Paraskevi_Dekatria, to nie tak, że gloryfikuje się przekleństwa i wulgaryzmy, ale Ty po prostu za bardzo podchodzisz restrykcyjnie do tematu. Po pierwsze, uważasz je... za byt pozajęzykowy, a to błąd, po drugie - idealistyczne podejście do życia sprawia, że nie dopuszczasz możliwości (sytuacji życiowych), w których posiłkowanie się nimi wydaje się być, przynajmniej zrozumiałe. W swojej pracy stykam się z ludźmi targanymi skrajnymi emocjami (najczęściej są to emocje negatywne: gniew, złość, rozpacz etc., etc), czasem te wyładowania emocjonalne skierowane są do innych, czasem do mnie osobiście. Skłamałabym, gdyby napisała, że wówczas posługuję się poprawną polszczyzną... Poza tym są znacznie gorsze rzeczy, które ludzie sobie robią niż owe wzbogacenie czy też zubożanie swoich wypowiedzi... Po trzecie, chwali Ci się, że jako młoda, domyślam się, że bardzo wrażliwa osoba, nie posiłkujesz się przekleństwami, wulgaryzmami. Zapominasz jednak, że młodzi ludzie mają to do siebie, że starają się wyróżnić, zaimponować innym. Niepotrzebnie tak mocno to przeżywasz, znaczna część z nich zwyczajnie z tego wyrośnie. Po czwarte, przekleństwa, wulgaryzmy bywały, bywają i będą bywać wyrazem artystycznym. W takim wypadku trzeba zawsze zadać sobie pytanie: o sens ich użycia, a nie oburzać się, że w ogóle zostały użyte. Oczywiście możesz prowadzić osobistą cenzurę i czytać te książki, oglądać te filmy, w których przekleństw, wulgaryzmów nie uświadczysz, ale nie sądzisz, że to trochę ograniczające?

Rozumiem, że piętnujesz tę powszechność, bezmyślność, źle pojmowaną kontrowersję etc., etc Jednak widzisz wszystko w czarno-białych barwach, a przecież nic nie jest czarno-białe. Poza tym kultura, kultura osobista to nie tylko słownictwo, którym się posługujemy...

Paraskevi_Dekatria, to nie tak, że gloryfikuje się przekleństwa i wulgaryzmy, ale Ty po prostu za bardzo podchodzisz restrykcyjnie do tematu. Po pierwsze, uważasz je... za byt pozajęzykowy, a to błąd, po drugie - idealistyczne podejście do życia sprawia, że nie dopuszczasz możliwości (sytuacji życiowych), w których posiłkowanie się nimi wydaje się być, przynajmniej...

Jak miło, wszyscy teraz tacy porządni! Bułkę przez bibułkę, a... :D
Motyla noga! Dołączam się do pozdrowień :)

Jak miło, wszyscy teraz tacy porządni! Bułkę przez bibułkę, a... :D
Motyla noga! Dołączam się do pozdrowień :)

Zastanów się dokładnie nad znaczeniem tych słów. Możesz spojrzeć sobie prosto w oczy w lustrze, wiedząc, że właśnie tak kogoś nazwałeś? Ja bym nie potrafiła. Jak mówi przysłowie, kto się przezywa, sam się tak nazywa.

Poetyckie metafory? Wystarczą proste słowa, ale takie, których nikt nie powinien się wstydzić. Powyższa "motyla noga" na przykład nikomu krzywdy nie robi, może jedynie uśmiech wzbudzić.

Bułkę przez bibułkę... Polemizowałabym, czy nieużywanie przekleństw można tak nazwać. Tak, jak już pisałam, nie trzeba się mocno wysilać na poetyckie określenia i na kurtuazję, aby wyrazić gniew. Są rzadkie wyjątki, w których można zaakceptować użycie słowa brzydszego, ale pamiętajmy - nienawiść nie prowadzi do niczego dobrego. Tak często słychać wulgaryzmy, że aż nie mogę uwierzyć, iż tak wielu ludzi doprowadza innych do białej gorączki.

Młodzież w ogóle nie powinna używać przekleństw. Przecież uczy się o historii naszej mowy ojczystej, zewsząd docierają doń
wzmianki o tym, iż kiedyś ludzie wszelakiego wieku walczyli za i o czystość języka! Trochę szacunku, ludzie - wolność dobrze nie robi naszemu narodowi; orientujemy się, że jest źle w chwili, gdy już wszystko przepadło...

Zastanów się dokładnie nad znaczeniem tych słów. Możesz spojrzeć sobie prosto w oczy w lustrze, wiedząc, że właśnie tak kogoś nazwałeś? Ja bym nie potrafiła. Jak mówi przysłowie, kto się przezywa, sam się tak nazywa.

Poetyckie metafory? Wystarczą proste słowa, ale takie, których nikt nie powinien się wstydzić. Powyższa "motyla noga" na przykład nikomu krzywdy nie robi,...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Nie mam problemu z patrzeniem na siebie w lustrze, jestem zadowolona ze swojego wyglądu :)
Dlaczego piszesz zaraz o nienawiści? Skąd w ogóle taki pomysł, że jeśli kieruje się do kogoś niecenzuralne słowo to zaraz się go nienawidzi? Czy wiesz co słowo "nienawiść" oznacza, że tak lekko go używasz? Uwagi o wolności nawet nie będę komentować.

Chciałam też zauważyć, iż wg Wikipedii słowo "k*rwa" zostało po raz pierwszy zapisane w 1415 roku, więc można powiedzieć, że jest to staropolskie określenie mające co najmniej 600 lat.

Znaleźć można również cytat z listu Józefa Wybickiego (1783 rok): „co ona pier**li?”.

A z drugiej strony zacytuję tu informację znalezioną na zudit.pl:
"(...) aż do XVIII wieku za nazwanie białogłowy kobietą można było dostać w pysk. Obraźliwe znaczenie zanikło wtedy, gdy zapomniano słowa kob, od którego owo kobieta się wzięło. A kob oznaczało chlew”. Słowo „kobieta” weszło do słowników dopiero w XIX wieku i wtedy zaczęło oznaczać płeć, wcześniej natomiast równało się dzisiejszej „kobyle” (!)."

Tak więc argumenty o czystości języka są z "motylej nogi" wyjęte. Pamiętaj, że język polski nie jest językiem martwym i cały czas ewoluuje.

Zastanów się nad tym dokładnie :)

Nie mam problemu z patrzeniem na siebie w lustrze, jestem zadowolona ze swojego wyglądu :)
Dlaczego piszesz zaraz o nienawiści? Skąd w ogóle taki pomysł, że jeśli kieruje się do kogoś niecenzuralne słowo to zaraz się go nienawidzi? Czy wiesz co słowo "nienawiść" oznacza, że tak lekko go używasz? Uwagi o wolności nawet nie będę komentować.

Chciałam też zauważyć, iż wg...

Jeżeli myślisz o kimś w taki sposób, świadczy to jedynie o braku szacunku i bardzo negatywnym nastawieniu. To, że przekleństwa używane były już dawno temu, nie oznacza, że można ich używać, kiedy się chce. Chciałabyś, aby ktoś o Tobie tak mówił albo myślał? Nie wyobrażam sobie, jak wielką musiałabym czuć wobec kogoś antypatię, aby użyć wobec niego słów na k, ch i tak dalej.

To, że Wybicki tak powiedział, świadczy o tym, że "trochę" go poniosło i znów - to, że ktoś inny coś robi, nie może argumentować poczynań innych. Ludzie biorą narkotyki - znają je od starożytności, brało je wiele gwiazd, czy to znaczy, że my też mamy na to przyzwolenie?

