Spawn do złudzenia przypomina inną postać Todda McFarlane'a - ŁOWCĘ PROWLERA - ale jest nieziemski, jest demoniczny, tymczasem PROWLER był zwykłym tyle, że zamaskowanym człowiekiem...

Spawn do złudzenia przypomina inną postać Todda McFarlane'a - ŁOWCĘ PROWLERA - ale jest nieziemski, jest demoniczny, tymczasem PROWLER był zwykłym tyle, że zamaskowanym człowiekiem...

W zamierzchłych latach 90. (jako dzieciak) byłem zachwycony Spawnem, gdy pojawił się w kioskach. Graficznie nadal robi spore wrażenie, ale niestety fabularnie zestarzał się okrutnie. To jest doskonały dowód na to, że może te "dawne, wspaniałe czasy" nie były pod wieloma względami aż takie cudowne jak nam się wydaje:) Wspomnienia z czytania Spawna mam bardzo dobre, ale to na prawdę nie jest dobry komiks i przebijanie się przez obecnie już ponad 300 zeszytów to autentyczna strata czasu. Po przeczytaniu pierwszych kilku "story arców" szybka staje się jasne, że ta opowieść donikąd nie zmierza i zaczyna zjadać własny ogon. Scenariusz pokraczny, dialogi nędzne. Najlepsze co dał nam komiksowy Spawn to stworzony na jego podstawie serial animowany HBO i start kariery rysownika Grega Capullo. No i fajnie wygląda w Mortal Kombat 11.

W zamierzchłych latach 90. (jako dzieciak) byłem zachwycony Spawnem, gdy pojawił się w kioskach. Graficznie nadal robi spore wrażenie, ale niestety fabularnie zestarzał się okrutnie. To jest doskonały dowód na to, że może te "dawne, wspaniałe czasy" nie były pod wieloma względami aż takie cudowne jak nam się wydaje:) Wspomnienia z czytania Spawna mam bardzo dobre, ale to na...

Zostają nam przestawione demony w pełnej swojej krasie i ich dążenia. Spawn nie będzie miał lekko.

Zostają nam przestawione demony w pełnej swojej krasie i ich dążenia. Spawn nie będzie miał lekko.

kolejny odświeżony odcinek. Graficznie (kreska i kolor) dalej mi się ten komiks podoba, ma mroczny klimat. Największą wadą są dialogi, tak sztuczne i nadęte, że traciłem zapał do odświeżenia serii. Może to wina tłumaczenia. Bynajmniej 20 lat temu tak bardzo mi nie przeszkadzały. Ale w drugim zeszycie dowiadujemy się coraz więcej, wszystkie karty wyłożone, grę można zacząć. Ale czy na pewno wszystkie. Jednak ma potencjał ta historia, i nie dziwię się, że te 20 lat temu polubiłem serię Spawn. Po kolejne zeszyty chętniej sięgnę, bo wiem, że są lepsze ;-)

kolejny odświeżony odcinek. Graficznie (kreska i kolor) dalej mi się ten komiks podoba, ma mroczny klimat. Największą wadą są dialogi, tak sztuczne i nadęte, że traciłem zapał do odświeżenia serii. Może to wina tłumaczenia. Bynajmniej 20 lat temu tak bardzo mi nie przeszkadzały. Ale w drugim zeszycie dowiadujemy się coraz więcej, wszystkie karty wyłożone, grę można zacząć....

Spawn coraz bardziej stara się dociec prawdy o sobie. Udaje mu się odnaleźć żonę, ale odkrywa, że ta ma już innego męża i dziecko. Do tego Melbolgia informuje go, że ma stanąć na czele armi, ktora stoczy bój z Bogiem. Stanie się to, gdy Spawn straci moce, a tych z każdym użyciem ubywa. Ale nie używanie ich też nie rozwiązuje problemu...

Kolejny znakomity zeszyt Spawna. Świetnie narysowany (choć nie tak dobrze, jak póxniejsze),nieźle napisany. Nic dziwnego, że w serię angażowali się potem tacy twórcy, jak Alan Moore, czy Frank Miller.

Warto poznać tą historięi wczytać się w losy herosa, który ani trochę herosem nie jest.

Spawn coraz bardziej stara się dociec prawdy o sobie. Udaje mu się odnaleźć żonę, ale odkrywa, że ta ma już innego męża i dziecko. Do tego Melbolgia informuje go, że ma stanąć na czele armi, ktora stoczy bój z Bogiem. Stanie się to, gdy Spawn straci moce, a tych z każdym użyciem ubywa. Ale nie używanie ich też nie rozwiązuje problemu...

Kolejny znakomity zeszyt Spawna....