Długie blond włosy i niebieskie oczy. Gładka twarz jaśniejąca uśmiechem. Jakby dziewczyna, ale był bez koszulki i w krótkich slipkach z gładkim torsem za to nogi z delikatnym zarostem. Szedł z kolegami, a ja za nimi. Siedli w barze piwnym. Ja kilka stolików dalej, ale doskonale słyszałem co mówili.
-Kiedyś wypiłem dziesięć i jeszcze wszystkich ograłem – przechwalało się moje bóstwo.
-Te, Panienka. Tylko nie zalewaj – hamował go niższy brunet.
Jak się okazało Panienka i kumple przyjechali z Katowic. Trochę znałem śląską gwarę, więc postanowiłem zaryzykować.
-Cześć Ślązaki, bo ja z Tychów jestem.
Szybko mnie zaakceptowali w swoim towarzystwie i na szczęście za dużo nie pytali. Wieczorem udaliśmy się na kemping i już wiedziałem gdzie nocują.
-Czy ktoś ma wolne miejsce w namiocie? - spytałem.
-Ja – zgłosił się … Panienka, a ja myślałem, że zawyję z radości, więc szybko przeniosłem swoje rzeczy do jego namiotu, w którym zamieszkiwał jeszcze jeden chłopak.
Wziąłem na siebie obowiązki kuchenne, a oni dbali o porządki i aprowizację. Następnego dnia obudziłem ich zapachem jajek w chlebie. Byli zachwyceni. Nie miałem więc trudności ze zrobieniem dobrego wrażenia i wszyscy im mnie zazdrościli. Szybko się zorientowałem, że Panienki nic z pozostałymi obozowiczami nie łączy i zacząłem kuć żelazo póki gorące. Wieczorem zaproponowałem daleki spacer brzegiem morza. Kąpaliśmy się nago, a potem złączyliśmy we wcale nie bratnim uścisku. Nie miał oporów i tak pewnej sierpniowej nocy zdobyłem swoją miłość.

Długie blond włosy i niebieskie oczy. Gładka twarz jaśniejąca uśmiechem. Jakby dziewczyna, ale był bez koszulki i w krótkich slipkach z gładkim torsem za to nogi z delikatnym zarostem. Szedł z kolegami, a ja za nimi. Siedli w barze piwnym. Ja kilka stolików dalej, ale doskonale słyszałem co mówili.
-Kiedyś wypiłem dziesięć i jeszcze wszystkich ograłem – przechwalało się...

Pewnej sierpniowej nocy - to działo się naprawdę
Byłam na Krecie w Rethymno, które miliony jest warte
Bez ubrań weszłam do morza - dałam ponieść się fali
Bezcenne mam dziś wspomnienia, tym mogę się pochwalić 

Pewnej sierpniowej nocy - to działo się naprawdę
Byłam na Krecie w Rethymno, które miliony jest warte
Bez ubrań weszłam do morza - dałam ponieść się fali
Bezcenne mam dziś wspomnienia, tym mogę się pochwalić 

Osoby, które bardzo dobrze mnie znają, wiedzą, że jestem osobą dość nostalgiczną i często lubiącą wracać do tradycji. Jedną z tych tradycyjnych spraw są listy- nie mailowe, lecz papierowe. Moim marzeniem jest, bym kiedyś jeszcze taki list otrzymała. Docenię wtedy trud nadawcy, by zrobić mi przyjemność. Pewnej sierpniowej nocy pojechałam nad morze, konkretnie do Mielna. Leczyłam wówczas rany po nieudanym związku. Zabrałam ze sobą jedną ze swoich ulubionych książek, czyli „Dziady” Mickiewicza. Bardzo lubię zastanawiać się wówczas nad fenomenem pisarskim naszego wieszcza. Miałam już zaczynać część czwartą, gdy nagle na moich kolanach wylądowała koperta. Gdy tylko zobaczyłam charakter pisma, już wiedziałam, co to takiego. Był to list napisany przez mojego dawnego partnera, a jego treść mam w głowie do teraz. Pisał on bowiem tak: Bez Ciebie nic nie ma takiej wartości jak przedtem, próbuję ułożyć wszystko tak, by zapomnieć i żyć dalej, ale przychodzi mi to z wielkim trudem. Nie mam pomysłu na przyszłość żadnego. Przestało mi zależeć na czymkolwiek, nie pozostało nic innego tylko olbrzymia pustka, pełno pustego miejsca, które próbuje wypełnić nowymi przyjaźniami lub czymkolwiek innym, ale nie przynosi to ukojenia. Co mogę zrobić, byś mi wybaczyła?  Niestety, są takie chwile w życiu człowieka, kiedy powroty nie są już możliwe. Nigdy już nie będziemy razem, ale jego osoba pozostanie ze mną na zawsze. Szkoda, że nie jest to fikcyjna opowieść- ach, ja i te moje płonne marzenia!

Osoby, które bardzo dobrze mnie znają, wiedzą, że jestem osobą dość nostalgiczną i często lubiącą wracać do tradycji. Jedną z tych tradycyjnych spraw są listy- nie mailowe, lecz papierowe. Moim marzeniem jest, bym kiedyś jeszcze taki list otrzymała. Docenię wtedy trud nadawcy, by zrobić mi przyjemność. Pewnej sierpniowej nocy pojechałam nad morze, konkretnie do Mielna....

Jednym z plusów pracy w wojskowym wydawnictwie
kartograficznym było to, że w ramach współpracy polsko – francuskiej część
urlopu można spędzić za granicą. Nasza paczka, stanu kawalerskiego, korzystała
z tego przywileju już trzeci rok z rzędu. Tym razem zakwaterowano nas nad
kanałem La Manche. Nie było to może Saint Tropez, ale piaszczyste wybrzeże, przychylni miejscowi, francuskie wino i piękne dziewczyny rekompensowały lokalizację.
Los się do nas uśmiechnął po dwakroć – niedaleko naszego pensjonatu na obozie
studenckim stacjonowały przyszłe pielęgniarki. Szybko nawiązaliśmy znajomość
dostarczając symulującego udar słoneczny kolegę. Zaoferowana za ratunek butelka
calvadosa z koszem camemberta uczyniły sąsiadki dozgonnymi towarzyszkami dziennego
plażowania i wieczornych dancingów.
Pewnej sierpniowej nocy nie mogłem zasnąć, może to nieświeże langusty, może
ostatnie rendez vous z uroczą Madeline? W każdym razie postanowiłem przespacerować
się boso po plaży. Nie zdążyłem ujść stu kroków – przeciąłem nogę butelką po
strzaskanym sznapsie – przypieczętowałem powrót w to miejsce własną krwią –
pomyślałem.
Kiedy wróciłem na kwaterę nikogo nie było – na stole leżała spiesznie spisana
kartka – „Jurek pakuj się wracamy! Szykuje się wojna. Czekamy na dworcu”, obok depesza
ogłaszająca mobilizację. Był koniec sierpnia 1939 roku.
Do wybrzeży Normandii powróciłem na pokładzie ORP „Dragon” w czerwcu 1944 roku,
żeby zobaczyć jak francuskie plaże rozsmakowały się w żołnierskiej krwi.

Jednym z plusów pracy w wojskowym wydawnictwie
kartograficznym było to, że w ramach współpracy polsko – francuskiej część
urlopu można spędzić za granicą. Nasza paczka, stanu kawalerskiego, korzystała
z tego przywileju już trzeci rok z rzędu. Tym razem zakwaterowano nas nad
kanałem La Manche. Nie było to może Saint Tropez, ale piaszczyste wybrzeże, przychylni miejscowi,...

Pewnej sierpniowej nocy siedziałam sobie w domku nad jeziorem. Dookoła żywej duszy. Tylko żaby kumkały. Czasem jakaś ryba błysnęła srebrnym ogonem nad taflą przejrzystej wody. Ognisko właśnie się dopalało i właściwie wszyscy poza mną już spali.
Bezchmurne niebo i księżyc w pełni nadawały romantyzmu, zwłaszcza że trwała noc Perseidów. Gwiazdy spadały jedna za drugą, a ja z zadartą głową śledziłam ich lot, jednocześnie usiłując pomyśleć życzenie.
Jedno z nich brzmiało: Niech w mym życiu już w tym momencie wydarzy się coś ekscytującego. 
Trzeba się czasem zastanowić, czego sobie człowiek życzy.
Najpierw się potknęłam o kamień, którym zwykle podpierałam drzwi domku. Upadając, uderzyłam się w rękę, która strasznie spuchła. Pobiegłam do domu po kapustę i obłożyłam nią dłoń.
Później na chwilę przysiadłam na tarasie i ukąsił mnie pająk, którego moja siostra nie pozwoliła zabić. 
Spać mi się nie chciało, ale po tych wątpliwych atrakcjach wolałam bezpiecznie wylądować w łóżku. Najpierw jednak poszłam się wykąpać. Gdy już się namydliłam, okazało się, że nie ma wody. Zapomniałam, że codziennie o północy wodociągi wyłączały jej dopływ. Jestem bardzo wrażliwa, więc wytarcie się ręcznikiem to za mało. Dostałam jakiejś wysypki od nadmiaru płynu do kąpieli. Drapałam się przez całą noc, ale nie zaryzykowałam umycia się w jeziorze. Może czaił się tam na mnie jakiś ekscytujący utopiec?

Pewnej sierpniowej nocy siedziałam sobie w domku nad jeziorem. Dookoła żywej duszy. Tylko żaby kumkały. Czasem jakaś ryba błysnęła srebrnym ogonem nad taflą przejrzystej wody. Ognisko właśnie się dopalało i właściwie wszyscy poza mną już spali.
Bezchmurne niebo i księżyc w pełni nadawały romantyzmu, zwłaszcza że trwała noc Perseidów. Gwiazdy spadały jedna za drugą, a ja z...

Pewnej sierpniowej nocy siedziałam sobie w domku nad jeziorem. Dookoła żywej duszy. Tylko żaby kumkały. Czasem jakaś ryba błysnęła srebrnym ogonem nad taflą przejrzystej wody. Ognisko właśnie się dopalało i właściwie wszyscy poza mną już spali.
Bezchmurne niebo i księżyc w pełni nadawały romantyzmu, zwłaszcza że trwała noc Perseidów. Gwiazdy spadały jedna za drugą, a ja z zadartą głową śledziłam ich lot, jednocześnie usiłując pomyśleć życzenie.
Jedno z nich brzmiało: Niech w mym życiu już w tym momencie wydarzy się coś ekscytującego. 
Trzeba się czasem zastanowić, czego sobie człowiek życzy.
Najpierw się potknęłam o kamień, którym zwykle podpierałam drzwi domku. Upadając, uderzyłam się w rękę, która strasznie spuchła. Pobiegłam do domu po kapustę i obłożyłam nią rękę.
Później ukąsił mnie pająk, którego moja siostra hodowała na tarasie. 
Spać mi się nie chciało, ale po tych wątpliwych atrakcjach wolałam bezpiecznie wylądować w łóżku. Najpierw jednak poszłam się wykąpać. Gdy już się namydliłam, okazało się, że pękła rura  nie ma wody. Jestem bardzo wrażliwa, więc wytarcie się ręcznikiem to za mało. Dostałam jakiejś wysypki od nadmiaru płynu do kąpieli. Drapałam się przez całą noc, ale nie zaryzykowałam umycia się w jeziorze. Może czaił się tam na mnie jakiś utopiec?

Pewnej sierpniowej nocy siedziałam sobie w domku nad jeziorem. Dookoła żywej duszy. Tylko żaby kumkały. Czasem jakaś ryba błysnęła srebrnym ogonem nad taflą przejrzystej wody. Ognisko właśnie się dopalało i właściwie wszyscy poza mną już spali.
Bezchmurne niebo i księżyc w pełni nadawały romantyzmu, zwłaszcza że trwała noc Perseidów. Gwiazdy spadały jedna za drugą, a ja z...

Trzy lata temu, w sierpniową upalną noc zadzwoniła mój telefon. Zazwyczaj nikt do mnie po nocach nie wydzwania, więc zdziwiona zerkam na wyświetlacz. Jeszcze bardziej zdziwiona widzę, że to mój syn dzwoni. Pewnie coś musiało się stać, bez powodu o pierwszej w nocy przecież by nie dzwonił. Po odebraniu połączenia dowiedziałam się, że moja synowa (będąca w ciąży) źle się czuje, więc chcą jechać do szpitala a ja mam się zaopiekować śpiącą trzyletnią wnuczką. Oczywiście pojechałam do nich i czekałam na wiadomość od syna. Okazało się, że lekarze muszą koniecznie  zrobić synowej  cesarkę, gdyż coś jest nie tak jak powinno być. Jednak nad ranem, ku radości wszystkich okazało się, że urodził się zdrowy chłopczyk, mimo tego, że malutki i zbyt wcześnie przyszedł na świat, to teraz jest super rozwiniętym i wesołym chłopcem. 

Trzy lata temu, w sierpniową upalną noc zadzwoniła mój telefon. Zazwyczaj nikt do mnie po nocach nie wydzwania, więc zdziwiona zerkam na wyświetlacz. Jeszcze bardziej zdziwiona widzę, że to mój syn dzwoni. Pewnie coś musiało się stać, bez powodu o pierwszej w nocy przecież by nie dzwonił. Po odebraniu połączenia dowiedziałam się, że moja synowa (będąca w ciąży) źle się...

Po upragnionym ostatnim szlifie stolarze zakończyli budowę mojego wymarzonego tarasu. Świeży zapach desek, jeszcze nie skrzypiący pod nogami materiał, nowy hamak, widok na zieloną trawę i bujającą się na wietrze huśtawkę. Pewnej sierpniowej nocy po całym dniu spędzonym przed komputerem wypełnionym deadlinami, krzykami dzieciaków i wyciem psa, już nie pamiętam konkretnie o której i którego dokładnie dnia, usiadłam na tarasie i wsłuchiwałam się w cykanie świerszczy, piłam schłodzone piwo i chłonęłam ciszę, zbierając energię na kolejny dzień...nagle usłyszałam dziwny szelest, rozejrzałam się i nie zlokalizowałam źródła tego dźwięku, kontemplując nadal w hamaku... dźwięk po chwili powrócił i tym razem nieco mnie zaniepokoił, wiadomo, ciemna noc, ja sama - nikt nie lubi słuchać niezidentyfikowanych odgłosów w takich okolicznościach...okazało się że to kartka papieru która ugrzęzła pod rogówką na tarasie powiewała na wietrze, nie pozwalając mi się w pełni zrelaksować. Prosty mały kawałek papieru w kratkę przerwał błogą ciszę, ale jak to mówią nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, dzięki temu szybciej poszłam spać i następnego dnia obudziłam się z większą niż zazwyczaj energią.

Po upragnionym ostatnim szlifie stolarze zakończyli budowę mojego wymarzonego tarasu. Świeży zapach desek, jeszcze nie skrzypiący pod nogami materiał, nowy hamak, widok na zieloną trawę i bujającą się na wietrze huśtawkę. Pewnej sierpniowej nocy po całym dniu spędzonym przed komputerem wypełnionym deadlinami, krzykami dzieciaków i wyciem psa, już nie pamiętam konkretnie o...

Pewnej sierpniowej nocy, odeszła moja mama. Poczułam ból, lęk, strach przed nie znaną mi nową drogą. Drogą bez mojej mamy gdzie ona była dla mnie drogowskazem, którego już nie mam na swojej drodze ponieważ zostałam sierotą. W czasie wakacyjnej sierpniowej nocy, każdy marzy o zauroczeniu, miłości ja natomiast straciłam miłość matczyną. Coś we mnie pękło, coś się zmieniło. Mamo, gdzie jesteś tyle bym dzisiaj dała, żebym mogła spojrzeć w Twoje oczy, Twoje czoło ucałować. Powiem dzisiaj Wam- kochajcie i szanujcie swoje mamy bo nie znacie godziny kiedy zostaniecie sami. 

Pewnej sierpniowej nocy, odeszła moja mama. Poczułam ból, lęk, strach przed nie znaną mi nową drogą. Drogą bez mojej mamy gdzie ona była dla mnie drogowskazem, którego już nie mam na swojej drodze ponieważ zostałam sierotą. W czasie wakacyjnej sierpniowej nocy, każdy marzy o zauroczeniu, miłości ja natomiast straciłam miłość matczyną. Coś we mnie pękło, coś się zmieniło....

Tamtego lata ,pewnej sierpniowej nocy ,moja siostra przyniosła do domu małego  pieska .Na początku byłam przeciwna nowego psiego przyjaciela ,ponieważ bardzo przeżyłam stratę poprzedniego czworonoga. Dziś Benio jest moim nowym ,prywatnym ,kudłatym  i  dogoterapeutą najlepszym przyjacielem .Dzielę z nim smutki i radości dnia codziennego.

Tamtego lata ,pewnej sierpniowej nocy ,moja siostra przyniosła do domu małego  pieska .Na początku byłam przeciwna nowego psiego przyjaciela ,ponieważ bardzo przeżyłam stratę poprzedniego czworonoga. Dziś Benio jest moim nowym ,prywatnym ,kudłatym  i  dogoterapeutą najlepszym przyjacielem .Dzielę z nim smutki i radości dnia codziennego.