Oczywiście, że język ewoluuje, jak wszystko i wszyscy, ale wulgaryzmy to oznaka raczej zacofania. Łatwo powiedzieć bez zastanowienia i w uniesieniu: Ty (taki i owaki), pip - odwróć sytuację. Wyobraź sobie, że ktoś Cię tak nazywa. Pójdziesz z nim na kawę? Porozmawiasz, pośmiejesz się? Kiedy przed chwilą wyzywał Cię od najgorszych?

Dobrze, że kobiety można obecnie spokojnie nazywać kobietami - ale zauważ, to postęp i zmiana na lepsze, obecne przekleństwa bynajmniej nie są synonimami wyrażeń eleganckich, pokojowych. W sumie należy je odczytywać jednoznacznie. Poza tym, jeżeli stajesz z kimś twarzą w twarz i mówisz mu takie rzeczy, jest to objaw bezwstydu i całkowitego braku respektu.

Wiem, że moje słowa spotkają się ze ścianą, ale - a niech mnie, motyla noga - musiałam to napisać. Bo nie toleruję takiego postępowania. Tyle w tym temacie.

Jeżeli myślisz o kimś w taki sposób, świadczy to jedynie o braku szacunku i bardzo negatywnym nastawieniu. To, że przekleństwa używane były już dawno temu, nie oznacza, że można ich używać, kiedy się chce. Chciałabyś, aby ktoś o Tobie tak mówił albo myślał? Nie wyobrażam sobie, jak wielką musiałabym czuć wobec kogoś antypatię, aby użyć wobec niego słów na k, ch i tak dalej....

"Jeżeli myślisz o kimś w taki sposób, świadczy to jedynie o braku szacunku i bardzo negatywnym nastawieniu."

Być może wychodzisz z założenia, że każdemu się szacunek należy- ja tak nie uważam.


"Chciałabyś, aby ktoś o Tobie tak mówił albo myślał? Nie wyobrażam sobie, jak wielką musiałabym czuć wobec kogoś antypatię, aby użyć wobec niego słów na k, ch i tak dalej."

No i znowu dziwny dla mnie argument. Dlaczego miałoby mnie obchodzić co o mnie myślą/ mówią obce osoby? A jeśli to najbliżsi, to trzeba by było mocno się zastanowić czy nie mają trochę racji. Nie jestem delikatnym kwiatuszkiem, nie umrę od kilku brzydkich określeń. Traumy też mieć nie będę. A jak kogoś nie lubię to nie udaję, że jest inaczej.


"Ludzie biorą narkotyki - znają je od starożytności, brało je wiele gwiazd, czy to znaczy, że my też mamy na to przyzwolenie?"

Co kto lubi ;) Z definicji narkotykiem są też alkohol, papierosy czy kawa. Tak więc jestem narkusem- bez kawy nie da się żyć.


"Oczywiście, że język ewoluuje, jak wszystko i wszyscy, ale wulgaryzmy to oznaka raczej zacofania. Łatwo powiedzieć bez zastanowienia i w uniesieniu: Ty (taki i owaki), pip - odwróć sytuację. Wyobraź sobie, że ktoś Cię tak nazywa. Pójdziesz z nim na kawę? Porozmawiasz, pośmiejesz się? Kiedy przed chwilą wzywał Cię od najgorszych?"

Jak głosi porzekadło "k*rwa to nie zawód, k*rwa to charakter". Jeśli wyjaśnimy sytuację i dojdziemy do porozumienia, to tak, pójdę na kawę i się pośmieję. Jak już pisałam, nie jestem delikatnym kwiatkiem i fochów "na zawsze" nie uznaję.


"Dobrze, że kobiety można obecnie spokojnie nazywać kobietami - ale zauważ, to postęp i zmiana na lepsze"

A dlaczego? Nie rozumiem, co było złego w innych określeniach? Dlaczego nazywanie nas wszystkich "kobyłami" to jest postęp, a nazywanie mężczyzn i to nawet nie wszystkich, a tylko tych niezbyt miłych "**ujem" to zacofanie? Podobno "**uj" oznaczało kiedyś wieprza rozpłodowego, tak więc skoro można zwać (wszystkie) niewiasty kobyłami to dlaczego nie (niektórych) facetów świniami? Dziwna logika.


"Poza tym, jeżeli stajesz z kimś twarzą w twarz i mówisz mu takie rzeczy, jest to objawem bezwstydu i całkowitego braku respektu."

No i znowu, jak kogoś nie szanuję to nie będę hipokrytką i udawać szacunku nie będę. Wstydzić się za to również nie zamierzam.

"Jeżeli myślisz o kimś w taki sposób, świadczy to jedynie o braku szacunku i bardzo negatywnym nastawieniu."

Być może wychodzisz z założenia, że każdemu się szacunek należy- ja tak nie uważam.


"Chciałabyś, aby ktoś o Tobie tak mówił albo myślał? Nie wyobrażam sobie, jak wielką musiałabym czuć wobec kogoś antypatię, aby użyć wobec niego słów na k, ch i tak dalej."

No i...

Ktoś napisał w wątku wyżej, że forma nie ma znaczenia - dla mnie ma.

Napisałaś, że słowo zmieniło znaczenie. Kobieta to nie słowo obraźliwe, skoro straciło swoje dawne znaczenie, nie można porównywać go ze słowem na ch.

Szacunek należy się każdemu, kto nie krzywdzi innych. A jeżeli komuś się szacunek nie należy, to i tak nie będę go obrażać w taki sposób. Są kulturalniejsse sposoby przekazu tej samej wiadomości.

Szczerości wstydzić się nikt nie powinien, ale szczerość powinna być wyrażana grzecznie! Nie zniżajmy się do poziomu.

Może jestem dziwna, może walę kulą w płot, ale... No cóż. Nie bez powodu wulgaryzmy są wyszczególnione. To, że masa ich używa, nie uzasadnia prawa ich bytu.

Ktoś napisał w wątku wyżej, że forma nie ma znaczenia - dla mnie ma.

Napisałaś, że słowo zmieniło znaczenie. Kobieta to nie słowo obraźliwe, skoro straciło swoje dawne znaczenie, nie można porównywać go ze słowem na ch.

Szacunek należy się każdemu, kto nie krzywdzi innych. A jeżeli komuś się szacunek nie należy, to i tak nie będę go obrażać w taki sposób. Są...

A poza tym istnieje coś takiego, jak empatia - wczucie się w rolę, sytuację drugiej osoby. Inaczej - myślenie o cudzych uczuciach. Czasem ktoś może nie chcieć dać po sobie poznać, że coś go zraniło. I będzie blefował, że nic się nie stało. A się stało.

A poza tym istnieje coś takiego, jak empatia - wczucie się w rolę, sytuację drugiej osoby. Inaczej - myślenie o cudzych uczuciach. Czasem ktoś może nie chcieć dać po sobie poznać, że coś go zraniło. I będzie blefował, że nic się nie stało. A się stało.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Oczywiście, tylko wielu użytkowników broni wulgarnych i chamskich wyrażeń :/ A nawet dosadność nie powinna się wiązać z wyzwaniem i obrażaniem.

Oczywiście, tylko wielu użytkowników broni wulgarnych i chamskich wyrażeń :/ A nawet dosadność nie powinna się wiązać z wyzwaniem i obrażaniem.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Ech, jasne, że nie mówię tu o wyzywaniu od najgorszych za błahostki, czy stosowaniem k*rw zamiast każdego przecinka, ale język się zmienia i rzucanie mięsem nie jest postrzegane jak jeszcze 20 czy 30 lat temu. Tak na marginesie **uj nie zawsze musi być określeniem czysto negatywnym. Wszak można coś zrobić na tyle dobrze, że nie ma go we wsi ;)

Poza tym, owszem, to, że masa ich używa uzasadnia prawo ich bytu. Gdyby tak nie było to wulgaryzmy umarłyby śmiercią naturalną, a tak się nie stało i raczej nie stanie.

Co do empatii... No cóż, jeśli już ktoś zasłużył na epitet to widocznie wcześniej nie pomyślał o moich uczuciach ;)

Ech, jasne, że nie mówię tu o wyzywaniu od najgorszych za błahostki, czy stosowaniem k*rw zamiast każdego przecinka, ale język się zmienia i rzucanie mięsem nie jest postrzegane jak jeszcze 20 czy 30 lat temu. Tak na marginesie **uj nie zawsze musi być określeniem czysto negatywnym. Wszak można coś zrobić na tyle dobrze, że nie ma go we wsi ;)

Poza tym, owszem, to, że masa...

Opowiem historię z mojego życia. Wybrałam się na samotny spacer pustą plażą. Nagle przede mną wyrósł facet w majtkach. Patrzę w prawo puto, patrzę w lewo pusto. Facet i daje nie dwuznaczne propozycje, ja próbuje go grzecznie przekonywać. Uciec nie mam szans. Wykrzyczałam wszystkie najgorsze wulgaryzmy jakie znam. Facet spojrzał, odwrócił się i znikną. Czasami nie można inaczej do kogoś dotrzeć.
Przeklinanie, a wulgaryzmy to są różne rzeczy. Można przeklinać nie używając wulgaryzmów. Wtedy wyobraźnia ma olbrzymie pole do manewru. Z tej dyskusji wyłowiłam : "ty pomarszczony napletku starego osła", "motyla noga", "bułkę przez bibułkę", "kur zapiał". Mnie się kiedyś słyszałam "piórkuję" albo "idź na drzewo liście pompować". Niektóre mogą byś naprawdę dowcipne.

Opowiem historię z mojego życia. Wybrałam się na samotny spacer pustą plażą. Nagle przede mną wyrósł facet w majtkach. Patrzę w prawo puto, patrzę w lewo pusto. Facet i daje nie dwuznaczne propozycje, ja próbuje go grzecznie przekonywać. Uciec nie mam szans. Wykrzyczałam wszystkie najgorsze wulgaryzmy jakie znam. Facet spojrzał, odwrócił się i znikną. Czasami nie można...

Napisałam o takich bluzgach jakie sama słyszę najczęściej - na ulicy, w sklepie, na budowie, podczas dyskusji sąsiadów na podwórku, od kierowców samochodów, od polityków (szczególnie gdy myślą że nikt nie słyszy) itd. Tak sobie myślę że wulgaryzmami jest jak z solą albo cukrem. Jeśli używasz tych substancji z umiarem to wszystko jest ok; jak przesadzisz to już masz problem a, generalnie, lepiej mniej niż więcej. Oczywiście każdy sam sobie powinien określić ile jest 'mniej' a ile 'więcej' ale jeśli słyszę po kilka 'ku*w' w każdym zdaniu to po pierwsze, przekleństwo traci wszelką siłę i znaczenie, a po drugie, nie chce mi się już z taką osobą rozmawiać.

Napisałam o takich bluzgach jakie sama słyszę najczęściej - na ulicy, w sklepie, na budowie, podczas dyskusji sąsiadów na podwórku, od kierowców samochodów, od polityków (szczególnie gdy myślą że nikt nie słyszy) itd. Tak sobie myślę że wulgaryzmami jest jak z solą albo cukrem. Jeśli używasz tych substancji z umiarem to wszystko jest ok; jak przesadzisz to już masz problem...

@Anachronist - znów popieram. Niestety, ludziom trudno się pohamować i uzależniają się od tego, co przychodzi łatwo. Dlatego myślę, że najlepiej w ogóle nie używać. Znaczy wulgaryzmów, bo przekleństw typu - do pioruna! nie liczymy ;) Jest to w sumie powiedzenie...

Czytałam niedawno "Zemstę" Fredry. Myślę, że "mociumpanie" Cześnika i jadowite "skarbeńko" Rejenta można zaliczyć do tych "lekkich" przekleństw. Jeżeli wybierzemy sobie jakieś słowa i nadany im charakteru przekleństw, mogą powstać naprawdę niesamowite powiedzenia, które mówią innym, że coś nas złości albo zadziwia, w sposób nieinwazyjny i zabawny :)

@Anachronist - znów popieram. Niestety, ludziom trudno się pohamować i uzależniają się od tego, co przychodzi łatwo. Dlatego myślę, że najlepiej w ogóle nie używać. Znaczy wulgaryzmów, bo przekleństw typu - do pioruna! nie liczymy ;) Jest to w sumie powiedzenie...

Czytałam niedawno "Zemstę" Fredry. Myślę, że "mociumpanie" Cześnika i jadowite "skarbeńko" Rejenta można...

@ZaaQazany

Stosowność czasu i miejsca przy wulgaryzmach? Czyli wobec niektórych można używać wulgaryzmów, a wobec innych już nie?

Lekkie przekleństwa nikomu nie przeszkadzają, także wszelkie zarzuty kierowane są pod adresem właśnie tych na ch, na k itd.

Ludzie potrafią mówić i rozmawiać nie po to, aby używać mowy do uwalniania negatywnych emocji, a po to, aby wytłumaczyć drugiej osobie: słuchaj, dzisiaj nie jestem w humorze, twój pomysł wydaje się być niemożliwy, zastanów się nad tym, co chcesz zrobić, bo to niezbyt rozsądne itp. Serio, wysilać się nie trzeba, a jest dużo milej.

Pozdrawiam.

@ZaaQazany

Stosowność czasu i miejsca przy wulgaryzmach? Czyli wobec niektórych można używać wulgaryzmów, a wobec innych już nie?

Lekkie przekleństwa nikomu nie przeszkadzają, także wszelkie zarzuty kierowane są pod adresem właśnie tych na ch, na k itd.

Ludzie potrafią mówić i rozmawiać nie po to, aby używać mowy do uwalniania negatywnych emocji, a po to, aby...

A gdzie słynna "wolność słowa" jakże inna od "kultury słowa"? By szerzyć mowę nienawiści nie trzeba wulgaryzmów, wystarczą sami ludzie. Zwracajmy może czasem więcej uwagi na treść przekazu a nie formę.

Żem napisał. Sam się zdziwiłem :)
Pozdrawiam.

A gdzie słynna "wolność słowa" jakże inna od "kultury słowa"? By szerzyć mowę nienawiści nie trzeba wulgaryzmów, wystarczą sami ludzie. Zwracajmy może czasem więcej uwagi na treść przekazu a nie formę.

Żem napisał. Sam się zdziwiłem :)
Pozdrawiam.

Nie mogę uwierzyć, że taka książka wyszła na światło dzienne...


Przekleństwa i wulgaryzmy to także część - jak to określiłaś - "dziedzictwa mowy ojczystej", każdy językoznawca Ci to powie. Trudno zatem przypisywać hipokryzję, ignorancję badaczom, którzy zajmują się tym zagadnieniem z naukowego punktu widzenia, a odgórne przypisywanie braku kultury - wydaje mi się dość... hmm... upraszczające, i w swym uproszczeniu krzywdzące.


Żeby było łatwiej Ci uwierzyć, polecam Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów[bookLink]132228|Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów[/bookLink] prof. UMK Macieja Grochowskiego. Pewnie trochę się już zdezaktualizował, ale może Cię zainteresuje, przynajmniej na tyle, że uda Ci się uchwycić nieco szerszą perspektywę.

Co do bezmyślności posiłkowania się przekleństwami, wulgaryzmami, swoiście pojmowanej modzie na "podwórkową łacinę": nie sposób się z Tobą nie zgodzić. Jak widać, posługiwanie się wulgaryzmami, przekleństwami to nie "bułka z masłem", wymaga pewnych umiejętności, finezji, smaku, wyczucia, zwłaszcza jeśli mają być wyrazem artystycznym... W niektórych gatunkach literackich ich brak byłby co najmniej dziwny.

