Mimo nawałnicy lektur jakie mnie czekały w ciągu ostatnich prawie dwóch tygodni udało mi się wreszcie spokojnie przeczytać książkę :))
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/75580/wampiry---same-o-sobie/opinia/1169651#...

Mimo nawałnicy lektur jakie mnie czekały w ciągu ostatnich prawie dwóch tygodni udało mi się wreszcie spokojnie przeczytać książkę :))
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/75580/wampiry---same-o-sobie/opinia/1169651#...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zwycięzcy:
Alina
miga

Zwycięzcy:
Alina
miga

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Konkurs zakończony!
Wrótce ogłoszę zwyciezców.

Konkurs zakończony!
Wrótce ogłoszę zwyciezców.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Przeczytałam wiele książek o wampirach. W każdej z nic były one przedstawione nieco inaczej. Mimowolnie sporo o nich myślałam i oto jaki ich obraz wyłonił się z moich rozważań:

1) Nieśmiertelność - wiadomo, to podstawa. Warunek - regularne spożywanie krwi.
2) "Niezniszczalność" - jako "nadczłowiek", wampir powinien być odporny na większość zranień, ale de-kapitulacja powinna stanowić definitywny kres jego żywota.
3) Zabobony - czosnek, krzyże, woda święcona - to brednie. Nic z tego nie jest w stanie mu zaszkodzić. Co do kołka wbitego w serce - zasadniczo powinien spowodować śmierć, ale czy będzie osinowy, czy srebrny to chyba bez większej różnicy.
4) Kwestia braku pulsu - cóż, według mnie bezsensowne byłoby picie krwi, jeżeli serce by jej nie pompowało - tak więc jest puls i bijące serce.
5) Słońce - sporo się nad tym zastanawiałam i ostatecznie doszłam do wniosku, że promienie UV mogę być jednak szkodliwe, ale dopiero dłuższe przebywanie na słońcu może wampira spopielić.
6) Nadnaturalne zdolność - jeśli ktoś za życia nie grzeszył rozumem nie sądzę, żeby przemiana w wampira spowodowała u niego przyrost inteligencji. Wyostrzenie zmysłów, owszem. Tu nawet skłaniam się do koncepcji pani Mayer, jakoby szczególne cechy, które człowiek miał za życia znacznie uwydatniały się po przemianie.
7) Zachowanie - jako "istota nocy" wampir powinien być przede wszystkim drapieżni8kiem. Powninien też pić krew i to wyłącznie ludzką, bez zabaw w wegetarianizm. Jestem zdania, że po przemianie znikają niektóre ludzkie cechy, nie mniej jednak resztki człowieczeństwa się zachowują. Wampiry mogą przeżywać uczucia, ba nawet intensywniej niż ludzie. I broń Boże, wampir który ma kilkaset lat nie może zachowywać się jak nastolatek.
8) Wizja wampira, jako romantycznego kochanka - niespecjalnie do mnie przemawia. One są z natury samotnikami.

I na koniec mój ulubiony wampirzy bohater - Myrnin z Wampirów z Morganville. Jak dla mnie wampiry idealny.

Przeczytałam wiele książek o wampirach. W każdej z nic były one przedstawione nieco inaczej. Mimowolnie sporo o nich myślałam i oto jaki ich obraz wyłonił się z moich rozważań:

1) Nieśmiertelność - wiadomo, to podstawa. Warunek - regularne spożywanie krwi.
2) "Niezniszczalność" - jako "nadczłowiek", wampir powinien być odporny na większość zranień, ale de-kapitulacja...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moim zdaniem prawdziwy wampir powinien być koszmarem, złem w ludzkiej postaci.Powinien posiadać "puste" oczy okryte tajemnicą, zagadką ,którą każda z ofiar będzie chciała odkryć.Zapach wampira powinien być gorzki ,lecz uwodzicielski ,a ich skóra choć gładka powinna być twarda jak stal.Powinni być obdarzeni niebywałą siłą, sprytem oraz zręcznością. Ich umysł powinien być szeroko rozwinięty. Celem ich życia byłoby odnalezienie ofiary posiadającej "krew idealną" ,która zaspokoiła by pragnienie na długi czas(wieczność).Posiadaliby umiejętność odradzania ciała, czyli po każdym urazie ludzką krwią leczyli by rany. Prawdziwe wampiry mogłyby posiadać potomstwo , lecz nie każde dziecko urodzone byłoby tym potworem. Ludzkie urodzone dzieci zostają konsumowane przez matkę. Wampiry nie posiadają skrupułów, zabijają dla krwi - dla pragnienia.
Moją ulubioną wampirzą postacią z literatury jest Alice Cullen z Sagi:Zmierzch Stephenie Meyer. Jest piękna. Z pozoru delikatna i lekka jak wiatr ,lecz posiada wielką siłę. Ma wyjątkowy dar przepowiadania przyszłości. Przyciąga wzrok,potrafi być kusząca kobieca i uwodzicielska.

