Mój ojciec jest mordercą

To już druga część cyklu Stillhouse Lake, w której Gwen podejmuje walkę o bezpieczeństwo swoich dzieci. Szczególnie teraz, gdy dostaje wiadomość, że ona i jej dzieci już nigdy nie będą bezpieczni. Schronienie w dotychczasowym domu okazało się pułapką, dlatego Gina z pomocą Sama wyrusza na polowanie, aby raz na zawsze zakończyć swój koszmar.

Pomimo tego, że historia opowiadana w tej książce jest dość naciągana, a wręcz nierealistyczna, to chyba ciut bardziej ta część przypadła mi do gustu. Można zarzucić autorce, że przez ilość niebezpiecznych sytuacji, w jakich znaleźli się głównie bohaterowie oraz ilość cudownych zrządzeń losu, ucierpiał realizm. Niemniej jednak, od początku dużo się dzieje, nie ma czasu na nudę, a z każdą kolejną kartką chce się wiedzieć coraz więcej. W ,,Żonie mordercy’’ narracja była prowadzona tylko przez główną bohaterkę. Tutaj historia opowiadana jest z perspektywy Giny, jej dzieci i przyjaciela Sama. Byłam pozytywnie zaskoczona, ponieważ takie rozwiązanie jest dla mnie jak najbardziej na plus.
Podobały mi się również bardzo dobrze napisane postaci Connora i Lanny, dwójki dzieci, które musiały nauczyć się żyć bez ojca. Sytuacja jest tym bardziej trudna, ponieważ Connor zapamiętał go jako troskliwego tatusia – nie zabraknie więc w książce próby walki z miłością i zaufaniem.
Na pewno sięgnę po kolejną część ,,Polowanie na mordercę’’, ponieważ nie mam zielonego pojęcia jak autorka może jeszcze pociągnąć wątek tej rodziny.

To już druga część cyklu Stillhouse Lake, w której Gwen podejmuje walkę o bezpieczeństwo swoich dzieci. Szczególnie teraz, gdy dostaje wiadomość, że ona i jej dzieci już nigdy nie będą bezpieczni. Schronienie w dotychczasowym domu okazało się pułapką, dlatego Gina z pomocą Sama wyrusza na polowanie, aby raz na zawsze zakończyć swój koszmar.

Pomimo tego, że historia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie pierwsza część dużo bardziej przypadła mi do gustu niż kontunuacja serii.
Książka, nadal kontynuuje wątek Gwen/Giny oraz jej psychopatycznego męża Melvina. Sama historia jest ciekawa, ale niektóre fragmenty po prostu bardzo naciągane lub wręcz nierealistyczne.
Zdecydowanie nie odpowiada mi postępowanie Connor'a, którego w żaden sposób nie jestem w stanie zrozumieć.
Zakończenie poniekąd zaskakujące scenerią, ale samo rozwiązanie możliwe do domyślenia.
Z ciekawości pewnie sięgnę po 3 część ponieważ nie za bardzo mam koncepcje jak jeszcze można pociągnąć tę historię.

Zdecydowanie pierwsza część dużo bardziej przypadła mi do gustu niż kontunuacja serii.
Książka, nadal kontynuuje wątek Gwen/Giny oraz jej psychopatycznego męża Melvina. Sama historia jest ciekawa, ale niektóre fragmenty po prostu bardzo naciągane lub wręcz nierealistyczne.
Zdecydowanie nie odpowiada mi postępowanie Connor'a, którego w żaden sposób nie jestem w stanie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Takie thrillery psychologiczne to ja baaardzo lubię. Pierwszy tom, czyli "Żona mordercy" bardzo mi się spodobał i zostawił z niewiadomą. W tej części troszkę się nowych rzeczy dowiedziałam i jestem ciekawa jak zostanie to dalej pociągnięte.
A to co się działo tutaj - WOW - to taka jazda bez trzymanki. Autorka przez cały czas trzyma fabułę "pod wysokim napięciem" i co chwila pozwala aby iskry spadały i wywoływały drgania. :) To napięcie jest tak silne, że jak już zostaje skumulowane w jednym momencie wybucha i nie lada nami "trzepie". Bardzo mi się to wszytko podobało. Cała akcja, fabuła, bohaterowie - jest zrobione ze smakiem i zdecydowanie po dokładnym przeanalizowaniu i przemyśleniu.
Na koniec tylko powiem, że bardzo polecam. To książka, która zapewni sporo fajnych przeżyć. :)

Takie thrillery psychologiczne to ja baaardzo lubię. Pierwszy tom, czyli "Żona mordercy" bardzo mi się spodobał i zostawił z niewiadomą. W tej części troszkę się nowych rzeczy dowiedziałam i jestem ciekawa jak zostanie to dalej pociągnięte.
A to co się działo tutaj - WOW - to taka jazda bez trzymanki. Autorka przez cały czas trzyma fabułę "pod wysokim napięciem" i co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pierwszą część wysłuchałam, a "Mój ojciec jest mordercą" właśnie skończyłam czytać. Obie części są dobre, i mocne, zamierzam przeczytać następną, na pewno! Autorka miała naprawdę niezły pomysł, postacie są dobrze przedstawione i wykreowane, że ja czytając mogłam się wczuć w nich i odczuwać ich emocje. Od początku dużo się dzieje, jest szybki rozwój wydarzeń i akcja. Książka jest bardzo ciekawa, i może nie od razu wciąga, ale później już na pewno nie można się oderwać. Szybko się czyta, pomimo dość wielu stron, bo ok 460. Pojawia się suspens, może spodziewany a może dla niektórych niespodziewany, ale na pewno szokujący. Końcowe sytuacje wgniatają w fotel, a strony szybko się przewracają. Historie szybko nabierają tempa i trzymają w napięciu do końca. Polubiłam główną bohaterkę, to silna i waleczna kobieta. Choć momentami może nas zadziwiać, to książka jest naprawdę warta uwagi, przeczytania. Polecam

Pierwszą część wysłuchałam, a "Mój ojciec jest mordercą" właśnie skończyłam czytać. Obie części są dobre, i mocne, zamierzam przeczytać następną, na pewno! Autorka miała naprawdę niezły pomysł, postacie są dobrze przedstawione i wykreowane, że ja czytając mogłam się wczuć w nich i odczuwać ich emocje. Od początku dużo się dzieje, jest szybki rozwój wydarzeń i akcja. Książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historia przerażająca kobiety Giny i jej dzieci przesladowanej przez męża Melvina psychopate.
Torturował,gwałcił inne młode dziewczyny dla dzieci był ojcem potworem,mordercą.
Mrożący krew w żyłach,świetny i znakomity thriller.

Historia przerażająca kobiety Giny i jej dzieci przesladowanej przez męża Melvina psychopate.
Torturował,gwałcił inne młode dziewczyny dla dzieci był ojcem potworem,mordercą.
Mrożący krew w żyłach,świetny i znakomity thriller.

Pokaż mimo to

Jestem w ŚDS siedzę i czytam.Podchodzi Agniesia lat 42 i pyta.Co czytasz,ja jej pokazuję książkę.A ona,oj ja bym się bała tego czytać.
Ja natomist czułem,że czytam arcydzieło literatury.
Wybitna powieść ,o tym że ojciec nie zawsze znaczy tatuś kochany.
Książka pisana,z myślą o każdym czytelniku.

Mamy,tu spokojną akcję.Dużo się myśli w czasie czytania.

Jestem w ŚDS siedzę i czytam.Podchodzi Agniesia lat 42 i pyta.Co czytasz,ja jej pokazuję książkę.A ona,oj ja bym się bała tego czytać.
Ja natomist czułem,że czytam arcydzieło literatury.
Wybitna powieść ,o tym że ojciec nie zawsze znaczy tatuś kochany.
Książka pisana,z myślą o każdym czytelniku.

Mamy,tu spokojną akcję.Dużo się myśli w czasie czytania.

Pokaż mimo to

Kolejny tom i kolejny raz jestem zachwycona. Tym razem żona poluje na męża, chce w końcu zacząć normalnie żyć.

Kolejny tom i kolejny raz jestem zachwycona. Tym razem żona poluje na męża, chce w końcu zacząć normalnie żyć.

Pokaż mimo to

Po bardzo dobrej Żonie mordercy miałem małe obawy, czy druga część losów Gwen i jej dzieci utrzyma wysoki poziom. Nie śledziłem już ich losów w takim napięciu jak wcześniej, ale ciągle była to wciągająca lektura. Ciekawym zabiegiem było przedstawienie akcji z perspektywy różnych osób. Choć jeśli już raz narratorem jest Gwen, innym razem Sam czy dzieci, to choć raz można było się pokusić o ukazanie perspektywy Melvina, dzięki czemu można byłoby go lepiej poznać, bo zrozumieć pewnie nie sposób. Solidna kontynuacja, dość ciekawa akcja i niezbyt przekombinowane zakończenie to atuty tej książki, szkoda tylko, że całe to napięcie i niepokój troszkę uleciało.

Po bardzo dobrej Żonie mordercy miałem małe obawy, czy druga część losów Gwen i jej dzieci utrzyma wysoki poziom. Nie śledziłem już ich losów w takim napięciu jak wcześniej, ale ciągle była to wciągająca lektura. Ciekawym zabiegiem było przedstawienie akcji z perspektywy różnych osób. Choć jeśli już raz narratorem jest Gwen, innym razem Sam czy dzieci, to choć raz można...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuacja znakomitej książki "Żona mordercy" jest słabsza , ale również trzyma w napięciu i pochłania bez reszty czytelnika . Nie brakuje tu zaskakujących zwrotów akcji i trudnych do przewidzenia sytuacji w których znaleźli się główni bohaterowie . Jednak ucierpiał na tym realizm , za który chwaliłem poprzednią część . Zło i psychopatyczny morderca stają się groteskowe i wydaje mi się , że autorkę trochę poniosło . Za dużo tu niespójności i cudownych zrządzeń losu .
Istotna dla czytelników jest również informacja , że należy najpierw przeczytać pierwszą część , by w pełni zrozumieć co dzieje się w drugiej. Jest również i trzecia część - "Polowanie na mordercę" , ale obawiam się , że jeszcze bardziej nas rozczaruje . Zobaczymy .
"Mój ojciec jest mordercą" mimo wad , na pewno nie nudzi i nie wlecze się . Dlatego mimo wszystko polecam tę książkę , chociażby dlatego , by poznać dalsze losy Giny i jej dzieci .

Kontynuacja znakomitej książki "Żona mordercy" jest słabsza , ale również trzyma w napięciu i pochłania bez reszty czytelnika . Nie brakuje tu zaskakujących zwrotów akcji i trudnych do przewidzenia sytuacji w których znaleźli się główni bohaterowie . Jednak ucierpiał na tym realizm , za który chwaliłem poprzednią część . Zło i psychopatyczny morderca stają się groteskowe i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie gorsza od pierwszej części. Zachowania niektórych bohaterów zaczynają być lekko denerwujące a czasami bardzo irracjonalne. Osobiście również nie podoba mi się iż każdy rozdział miał innego narratora.

Zdecydowanie gorsza od pierwszej części. Zachowania niektórych bohaterów zaczynają być lekko denerwujące a czasami bardzo irracjonalne. Osobiście również nie podoba mi się iż każdy rozdział miał innego narratora.

Pokaż mimo to