Co do emocji: ślicznie byłoby, gdyby zawsze udawało się nad nimi panować, podziwiam samozaparcie, pytanie tylko, czy zdrowiej? Co innego agresja słowna, a co innego danie upustu emocjom w postaci niecenzuralnych słów, które nie dotykają nikogo bezpośrednio.

Nie mogę uwierzyć, że taka książka wyszła na światło dzienne...


Przekleństwa i wulgaryzmy to także część - jak to określiłaś - "dziedzictwa mowy ojczystej", każdy językoznawca Ci to powie. Trudno zatem przypisywać hipokryzję, ignorancję badaczom, którzy zajmują się tym zagadnieniem z naukowego punktu widzenia, a odgórne przypisywanie braku kultury - wydaje mi się dość......

 [bookCover]132228|Słownik polskich przekleństw i wulgaryzmów[/bookCover]

Taki sposób dawania upustu emocjom bazuje na prymitywnych instynktach. Po to mamy mózg, aby myśleć i opanowywać odruchy. Używanie wulgaryzmów tylko podsyca negatywne emocje, nierzadko prowadzi do bójek. Ludzie zaczynają posługiwać się prawie wyłącznie przekleństwami, bo tak łatwiej, bo określają więcej niż jedno, eleganckie słowo.

Książki z wulgaryzmami toleruję, jeżeli jest to zapis czegoś, co się naprawdę zdarzyło (gdyż nie da się zaprzeczyć, iż owa osoba coś takiego powiedziała). Nie czytam ich często. Ale jeśli widzę przekleństwa np. w książkach fantasy dla młodzieży - błagam, to nie jest niezbędny element! Osobiście nigdy nie przeklęłam i nie zamierzam. Można tak żyć, zdrowo i szczęśliwie, zapewniam z doświadczenia.

To, co dajemy, wraca do nas z podwójną mocą, mówi przysłowie. Wyżywając się na innych, tak naprawdę ostatecznie trafiamy w siebie.

Taki sposób dawania upustu emocjom bazuje na prymitywnych instynktach. Po to mamy mózg, aby myśleć i opanowywać odruchy. Używanie wulgaryzmów tylko podsyca negatywne emocje, nierzadko prowadzi do bójek. Ludzie zaczynają posługiwać się prawie wyłącznie przekleństwami, bo tak łatwiej, bo określają więcej niż jedno, eleganckie słowo.

Książki z wulgaryzmami toleruję, jeżeli...

Post scriptum

Kultura wiąże się z szacunkiem - jeśli mówisz komuś, że jest ch, k, p i tak dalej, znaczy, że nie szanujesz ani tej osoby, ani języka, ani siebie.

Post scriptum

Kultura wiąże się z szacunkiem - jeśli mówisz komuś, że jest ch, k, p i tak dalej, znaczy, że nie szanujesz ani tej osoby, ani języka, ani siebie.

Wszystko pięknie, domyślam się, że jesteś jeszcze młodziutką osobą i stąd ten utopizm, stanie na straży dość specyficznie rozumianej czystości językowej nie tylko w przestrzeni publicznej, ale i w literaturze, filmie etc.

Książki z wulgaryzmami toleruję, jeżeli jest to zapis czegoś, co się naprawdę zdarzyło (gdyż nie da się zaprzeczyć, iż owa osoba coś takiego powiedziała)

Naprawdę? A co z klasyką (i prozą, i poezją), w której znajdujesz przekleństwa i wulgaryzmy? Czy tutaj nie decyduje ta sama zasada, o której wspominasz? Przepraszam Cię, ale to trochę kuriozalne. Już wyobrażam sobie, jak wyglądałoby to w literaturze gatunkowej, gdyby przekleństw i wulgaryzmów zabrakło (weźmy choćby pod uwagę wszelkie kryminały, thrillery etc.). Przypomniał mi się wywiad z Charlotte Link na ten temat. W skrócie: odbiorcy zarzucali, że w jej książkach brakuje "rzucania mięsem", ona zaś twierdziła, że ma tego świadomość, ale trudno jej się przemóc, bo to właśnie posiłkowanie się przekleństwami, wulgaryzmami jest dla niej nienaturalne, sztuczne. Obiecała kompromis, i z tego, co widzę, dotrzymała słowa (oczywiście w granicach rozsądku). ;)


Czasem podsyca, czasem daje upust, czasem jest wyrazem pozytywnych emocji, czasem negatywnych. Dziwię się, że wszystkie przekleństwa kojarzą Ci się z prostackimi inwektywami ad personam. No ale może wynika to z tego, że na co dzień się nimi nie posługujesz, więc wachlarz ich użycia jest dla Ciebie dość ograniczony.

Wszystko pięknie, domyślam się, że jesteś jeszcze młodziutką osobą i stąd ten utopizm, stanie na straży dość specyficznie rozumianej czystości językowej nie tylko w przestrzeni publicznej, ale i w literaturze, filmie etc.

Książki z wulgaryzmami toleruję, jeżeli jest to zapis czegoś, co się naprawdę zdarzyło (gdyż nie da się zaprzeczyć, iż owa osoba coś takiego...

Popieram w 200%!

Popieram w 200%!

A ajk rozładować bezsilną frustrację, gdy już nie widzi się wyjścia, kiedy inaczej nie można rozładować napięcia i złości. Można krzyczeć, można biegać, można wlić głową w mur.

A ajk rozładować bezsilną frustrację, gdy już nie widzi się wyjścia, kiedy inaczej nie można rozładować napięcia i złości. Można krzyczeć, można biegać, można wlić głową w mur.

Można też tak: wdech, policz do czterech, wydech. Wdech, policz do ośmiu, wydech. ;p Bardzo skuteczne - jak się w czas opanujesz. Z czasem wchodzi ci w krew i obniża ciśnienie.

Można też tak: wdech, policz do czterech, wydech. Wdech, policz do ośmiu, wydech. ;p Bardzo skuteczne - jak się w czas opanujesz. Z czasem wchodzi ci w krew i obniża ciśnienie.

Nie zawsze to działa. Kiedyś widziałam w telewizji program o jakieś grupie terapeutycznej. Jednym z ćwiczeń było bieg po łące i krzyczenie swojego inienia. Nie chodzi o to żeby krzyczeć na kogoś, krzyczeć do kogoś. Podam przykład. Dociera do ciebie, że ktoś bliski bardzo cię skrzywdził, wywrócił twoje życie. Jesteś naładowany emocjami. Nie chodzi o to,że idziesz do tej osoby i krzyczysz, stajesz się agresywny, bo tego nie chcesz, to nic nie zmieni Może ta osoba nie żyje, może nie chcesz odpłacać agresją, bo to daje więcej szkody niż pożytku. Liczysz wtedy do dziesięciu i się uspokajasz. Wybacz, ja to robię, jak mnie ktoś zdenerwuje w kolejce. Ale czasami to niewystwrcza.

Nie zawsze to działa. Kiedyś widziałam w telewizji program o jakieś grupie terapeutycznej. Jednym z ćwiczeń było bieg po łące i krzyczenie swojego inienia. Nie chodzi o to żeby krzyczeć na kogoś, krzyczeć do kogoś. Podam przykład. Dociera do ciebie, że ktoś bliski bardzo cię skrzywdził, wywrócił twoje życie. Jesteś naładowany emocjami. Nie chodzi o to,że idziesz do tej...

Smutne ale prawdziwe - są takie chwile kiedy nic nie pomaga, ani przeklinanie, ani głębokie oddechy, ani joga ani nawet walenie głową w mur. Życzę sobie, tobie i wszystkim jak najmniej takich chwil. Miłego weekendu!

Smutne ale prawdziwe - są takie chwile kiedy nic nie pomaga, ani przeklinanie, ani głębokie oddechy, ani joga ani nawet walenie głową w mur. Życzę sobie, tobie i wszystkim jak najmniej takich chwil. Miłego weekendu!