Moim zdaniem prawdziwy wampir powinien być koszmarem, złem w ludzkiej postaci.Powinien posiadać "puste" oczy okryte tajemnicą, zagadką ,którą każda z ofiar będzie chciała odkryć.Zapach wampira powinien być gorzki ,lecz uwodzicielski ,a ich skóra choć gładka powinna być twarda jak stal.Powinni być obdarzeni niebywałą siłą, sprytem oraz zręcznością. Ich umysł powinien być...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moim zdaniem wampir powinien być groźny dla wroga ,ale czuły iwrażliwy dla przyjaciół. Powinien pić ludzką krew ,ale krew swoich wrogów a nie najbliższych. Powinien wyglądać jak człowiek ale o snieżnobiałej skórze , a nie jak drakula co zamienia sie w nietoperza. Napewno musi mieć uczucia , musi umiec kochac ale tez musi byc stanowczy i grożny dla przeciwnika. Powinien mieć nadludzkie zdolności takie jak : telepatia, szybki powinien być a także piękny .

Moim zdaniem wampir powinien być groźny dla wroga ,ale czuły iwrażliwy dla przyjaciół. Powinien pić ludzką krew ,ale krew swoich wrogów a nie najbliższych. Powinien wyglądać jak człowiek ale o snieżnobiałej skórze , a nie jak drakula co zamienia sie w nietoperza. Napewno musi mieć uczucia , musi umiec kochac ale tez musi byc stanowczy i grożny dla przeciwnika. Powinien mieć...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ta moda na wampiry w literaturze młodzieżowej pomieszała wszystko. Teraz wampiry są przedstawione do góry nogami. Wampir musi pić krew. To chyba moje jedyne wymaganie. Najlepiej ludzką. Nie powinien być cierpiętniczy, tylko z łobuzerskim uśmiechem, arystokratyczny, zły do szpiku kości, a do swojej kochanki/kochanka wrażliwy. W sumie wampir to człowiek tyle, że z paroma dodatkowymi cechami, więc trochę z natury ludzkiej wynieść powinien. Powinien również być inteligentny, szalenie uwodzicielski, tajemniczy i kpiący z ludzi.
Co do mojego ulubionego wampira to najbardziej dobrze znam Edwarda Cullena, jednak on nie spełnia moich wymagań co do tej rasy, a więc chyba Dracula. Tak zdecydowanie. ;)

Ta moda na wampiry w literaturze młodzieżowej pomieszała wszystko. Teraz wampiry są przedstawione do góry nogami. Wampir musi pić krew. To chyba moje jedyne wymaganie. Najlepiej ludzką. Nie powinien być cierpiętniczy, tylko z łobuzerskim uśmiechem, arystokratyczny, zły do szpiku kości, a do swojej kochanki/kochanka wrażliwy. W sumie wampir to człowiek tyle, że z paroma...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moim zdaniem wampir powinien być uosobieniem wszystkich wymienionych cech. Musi być groźny i stanowczy, kiedy wymaga tego sytuacja, ale też czuły, zdolny do miłości i delikatny, gdy trzeba.
Mój ulubiony wampir, to Edward ze "Zmierzchu" Stephenie Meyer. Myślę, że posiada on wszystkie wyżej wymienione cechy. Myślicie pewnie "a, kolejna nawiedzona fanka". Cóż, może faktycznie tak jest, ale któż nie chciałby zaznać w swoim życiu miłości, która zwycięży nawet śmierć, jak Bella Swan?
Edward jest wampirem, którego aż chce się poznać. Nie dość, że piękny, przyciągający wzrok, do tego jeszcze niebywale niebezpieczny, przyciągający swoim magnetyzmem ofiary, które oddałyby życie byle tylko na chwilkę z nimi porozmawiał.
Właśnie taki powinien być wampir. Pociągający, a przez to jeszcze bardziej niebezpieczny.

Moim zdaniem wampir powinien być uosobieniem wszystkich wymienionych cech. Musi być groźny i stanowczy, kiedy wymaga tego sytuacja, ale też czuły, zdolny do miłości i delikatny, gdy trzeba.
Mój ulubiony wampir, to Edward ze "Zmierzchu" Stephenie Meyer. Myślę, że posiada on wszystkie wyżej wymienione cechy. Myślicie pewnie "a, kolejna nawiedzona fanka". Cóż, może faktycznie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jaki powinien być według mnie prawdziwy wampir? Na pewno nie przesłodzonym, uwodzącym piękne kobiety osobnikiem (vide "Zmierzch" czy tym podobne), którego jedyną rzeczą czyniąca go prawdziwie wyjątkowym jest jego nieśmiertelność. Ostatnimi laty został właśnie wykreowany taki obraz wampira, który od początku postrzegany był pozytywnie - przyczyniły się do tego między innymi filmy "Zagadka nieśmiertelności" i "Wywiad z wampirem" czy popularne powieści Anne Rice czy Chelsea Quinn Yarbro. Obdarzając swe wampiry odpowiednimi cechami, a także stosując określone zabiegi literackie (np. czyniąc wampiry, a nie ich pogromców czy ofiary, postaciami ogniskującymi), uświadczyły w ludziach przekonanie, iż wampiry nie muszą być bezmyślnymi zabójcami, kierującymi się jedynie nieodpartą żądzą krwi.

Według mnie takie obraz wampira to kompletne dno, co najlepiej opisują słowa pewnej pani psycholog - "Jesteś popierdółka, a nie wampir". Bardziej przemawia do mnie postać czy też w tym przypadku raczej bestia, obdarzona ponadprzeciętną siłą, inteligencją i oczywiście umiejętnościami, niech wymienię parę z nich:
- odporność na zwykłą broń palną czy cięcia "zwykłym" mieczem
- regeneracja (np. sklepianie zadanych ran)
- nadnaturalna szybkośc, siła i wyostrzone zmysły
- możliwość transformacji
- telepatyczna ingerencja w umysł człowieka
Jednym słowem prawdziwy Nosferatu. Taki jak te prezentowane w literaturze dziewiętnastowiecznej, czy też na obrazach na nich bazujących (między innymi "Dracula" Stokera)

Jedynym z wampirów, który podpasowuje mi pod ten schemat (choć nie do końca z racji na podporządkowanie się człowiekowi) jest... Alucard. Nosferatu z mangi i anime pod tytułem "Hellsing" działający w służbie organizacji (o dziwo) zwalczającej wampiry. W sposobie jego kreacji znajdujemy liczne elementy wymienione powyżej. Alucard siłą woli panuje nad swą formą fizyczną, a strój zdaje się być integralnym fragmentem jego postaci – niszczony na przykład przez kule, regeneruje się podobnie, jak ciało. Miarą stopnia zaangażowania bohatera tak w walki czy rozmowy są oczy. W szczególnych momentach oczy mogą pojawiać się w dowolnym miejscu ciała Alucarda, co sugeruje, że w istocie przez cały czas są wszędzie – w wielu sytuacjach wampir strzela bez mierzenia, nie patrząc w kierunku celu, i nie chybia. Równie specyficzne są włosy - im dłuższe, tym u bohatera większa wola walki.
Zdolności Alucarda znacznie przewyższają to, do czego władny jest jakikolwiek inny ze znanych mi wampirów. Wszystko to sprawia, że można uznać go za prawdziwą maszynkę do zabijania, której praktycznie nic nie może się oprzeć. Wszelkie konwencjonalne metody pacyfikacji spalają w jego przypadku na panewce - z każdego ataku wychodzi praktycznie bez szwanku, z uśmiechem na ustach. I takie też cechy powinien przejawiać prawdziwy wampir, by już na samo usłyszenie słowa "wampir" ciarki przechodziły nam po plecach. Gdyby nie to, że podporządkowywał się człowiekowi i działał zgodnie z jego rozkazami, byłby dla mnie urzeczywistnionym wyobrażeniem prawdziwego Nosferatu jakiego noszę w swojej głowie.

Jaki powinien być według mnie prawdziwy wampir? Na pewno nie przesłodzonym, uwodzącym piękne kobiety osobnikiem (vide "Zmierzch" czy tym podobne), którego jedyną rzeczą czyniąca go prawdziwie wyjątkowym jest jego nieśmiertelność. Ostatnimi laty został właśnie wykreowany taki obraz wampira, który od początku postrzegany był pozytywnie - przyczyniły się do tego między innymi...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej