Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Browneyed_Ann
Gońka
ogarbejbe
Pola Jędrysik
Elaine

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Browneyed_Ann
Gońka
ogarbejbe
Pola Jędrysik
Elaine

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zmiany.

Ostatni rok wiele podróżowałam. Zmieniałam miejsca zamieszkania, klimaty. Kiedy zostałam weganką, cała moja dieta zmieniła się na lepsze. Zaczęłam przywiązywać większą wagę do tego, jakich składników potrzebuje moje ciało, żeby dobrze funkcjonować. W przeszłości mierzyłam się z bulimią, ale obecna dieta, praca nad zdrowiem psychicznym, medytacja vipassany i joga sprawiają, że dobrze sobie radzę.

Jednak zmiany wciąż są najtrudniejsze. Często potrzebuję kilku tygodni w nowym miejscu, by znaleźć najlepszą rutynę do aktualnego trybu życia. To sprawia, że te kilkanaście/kilkadziesiąt dni są ciągłą próbą znalezienia balansu i często właśnie małą porażką. Każdy wyjazd jest inny, warunki, godziny wstawania i pójścia do łóżka, czas na gotowanie, ćwiczenie - zmienia się to wraz ze zmianą miejsca. 

To właśnie zmiany są trudnością, nad którą wciąż pracuję. 

Zmiany.

Ostatni rok wiele podróżowałam. Zmieniałam miejsca zamieszkania, klimaty. Kiedy zostałam weganką, cała moja dieta zmieniła się na lepsze. Zaczęłam przywiązywać większą wagę do tego, jakich składników potrzebuje moje ciało, żeby dobrze funkcjonować. W przeszłości mierzyłam się z bulimią, ale obecna dieta, praca nad zdrowiem psychicznym, medytacja vipassany i joga...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wystarczy zrobić pierwszy krok. To on jest najtrudniejszy. Tłumaczymy się sami przed sobą: zacznę od jutra, to od jutra moje życie będzie zdrowe i kolorowe. Na drugi dzień wstaje, za oknem brak słońca, na poprawę nastroju zajadam się słodyczami i mówię sobie: zacznę od jutra i... powtarzam to jak mantrę. I tak mijają dni, miesiące, lata. A wystarczy wstać rano, spojrzeć na zachmurzone niebo i powiedzieć głośno: zaczynam. To jest pierwszy krok. Jestem, działam, konsekwentnie mówiąc sobie: kochanie, idziesz do przodu. Uśmiecham się zadowolona sama do siebie...i do ciebie. 

Wystarczy zrobić pierwszy krok. To on jest najtrudniejszy. Tłumaczymy się sami przed sobą: zacznę od jutra, to od jutra moje życie będzie zdrowe i kolorowe. Na drugi dzień wstaje, za oknem brak słońca, na poprawę nastroju zajadam się słodyczami i mówię sobie: zacznę od jutra i... powtarzam to jak mantrę. I tak mijają dni, miesiące, lata. A wystarczy wstać rano, spojrzeć na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najtrudniejsze z nawyków jest dla mnie regularne picie wody, są dni gdzie przez cały dzień wypiję pięć kubków kawy, ale woda po co mi woda jak na tydzień wypiję jedną szklankę to normalnie święto lasu. Z dobrych rzeczy to co jakiś czas przychodzi moment kiedy mój organizm sam mi mów że chce wody. Średnio to tak raz na miesiąc. Mam wtedy tak jak niektórzy mają z czekoladą, mam na nią ochotę. Nie ważne co zjem czy wypije nie mogę się pozbyć ochoty na wodę. Zabrzmi to może dziwni ale czuje jej smak w ustach i dopóki się nie napiję to uczucie nie przejdzie. W sumie to taka zdrowa zachcianka, na pewno lepsza niż ochota na chipsy albo cukier. Staram się ale regularne picie wody jest dla mnie prawie jak zagadka wszechświata, jak piję za dużo to nie jem bo nie jestem głodna a z kolei jak nie piję to mój organizm jakoś strasznie się tego nie domaga, przynajmniej aż do momentu kiedy nachodzi mnie zachcianka.

Najtrudniejsze z nawyków jest dla mnie regularne picie wody, są dni gdzie przez cały dzień wypiję pięć kubków kawy, ale woda po co mi woda jak na tydzień wypiję jedną szklankę to normalnie święto lasu. Z dobrych rzeczy to co jakiś czas przychodzi moment kiedy mój organizm sam mi mów że chce wody. Średnio to tak raz na miesiąc. Mam wtedy tak jak niektórzy mają z czekoladą,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najtrudniejsze jest dla mnie po prostu utrzymanie równowagi.  Między pracą, domem i całą resztą. Gdy udaje mi się wstawać naprawdę wcześnie i robić to, na co nie mam siły po powrocie z pracy, to jednak  chce mi się spać w ciągu dnia. Gdy gotuję w domu i odżywiam się zdrowo, wystarczy że pojadę na weekend w góry, przez dwa dni jedząc głównie konserwy i uzupełniając cukier, później ciężko mi wrócić do dobrych nawyków. No i gdy wezmę na siebie za dużo emocji najbliższych mi osób,  jestem tak wyeksploatowana, że nie mam już sił żeby poczytać choćby kilka stron książki.  A bez tego jak bez powietrza. Więc ciągle balansuję...

Najtrudniejsze jest dla mnie po prostu utrzymanie równowagi.  Między pracą, domem i całą resztą. Gdy udaje mi się wstawać naprawdę wcześnie i robić to, na co nie mam siły po powrocie z pracy, to jednak  chce mi się spać w ciągu dnia. Gdy gotuję w domu i odżywiam się zdrowo, wystarczy że pojadę na weekend w góry, przez dwa dni jedząc głównie konserwy i uzupełniając cukier,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Lubię rozpoczynać dzień od porannego joggingu i wykonywanie ćwiczeń nigdy nie stanowiło dla mnie problemu, choć oczywiście w niektóre dni muszę się do tego zmuszać (tudzież motywować) trochę bardziej niż w inne, ostatecznie jestem tylko człowiekiem. Do regularnego spożywania posiłków też można się jakoś przyzwyczaić, zwłaszcza, że po jakimś czasie organizm sam domaga się paliwa o odpowiednich porach. Dla mnie osobiście największą trudność stanowi wytrwanie przy dobrych nawykach żywnościowych, zwłaszcza kiedy po ciężkim dniu restauracja pod złotymi łukami albo jakieś inne grzeszne pudełko Pringles'ów próbują mnie przekonać, że jednak nie potrafię bez nich żyć (albo i mogę, ale zasadniczo - po co próbować?). 

Lubię rozpoczynać dzień od porannego joggingu i wykonywanie ćwiczeń nigdy nie stanowiło dla mnie problemu, choć oczywiście w niektóre dni muszę się do tego zmuszać (tudzież motywować) trochę bardziej niż w inne, ostatecznie jestem tylko człowiekiem. Do regularnego spożywania posiłków też można się jakoś przyzwyczaić, zwłaszcza, że po jakimś czasie organizm sam domaga się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najtrudniejszą rzeczą dla mnie jest odpowiednia dieta oraz regularność posiłków. Niestety studiując i jednocześnie pracując nie mam czasu na zbilansowaną dietę, a co mówiąc już o regularnych posiłkach. Prawda jest taka, że jem w wolnym czasie to co mogę zrobić na szybko lub mam pod ręką. Oczywiście staram się to zmienić, ale niestety nie jest to takie łatwe. Podobnie jest gdy pojadę gdzieś na wakacje, znajomi ciągle namawiają, żeby pójść zjeść pizzę albo innego fast fooda lub kupić lody, a ja w tym przypadku nie mam silnej woli. Ostatnio staram się zwracać większą uwagę na zdrowe odżywianie, jednak jeszcze daleko droga przede mną.

Najtrudniejszą rzeczą dla mnie jest odpowiednia dieta oraz regularność posiłków. Niestety studiując i jednocześnie pracując nie mam czasu na zbilansowaną dietę, a co mówiąc już o regularnych posiłkach. Prawda jest taka, że jem w wolnym czasie to co mogę zrobić na szybko lub mam pod ręką. Oczywiście staram się to zmienić, ale niestety nie jest to takie łatwe. Podobnie jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Oj ciężki temat, zwłaszcza dla osób które zmagają się z akceptacją własnego wyglądu. Wszyscy wtedy mówią 'po prostu zacznij ćwiczyć' albo 'jedz mniej i zdrowo'. No tak, łatwo powiedzieć, ciężej zrobić. Są takie dni kiedy wstajemy i robimy wszystko z uśmiechem na twarzy. Jednak zdarzają się takie, gdzie najprościej w świecie nie mamy siły na pozytywne nastawienie, nie mamy siły na stanie w kuchni i wymyślanie zdrowego obiadu, nie mamy siły na męczenie się w siłowni czy pocenie w domu przy ćwiczeniach.
Dlatego najważniejsze jest utrzymanie mniej więcej równowagi. Nie musimy jeść ciągle zdrowych rzeczy, raz na tydzień jeśli chcemy, można zjeść kawałek ciasta czy pizzy, byle zachować harmonie. Tak samo nie trzeba ćwiczyć codziennie do utraty tchu, a wystarczy 2-3 razy w tygodniu, a kiedy nam się nie chce wystarczy zwykły spacer z audiobookiem w słuchawkach i już się poruszaliśmy i dzienny trening zaliczony :)
Mimo złych dni i złych ludzi, trzeba zachować równowagę.

Oj ciężki temat, zwłaszcza dla osób które zmagają się z akceptacją własnego wyglądu. Wszyscy wtedy mówią 'po prostu zacznij ćwiczyć' albo 'jedz mniej i zdrowo'. No tak, łatwo powiedzieć, ciężej zrobić. Są takie dni kiedy wstajemy i robimy wszystko z uśmiechem na twarzy. Jednak zdarzają się takie, gdzie najprościej w świecie nie mamy siły na pozytywne nastawienie, nie mamy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej