Gratuluję zwycięzcą i dziękuję za wyróżnienie.

Gratuluję zwycięzcą i dziękuję za wyróżnienie.

gratuluję zwycięzcom :-)

gratuluję zwycięzcom :-)

oh! dziękuję bardzo! : ) i również gratulacje dla innych zwycięzców : )

oh! dziękuję bardzo! : ) i również gratulacje dla innych zwycięzców : )

Mi także jest bardzo, bardzo miło. :)
Dziękuję za docenienie mojej odpowiedzi i gratulacje dla pozostałych.

Mi także jest bardzo, bardzo miło. :)
Dziękuję za docenienie mojej odpowiedzi i gratulacje dla pozostałych.

Bardzo mi miło :-)
Dziękuję.

Bardzo mi miło :-)
Dziękuję.

Nagrody w konkursie wędrują do:
Africansun
Trixie
AngelinaDeLaCaligo
LWK
DonSzabla

Gratulujemy.

Nagrody w konkursie wędrują do:
Africansun
Trixie
AngelinaDeLaCaligo
LWK
DonSzabla

Gratulujemy.

Konkurs zakończony. Laureatów ogłosimy jutro, tj. we wtorek.

Konkurs zakończony. Laureatów ogłosimy jutro, tj. we wtorek.

Patrzę na mojego gościa. Wysokie czoło świadczące o nieprzeciętnej inteligencji, duża górka na nosie, zapewne powstała w jakimś wypadku lub bójce ulicznej oraz rozbiegane oczy, mówiące o zadziwiającym sprycie jegomościa.
-A więc jest pan podróżnikiem, tak?-pytam
-Do usług-potakuje z gorliwością.
-I pyta pan o mój typowy dzień?
-Oczywiście tylko na użytek własny. Wie pan, tam w Polsce też mamy podobną miejscowość. Gdańsk, "Wenecja Północy", kojarzy pan? A właściwie mieliśmy mówić o pana rzeczywistości. Jak pan doszedł do takiego bogactwa?-mój gość nie przestaję mówić. Mimo woli uśmiecham się i odpowiadam.
-Niegdyś pracowałem jako kupiec. Teraz siedzę tu na swoim tłustym tyłku i staram się wydać córki za mąż.
-Nie takim znowu tłustym-zaprzecza z grzeczności jegomość.-A apropo córek. Kto zajmuję się wychowaniem? Z tego co widziałem oprócz urody posiadają wachlarz umiejętności.
-Guwernantki oczywiście. Ale ja im płacę, więc wychodzi na to, że ja.
-Jest pan doprawdy niezwykła osobą-mojemu gościowi komplementy przychodzą z zadziwiającą łatwością. Szkoda, że tak nie umiem... Wtedy matką moich córek na pewno nie byłaby ta stara krowa.
-Ma pan niezwykle dużo czasu. Jestem pewien, że posiada pan jakieś zadziwiające hobby.
-To co wszyscy-literatura i muzyka. Każdy dzień upływa mi na czytaniu i słuchaniu klasycznych melodii. A zresztą jak pan wyjrzy przez okno to pan zobaczy operę. O tam na prawo. Nie piję, chyba, że wino na balach. Najbardziej lubię maskowe, mogę się ukryć przed żoną. Przy życiu utrzymują mnie tylko córki, gdyby nie one, skoczyłbym już dawno z mostu, których u nas dostatek. Nie cierpię przepychu, jednak czuję, że Wenecja to moje miejsce. Tu zdobyłem majątek i tu odnalazłem siebie.
Rozmowa dobiega końca...

Patrzę na mojego gościa. Wysokie czoło świadczące o nieprzeciętnej inteligencji, duża górka na nosie, zapewne powstała w jakimś wypadku lub bójce ulicznej oraz rozbiegane oczy, mówiące o zadziwiającym sprycie jegomościa.
-A więc jest pan podróżnikiem, tak?-pytam
-Do usług-potakuje z gorliwością.
-I pyta pan o mój typowy dzień?
-Oczywiście tylko na użytek własny. Wie pan,...

Jestem kurtyzaną. Piękna, zawsze w formie, zadbaną aż nadto. Mam bardzo długie paznokcie i dlatego ciężko mi pisać, co o dziwo umiem. Mam możnych kochanków, ale czy można mnie nazwać kobietą lekkich obyczajów? Mocno nie sądzę, bowiem władzą i zamożnością przewyższam ich wszystkich razem wziętych. Przypływają do mnie gondolami, ukrywając się przed swoimi żonami, które mnie nienawidzą. Gianfranco jest inny. Nie ma żony, zdaje się nie skupiać na kobietach, a sypia ze mną chyba tylko z nudów. Dzisiaj będzie inaczej. Tego wieczoru nie zaprowadzę jego dłoni na moje plecy i nie będę kusić wydętymi ustami. Powiem „nie”, i chociaż będzie udawał, że nie robi to na nim wrażenia, w myślach będzie wąchał zapach moich włosów. Złotych włosów, jak przystało na kurtyzanę, na boginię. Nie mam do niego żalu, kochał mnie tak mocno jak mógł, nie zważając na to, że przed nim i po nim otwierałam bramy rozkoszy dla wielu jeszcze innych jej spragnionych. Tym się żywię, wysysam z nich energię, po czym odtwarzam codzienność, tak jak dzisiaj. Ludovico, Giovanni, Markiz (Hiszpan?), Paolo (Włoch, ach Włoch!) i wielu bezimiennych. Paolo jest dworzaninem, prawdziwym władczym mężczyzną. Ach Gianfranco, już jesteś. Mój drogi synu, na mnie już czas.

Jestem kurtyzaną. Piękna, zawsze w formie, zadbaną aż nadto. Mam bardzo długie paznokcie i dlatego ciężko mi pisać, co o dziwo umiem. Mam możnych kochanków, ale czy można mnie nazwać kobietą lekkich obyczajów? Mocno nie sądzę, bowiem władzą i zamożnością przewyższam ich wszystkich razem wziętych. Przypływają do mnie gondolami, ukrywając się przed swoimi żonami, które mnie...

Zamykam oczy i wystawiam twarz do Słońca. Gondola delikatnie kołysze się pod wpływem falującej wody, a w oddali słychać przytłumione śmiechy, rozmowy oraz muzykę. Otwieram oczy gdzyż ciemny kształt przysłonił mi światło. Na brzegu dostrzegam pięknego mężczyznę, Włocha. Jego jasne oczy pięknie kontrastują z ciemnymi włosami. Patrzymy na siebie lecz tę przecudowną chwilę przerywa nam dziecko biegnące szybko w naszą stronę. Wpada ono na mojego przystojniaka, a on z chlupotem wbija się pod wodę. Spanikowana wyskakuję z gondoli i zanurzam się. Odnajduję chłopaka, łapię za łokieć i wyciągam ponad powierzchnie. Facet krztusi się i pluje jednak po chwili uśmiecha się do mnie , nie tylko ustami, ale i pięknymi oczami i mówi nieco zachrypniętym głosem 'Gracia'. Ja natomiast myślę 'To najpiękniejszy dzień w moim życiu' i odwzajemniam uśmiech.

Zamykam oczy i wystawiam twarz do Słońca. Gondola delikatnie kołysze się pod wpływem falującej wody, a w oddali słychać przytłumione śmiechy, rozmowy oraz muzykę. Otwieram oczy gdzyż ciemny kształt przysłonił mi światło. Na brzegu dostrzegam pięknego mężczyznę, Włocha. Jego jasne oczy pięknie kontrastują z ciemnymi włosami. Patrzymy na siebie lecz tę przecudowną chwilę...