"Matka idealna" zaplanowała mój "Ostatni" dzień dziecka. Odbył się on trochę "U siebie i na wyjeździe".  Od rana czułem się jak "Król". Mama powiedziała że pojedziemy "Tam, gdzie spadają Anioly". Powiedziała "Podnieś głowę" i założyła  mi "Kapelusz cały w czeresniach" i " Buty szczęscia". Wręczyła mi "Czekoladowe kulki" i "Smarzone zielone pomidory" . Wyruszyliśmy w podróż na "Podhale". Myślałem że pojedziemy nad "Bałtyk".  "Inni ludzie" jechali do "Orlando". W dzień dziecka muszą być też goście i impreza. Przyszła "Ogrzyca i dziec","Mim"i "Żongler" a na końcu wystąpiła "Śpiewaczka". Był to "Jeden dobry dzień" "Pod słońcem".

"Matka idealna" zaplanowała mój "Ostatni" dzień dziecka. Odbył się on trochę "U siebie i na wyjeździe".  Od rana czułem się jak "Król". Mama powiedziała że pojedziemy "Tam, gdzie spadają Anioly". Powiedziała "Podnieś głowę" i założyła  mi "Kapelusz cały w czeresniach" i " Buty szczęscia". Wręczyła mi "Czekoladowe kulki" i "Smarzone zielone pomidory" . Wyruszyliśmy w podróż...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Myślę, że chciałabym się  na ten dzień przenieść do jakiegoś ciepłego miejsca , najlepiej  na pustą plaże. Mogłaby być to np. " Wyspa na końcu    świata " , gdzie nie byłoby " Żywego ducha " Zjadalibyśmy tam arbuzy ,  " Czekoladowe kulki"  i " Cicho cichutko" obserwowali  " Błękit oceanu" , kraby , ryby oraz " Trzepot skrzydeł "  ptaków.  Byliby przy mnie "Dziadkowie" i razem czytalibyśmy   " Dzikie sekrety przyrody" , od czasu, " Do czasu" puszczalibyśmy latawiec. Te " Momenty",  byłyby dla mnie niezapomniane i bezcenne bo spędzone razem.

Myślę, że chciałabym się  na ten dzień przenieść do jakiegoś ciepłego miejsca , najlepiej  na pustą plaże. Mogłaby być to np. " Wyspa na końcu    świata " , gdzie nie byłoby " Żywego ducha " Zjadalibyśmy tam arbuzy ,  " Czekoladowe kulki"  i " Cicho cichutko" obserwowali  " Błękit oceanu" , kraby , ryby oraz " Trzepot skrzydeł "  ptaków.  Byliby przy mnie "Dziadkowie" i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najmilej byłoby spędzić Dzień Dziecka robiąc dokładnie to, co robiło się w czasach swojej Młodości. Przyjemnie byłoby udać się nad Bałtyk, gdzie jak Mała świnka można bezkarnie taplać się w wodzie z piaskiem. Ewentualnie pojechać w Tatry, gdzie Wszystko jest cudowne, gdy staje się na szczytach niczym Na ramionach olbrzymów! Gdy mielibyśmy Dość zwiedzania i deptania Na dzikich ścieżkach, zawsze pozostają Dziadkowie. Oni nie tylko mają Klucz(e) jak umilić Życie zabawą, ale doskonale wiedzą jak pokonać każdy Głód. Gdziekolwiek byśmy jednak nie wyruszyli w Dzień Dziecka - nawet na Wyspę na końcu świata, ważne, żebyśmy byli tam razem, całą rodziną.

Najmilej byłoby spędzić Dzień Dziecka robiąc dokładnie to, co robiło się w czasach swojej Młodości. Przyjemnie byłoby udać się nad Bałtyk, gdzie jak Mała świnka można bezkarnie taplać się w wodzie z piaskiem. Ewentualnie pojechać w Tatry, gdzie Wszystko jest cudowne, gdy staje się na szczytach niczym Na ramionach olbrzymów! Gdy mielibyśmy Dość zwiedzania i deptania Na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W moim wymarzonym świętowaniu Dnia Dziecka, oplecionym magią literatury dziecięcej wydanej przez Wydawnictwo Literackie, rozpocząłbym od "Małego Księcia" Antoine'a de Saint-Exupéry'ego, który zaprowadziłby mnie w podróż po gwiazdach i nauczył, że najważniejsze jest serce.
Następnie, w towarzystwie "Harry'ego Pottera" J.K. Rowlinga, wsiadłbym na Hogwart Express i odkrywał tajemnice Szkoły Magii i Czarodziejstwa, ucząc się od mędrców i walcząc ze złem.
Po powrocie do rzeczywistości, spotkałbym "Pippi Pończoszankę" Astrid Lindgren, która nauczyłaby mnie, że w świecie dziecięcej wyobraźni nie ma granic, a odwaga niezależność o cechy godne podziwu.
Następnie, wraz z "Karolkiem i Wielką Czekoladą" Roalda Dahla, odkryłbym niesamowite fabryki czekolady pełne smakowitych tajemnic i słodkich przygód.
Po pysznym obiedzie, odwiedziłbym "Królową Śniegu" Hansa Christiana Andersena, aby wziąć udział w jej zimowej krainie pełnej magii i przyjaźni.
Na zakończenie dnia, zapadłbym się w fotel z "Kubusiem Puchatkiem" A.A. Milne'a i towarzyszyłbym mu w przygodach w Stumilowym Lesie, ucząc się o przyjaźni, tolerancji i akceptacji.
To byłby mój wymarzony sposób na świętowanie Dnia Dziecka, wypełniony literaturą, która pobudza wyobraźnię, uczy wartościowych lekcji i pozwala mi odnaleźć radość w świecie pełnym przygód i możliwości.

W moim wymarzonym świętowaniu Dnia Dziecka, oplecionym magią literatury dziecięcej wydanej przez Wydawnictwo Literackie, rozpocząłbym od "Małego Księcia" Antoine'a de Saint-Exupéry'ego, który zaprowadziłby mnie w podróż po gwiazdach i nauczył, że najważniejsze jest serce.
Następnie, w towarzystwie "Harry'ego Pottera" J.K. Rowlinga, wsiadłbym na Hogwart Express i odkrywał...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wymarzony Dzień Dziecka? Szczerze to nie wiem, od dawna ten dzień jest taki jak wszystkie. O, mam. Chciałbym dostać urządzenie do podróżowania w czasie i przestrzeni. Coś jak TARDIS z serialu Doctor Who. Z tym, że moje urządzenie mogłoby wnikać również w światy z książek. Odwiedzić ulubionych bohaterów, osobiście zgłębić tajemnice tamtejszych uniwersum. Ech, marzenie.

Wymarzony Dzień Dziecka? Szczerze to nie wiem, od dawna ten dzień jest taki jak wszystkie. O, mam. Chciałbym dostać urządzenie do podróżowania w czasie i przestrzeni. Coś jak TARDIS z serialu Doctor Who. Z tym, że moje urządzenie mogłoby wnikać również w światy z książek. Odwiedzić ulubionych bohaterów, osobiście zgłębić tajemnice tamtejszych uniwersum. Ech, marzenie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

  Wymarzony dzień dziecka? "Jeden dobry dzień". Własna "Wyspa na końcu świata". To moja "Księga tęsknot". Ma zapach "Smażonych zielonych pomidorów" i "Wszystkie barwy marzeń". To "Powrót" do dzieciństwa. „Żywe morze snów na jawie”. Człowieku, „Odpal myślenie”. "Rozpływaj się" w swoich wspomnieniach. "Wiem, co czujesz". Chciałoby się powiedzieć: "Mam tak samo jak ty". To "Szczęście". "Dom numer pięć" moich dziadków, "Okna z widokiem na Weronę", na ścianie "Kot niebieski" i "Psy za płotem". "Nazwijmy to miłość" - jak "Powietrze, którym oddychasz". "Siła rzeczy" tkwi w tym, że jako „Córka czarownic”, „Żona” i zodiakalny „Byk” z chęcią znalazłabym się w „Krainie kota”, taka "Dziwna myśl w mej głowie", jak "Spotkanie po latach" z przyjaciółką poznaną w przedszkolu, kiedy biegasz "Pod słońcem" i "Liczy się każdy oddech". „Momenty” kiedy „Dziadkowie” krzyczą tylko nie "Złap zająca!"; nie "Szalej"!. I "Urwisko", gdzie stojąc ktoś powie "Podnieś głowę", popatrz w "Dal" i zobaczysz "Fale", "Bałtyk" oraz "Złoty dom" tysiąca gwiazd. "Najlepsze miejsce na świecie. Gdzie Wschód zderza się z Zachodem" i można mieć "Kapelusz cały w czereśniach" i umorusaną buzię. Jeść "Czekoladowe kulki"! Bez liczenia kalorii - to takie "Sekrety kobiet". Słabość do czekolady to trochę „Ludzka skaza”. „Inni ludzie” mogą się zdziwić. „Porządek dnia” wyglądałby tak: po pierwsze urządzić „Disko” i wołać „Ludzie, ludzie”. Ach ten "Filipek i imprezy". Być "Cicho, cichutko" i grać w ciuciubabkę. Bawić się w „Niewidzialne biblioteki” robiąc listę lektur i „Darcie pierza” nowo zakupionymi poduszkami. Kręcić się na karuzeli i wpaść w "Stan splątania", myśląc "Koniec jest zawsze blisko", gdy za bardzo zakręci nam się w głowie. Oglądać "Rozrzucone" zabawki, Iść "po nitce do kłębka" grając w podchody, robić wszystko by nie być tym, który jest "Ostani". Mieć magiczną "Trąbkę do słuchania" i utworzyć własną orkiestrę o nazwie "Gra na wielu bębenkach". Chciałoby się mieć takie "Buty szczęścia" i częściej wracać do bycia dzieckiem. Bo "Dobrze jest mieć dokąd pójść". To „Całe piękno świata”, „Amerykańska sielanka” i nasze „Dziedzictwo”. To "Życie". Kto wie? Może wystarczy "Odrobina czarów"? Jakaś "Szczypta magii", "Usterka na skraju galaktyki", , "Szafa", "Król" z nowej talii kart, szczere "Wyznanie" i "Czuły narrator", aby powrócić do tamtych dni i na "Tamten świat". Chyba jestem
"Nienasycona", bo "Nie mogę się doczekać... kiedy wreszcie pójdę do nieba".  

  Wymarzony dzień dziecka? "Jeden dobry dzień". Własna "Wyspa na końcu świata". To moja "Księga tęsknot". Ma zapach "Smażonych zielonych pomidorów" i "Wszystkie barwy marzeń". To "Powrót" do dzieciństwa. „Żywe morze snów na jawie”. Człowieku, „Odpal myślenie”. "Rozpływaj się" w swoich wspomnieniach. "Wiem, co czujesz". Chciałoby się powiedzieć: "Mam tak samo jak ty". To...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Może nieco utopijnie i bardzo fantastycznie, aczkolwiek marzy mi się taki Dzień Dziecka totalnie bez dorosłych. Ale nie to że nagle dorośli rozpływają się w powietrzu, oni po prostu dzięki temu że zadziała ODROBINA CZARÓW cofają się w czasie i znów są dzieciakami tego dnia tak samo jak ja. Rodzice, DZIADKOWIE i mieszkający w okolicy INNI LUDZIE. Cóż to byłaby za frajda móc z mamą siedzieć w jednej piaskownicy i lepić babki. Z babcią Krysią pewnie przymierzałybyśmy wszystkie sukienki i robiły pokaz mody, albo podziwiały BŁĘKIT nieba i liczyły chmury. Z tatą i naszym sąsiadem Jurkiem, który pewnie jako dziecko miał dużo pomysłów zrobilibyśmy niezły szałas na podwórku. I gdziekolwiek byśmy nie poszli, wszyscy byliby dziećmi. W sklepie za lody byśmy Basi płacili liśćmi, jedlibyśmy wszystkie owoce prosto z drzew i CZEKOLADOWE KULKI na kolację. Wszyscy byliby radośni, nikt by nie spieszył się rano do pracy, nikt nie patrzyłby na zegarek. Każdy mógłby się bawić, grać, kopać dołki, wchodzić na drzewa. Ależ to by był cudowny dzień i jakie SZCZĘŚCIE. Przecież kilkuletnia mama nie upominałaby mnie że po śniadaniu nie umyłam zębów, sama też nie zrobiłaby tego. Kilkuletni tata sam by ze mną na obiad jadł kanapki z serem i keczupem bez mówienia że trzeba się zdrowo odżywiać. Nikt by nie pomyślał tego dnia JAK NAUCZYĆ DZIECI DOBRYCH MANIER. Niech więc zadziała SZCZYPTA MAGII i wszyscy niech tego dnia będą znów beztroskimi dziećmi. Bardzo bym chciała tak właśnie świętować Dzień Dziecka.

Może nieco utopijnie i bardzo fantastycznie, aczkolwiek marzy mi się taki Dzień Dziecka totalnie bez dorosłych. Ale nie to że nagle dorośli rozpływają się w powietrzu, oni po prostu dzięki temu że zadziała ODROBINA CZARÓW cofają się w czasie i znów są dzieciakami tego dnia tak samo jak ja. Rodzice, DZIADKOWIE i mieszkający w okolicy INNI LUDZIE. Cóż to byłaby za frajda móc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W dzień dziecka chciałabym się czuć jak Król w  Dolinie tęczy. Wszystkie Dramaty odeszłyby w niepamięć. Moja Szafa byłaby pełna pięknych ubrań. Ubrałabym się w Kapelusz cały w czereśniach  oraz Buty szczęścia, aby wyglądać i czuć się w ten dzień wyjątkowo. Kiedy poczułabym głód zrobiłabym sobie Dwie rurki z kremem. W tle grałaby moja ulubiona Muza. Spędziłabym ten dzień razem z moimi ulubionymi osobami i okazywała im Czułość oraz inne cząstki elementarne. Byłoby wtedy piękne Przedwiośnie, dlatego poszlibyśmy razem na spacer. Podczas Drogi zamyślona podziwiałabym Błękit nieba oraz Fale morza, którego Wody głębokie jak niebo wyglądałyby jak Eden. Wieczorem obejrzałabym Boską komedię, a potem zapadła w słodki sen.

W dzień dziecka chciałabym się czuć jak Król w  Dolinie tęczy. Wszystkie Dramaty odeszłyby w niepamięć. Moja Szafa byłaby pełna pięknych ubrań. Ubrałabym się w Kapelusz cały w czereśniach  oraz Buty szczęścia, aby wyglądać i czuć się w ten dzień wyjątkowo. Kiedy poczułabym głód zrobiłabym sobie Dwie rurki z kremem. W tle grałaby moja ulubiona Muza. Spędziłabym ten dzień...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dobrze by było tego jednego dnia znaleźć Schron przeciwczasowy i przenieść się do czasów Kiedy kobiety były smokami a Dziadkowie budowali Złoty dom na Wyspie na końcu świata, w którym zawsze mieszkała Odrobina czarów i Szczypta magii. Wyjść na dwór, Podnieść głowę i spojrzeć w Dal w Błękit Bałtyku. Poczuć Całe piękno świata. Zacząć poszukiwać odpowiedzi na pytanie Czy ryby piją wodę? Jeszcze więcej sekretów zwierząt i ludzi rozwikłać razem z Przyjacielem z szafy. Złapać zająca z bratem i jeść Czekoladowe kulki Do czasu kiedy Strażniczka Słońca przyniesie mi Kapelusz cały w czereśniach oraz Buty szczęścia. Spędzić chwilę poznając Sekretne życie pszczół, Tajemną mowę drzew czy inne Dzikie sekrety przyrody. Na sam koniec dnia Droga poprowadzi w najważniejszym kierunku – Niewidzialnych bibliotek, które są jak Magnes. Tylko tam istnieją Wszystkie barwy marzeń, a Plątanina zaklęć w Okamgnieniu Odpala myślenie. Czuły narrator szepcze mi „Cicho, cichutko, Liczy się każdy oddech. Dobrze jest mieć dokąd pójść”. I Zanim odfrunę i ujrzę Znikającą ziemię zmierzając do Imperium Chmur czy Córki Czarownic W krainie kota złożę jedno Wyznanie: „nie potrzebna mi Amerykańska sielanka czy Okno z widokiem na Weronę. Wystarczy podążać Po nitce do Szczęścia lektury nowych powieści. To są Szczegóły znaczące i gdyby każdy dzień kończył się dobrą książką każdy byłby Dniem Dziecka”.

Dobrze by było tego jednego dnia znaleźć Schron przeciwczasowy i przenieść się do czasów Kiedy kobiety były smokami a Dziadkowie budowali Złoty dom na Wyspie na końcu świata, w którym zawsze mieszkała Odrobina czarów i Szczypta magii. Wyjść na dwór, Podnieść głowę i spojrzeć w Dal w Błękit Bałtyku. Poczuć Całe piękno świata. Zacząć poszukiwać odpowiedzi na pytanie Czy ryby...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dzień Dziecka trzeba uczcić, warto by moja trójka miała piękne wspomnienia. Nadstawiłam "trąbkę do słuchania", uruchomiłam znajomego "konfidenta" i kombinuję jak pokazać im "sekrety Ziemi" i "całe piękno świata". "Dziadkowie" przyłączyli się do moich planów w "okamgnieniu".
Ich pomysł to wyprawa do Centrum Nauki Kopernik. To "najlepsze miejsce na świecie" – przekonywali – można zobaczyć tam "światło i płomień", "burzę słoneczną", "gabinet
matematycznych zagadek" dowiedzieć się "ile ważą chmury", "czy ryby piją wodę" a
nawet obejrzeć "wyspę na końcu świata"…
Pogryzałam w zadumie "czekoladowe kulki" gdy pojawiła się "dziwna myśl w mej głowie". "Halo, ptaszki"! To wasze marzenia, a nie dzieciaków. "Ludzie, ludzie"...
Jako "córka czarownic" i właścicielka "plątaniny zaklęć" wykorzystam moje "dziedzictwo".
Ja, dwie "straszliwe młode damy" i "syn bagien", czyli "ogrzyca i dzieci" przez
"niewidzialne biblioteki" na "kilka upalnych nocy"" i dni znajdziemy się "w krainie kota", w czasie "kiedy kobiety były smokami"! Każdy założy "kapelusz cały w czereśniach" i "buty szczęścia", a potem pójdziemy "tam gdzie spadają anioły", do "ojczyzny jabłek". "Kot niebieski" będzie naszym przewodnikiem, zobaczymy całe "bestiarium"! Będzie "piknik na skraju drogi", a na nim "listopadowe porzeczki" i "mysie przysmaki". Będą "balladyny i romanse" oraz "mysie bajeczki" – poznamy "imię róży", "tajemną mowę drzew" i "sekretne życie pszczół". A gdy "cicho, cichutko" nadejdzie "godzina myśli" i poprzedzona "trzepotem skrzydeł", "godzina zagubionych słów" poprzez "samosiejki" będziemy "iść jak prowadzi busola". "W niespodziewanie jasną noc", tę "noc z czwartku na niedzielę" odnajdziemy "drogę do domu". Gdy wiatry rozwieją "imperium chmur" jak "puch ostu" zobaczymy "gwiazdę zaranną" która oświetli "splątane ścieżki" i wrócimy, szczęśliwi "podróżni", bo przecież "nie ma złej pogody na spacer".
A kiedy nadejdzie "dorosłość" moje latorośle napiszą "czterdzieści i cztery" opowieści, w których "gdzieś pomiędzy wierszami" będą "wszystkie barwy marzeń" i "odrobina czarów". Taka to "moja wizja" i "schron przeciwczasowy", bo "dobrze jest mieć dokąd pójść" gdy przeczytają się już "ostatnie historie"...

Dzień Dziecka trzeba uczcić, warto by moja trójka miała piękne wspomnienia. Nadstawiłam "trąbkę do słuchania", uruchomiłam znajomego "konfidenta" i kombinuję jak pokazać im "sekrety Ziemi" i "całe piękno świata". "Dziadkowie" przyłączyli się do moich planów w "okamgnieniu".
Ich pomysł to wyprawa do Centrum Nauki Kopernik. To "najlepsze miejsce na świecie" – przekonywali –...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej