i popatrzy przez palce, błędy ( również literówki, niestety korekta nie postarała się dostatecznie ) nie przeszkadzają aż tak bardzo. Jeden z...