Stoi śmierć pod Biedronką i je lody czekoladowe. Drzwi się rozsuwają i wychodzi dwóch podchmielonych mężczyzn, nie trzeba być specjalistą by stwierdzić, że dużo życia im nie zostało. Śmierć sprawdza komórkę, zaczyna węszyć i powoli rusza za jednym z pijaków w stronę przejścia dla pieszych, nie spieszy się, zawsze jest na czas. Mężczyzna zatacza się i nie przywiązuje wagi do otoczenia, nie widzi kto za nim idzie. 
- Jeszcze nie dziś - rzekła śmierć i zaczęła biec.
Pijany mężczyzna podniósł się z chodnika złorzecząc na gnojka w czerwonych adidasach, który właśnie go potrącił. Gdyby się odwrócił zobaczyłby rozpędzony autobus przejeżdżający tuż za jego plecami.
Sto metrów dalej kierowca autobusu traci kontrolę i uderza w samochód osobowy, trzy osoby giną na miejscu. Po drugiej stronie ulicy nastolatek w czerwonych adidasach kiwa głową, jakby na potwierdzenie, sprawdza telefon i zaczyna węszyć.

Stoi śmierć pod Biedronką i je lody czekoladowe. Drzwi się rozsuwają i wychodzi dwóch podchmielonych mężczyzn, nie trzeba być specjalistą by stwierdzić, że dużo życia im nie zostało. Śmierć sprawdza komórkę, zaczyna węszyć i powoli rusza za jednym z pijaków w stronę przejścia dla pieszych, nie spieszy się, zawsze jest na czas. Mężczyzna zatacza się i nie przywiązuje wagi do...

Śmierć jest niewidzialna. Jest jak powiew zdradzieckiego powietrza. Czujemy ją, lecz nie możemy zobaczyć, choć na początku mocno wytężamy wzrok. Podchodzi znienacka. Czai się za naszymi plecami. Oddycha nam na karki. Szepcze swoje zaklęcia. Zniewala nas. Doprowadza do tego, że opuszczają nas siły i nie myślimy o tym, żeby walczyć o życie. Sprawia, że jest nam wszystko jedno. Zabiera po kawałku. Aż do zwycięstwa.

Śmierć jest niewidzialna. Jest jak powiew zdradzieckiego powietrza. Czujemy ją, lecz nie możemy zobaczyć, choć na początku mocno wytężamy wzrok. Podchodzi znienacka. Czai się za naszymi plecami. Oddycha nam na karki. Szepcze swoje zaklęcia. Zniewala nas. Doprowadza do tego, że opuszczają nas siły i nie myślimy o tym, żeby walczyć o życie. Sprawia, że jest nam wszystko...

Ciężko oderwać się od wizerunku śmierci jaki znamy z naszej kultury. Myślę, że malarstwo czy literatura jednak dość sugestywnie wpłynęły na wygląd i postrzeganie tej postaci. Rozmowy Mistrza Polikarpa ze Śmiercią czy motyw danse macabre zakorzeniły się głęboko w moim umyśle. Najbardziej jednak zapadła mi w pamięć baśń Braci Grimm gdzie śmierć została przedstawiona jako sprawiedliwa postać, która równo traktuje wszystkich: pięknych czy brzydkich, bogatych czy biednych. Później była książka Złodziejka Książka gdzie także śmierć została przedstawiona jako pozytywny bohater pełen empatii. Jednak obecnie Śmierć od dłuższego czasu ma dla mnie twarz osoby, która dostała tą funkcję bo ktoś przegrał zakład - może przynajmniej może będzie można pomieszkać na polu golfowym.

Ciężko oderwać się od wizerunku śmierci jaki znamy z naszej kultury. Myślę, że malarstwo czy literatura jednak dość sugestywnie wpłynęły na wygląd i postrzeganie tej postaci. Rozmowy Mistrza Polikarpa ze Śmiercią czy motyw danse macabre zakorzeniły się głęboko w moim umyśle. Najbardziej jednak zapadła mi w pamięć baśń Braci Grimm gdzie śmierć została przedstawiona jako...

Jak wygląda śmierć? Możemy to sobie tylko wyobrażać, ale ja przeżyłam dziwne zdarzenie, gdy moja ciężko chora babcia (tuż przed śmiercią) leżała w szpitalu i prosiła nas (czyli rodzinę) abyśmy przynosili jedzenie dla jeszcze jednej osoby, która babci zdaniem cały czas siedzi koło jej łóżka.  Osłupieliśmy, bo nikogo (oprócz innych chorych) tam nie było. Babcia mówiła, że przez cały czas jest przy niej jakiś pan i chichotała przy tym. Mówiła, że na pewno jest głodny, bo cały czas z nią tam przebywa. Prosiła: "Dajcie jemu też coś do jedzenia". Gdy zmarła, zastanawialiśmy się czy to właśnie śmierć już na babcię czekała czy może siedział przy niej Anioł Stróż. Ktokolwiek to był, babcia widziała go jako mężczyznę i to przyjaznego, bo z jej zachowania wywnioskowaliśmy, że nie przeszkadzało jej jego towarzystwo. Oczywiście nachodziły nas również myśli, że babcia ma zwidy, ale nie sądzę.
W naszej rodzinie wiele osób posiada dar widzenia więcej niż inni, więc przypuszczam, że przy babci faktycznie ktoś był. Jeżeli to śmierć, to znaczy, że nie jest taka zła i straszna. Babcia sama nam mówiła, że czeka na śmierć, bo ma już dosyć życia w bólu, jaki stał się jej udziałem po udarze.

Jak wygląda śmierć? Możemy to sobie tylko wyobrażać, ale ja przeżyłam dziwne zdarzenie, gdy moja ciężko chora babcia (tuż przed śmiercią) leżała w szpitalu i prosiła nas (czyli rodzinę) abyśmy przynosili jedzenie dla jeszcze jednej osoby, która babci zdaniem cały czas siedzi koło jej łóżka.  Osłupieliśmy, bo nikogo (oprócz innych chorych) tam nie było. Babcia mówiła, że...

Nieunikniona. Baśnie Matki Śmierci z całego świata[bookLink]4984802|Nieunikniona. Baśnie Matki Śmierci z całego świata[/bookLink]

Nieunikniona. Baśnie Matki Śmierci z całego świata[bookLink]4984802|Nieunikniona. Baśnie Matki Śmierci z całego świata[/bookLink]

 [bookCover]4984802|Nieunikniona. Baśnie Matki Śmierci z całego świata[/bookCover]