Mój tata- fan filmów katastroficznych, osobista złota rączka i moja opoka od zawsze. Dzięki swoim umiejętnościom niczym McGywer zbudowałby wygodny szałas z palmowych liści i zrobił coś z niczego zapewniając nam przetrwanie. Wiedziałby jak się zachować podczas tropikalnej burzy, ogromnego upału czy ataku miejscowego zwierzęcia, a wszystko to dzięki namiętnemu oglądaniu filmów o bezludnych wyspach, kataklizmach i programów Beara Gryllsa. Stanowiłby moją opokę w chwilach załamania. Ja w ramach rewanżu dzieki czytaniu wielu książek snułabym liczne opowieści dotrzymując mu towarzystwa, a dni na wyspie mijałyby szybciej.

Mój tata- fan filmów katastroficznych, osobista złota rączka i moja opoka od zawsze. Dzięki swoim umiejętnościom niczym McGywer zbudowałby wygodny szałas z palmowych liści i zrobił coś z niczego zapewniając nam przetrwanie. Wiedziałby jak się zachować podczas tropikalnej burzy, ogromnego upału czy ataku miejscowego zwierzęcia, a wszystko to dzięki namiętnemu oglądaniu...

Jeśli miałabym trafić na bezludną wyspę, mając przy tym możliwość wyboru towarzysza to zdecydowanie zabrałabym tam moją przyjaciółkę - Monikę. Jej kreatywność i pomysłowość z pewnością zagwarantowałaby Nam przetrwanie. W okresie studenckim byłyśmy współlokatorkami i żadne domowe usterki nie sprawiały jej problemów. Brak drzwi kuchennych, żaden problem, zrobimy kartonowe! :D zbyt szeroka końcówka odkurzacza, żaden problem, zmniejszymy ją termicznie! :D Brak chęci do sprzątania, zaprośmy kogoś i wtedy będzie trzeba się zmobilizować :D Dodatkowo myślę, że dzięki takiemu towarzystwu nie chciałoby się wracać na Naszą "ludną" wyspę.

Jeśli miałabym trafić na bezludną wyspę, mając przy tym możliwość wyboru towarzysza to zdecydowanie zabrałabym tam moją przyjaciółkę - Monikę. Jej kreatywność i pomysłowość z pewnością zagwarantowałaby Nam przetrwanie. W okresie studenckim byłyśmy współlokatorkami i żadne domowe usterki nie sprawiały jej problemów. Brak drzwi kuchennych, żaden problem, zrobimy kartonowe! :D...

Na pewno wzięłabym swoją 8 lat młodszą siostrę.
Po pierwsze miałaby wiele okazji by wyjaśnić wszystkie zawiłości i niedomówienia, których się dopuściła.
Po drugie miała by doskonałą sposobność do odpokutowania za swoje winy, a nazbierało się tego dużo.
Po trzecie nauczyła by się raz na zawsze czego siostra siostrze nie powinna robić.
Tak więc w moimi wypadku pobyt na bezludnej wyspie byłby wspaniałą terapią rodzinną, która czasem każdemu by się przydała....

Na pewno wzięłabym swoją 8 lat młodszą siostrę.
Po pierwsze miałaby wiele okazji by wyjaśnić wszystkie zawiłości i niedomówienia, których się dopuściła.
Po drugie miała by doskonałą sposobność do odpokutowania za swoje winy, a nazbierało się tego dużo.
Po trzecie nauczyła by się raz na zawsze czego siostra siostrze nie powinna robić.
Tak więc w moimi wypadku pobyt na...

Zacznijmy od tego, że gdybym trafiła na bezludną wyspę, z pewnością zaczęłabym niesamowicie panikować…😉 A najlepiej uspokajają mnie moi przyjaciele. I myślę, że to z nimi chciałabym się tam znaleźć. W końcu ostatecznie uważam, że żeby przetrwać nie wystarczy mieć odpowiednich umiejętności. Nic po zręcznościach, jeśli nie potrafilibyśmy się wspólnie dogadać i spędzić ze sobą tak długi okres czasu. A jeśli w grupie jest porozumienie, to wspólnymi siłami bylibyśmy w stanie pokonać każde przeciwności!

Zacznijmy od tego, że gdybym trafiła na bezludną wyspę, z pewnością zaczęłabym niesamowicie panikować…😉 A najlepiej uspokajają mnie moi przyjaciele. I myślę, że to z nimi chciałabym się tam znaleźć. W końcu ostatecznie uważam, że żeby przetrwać nie wystarczy mieć odpowiednich umiejętności. Nic po zręcznościach, jeśli nie potrafilibyśmy się wspólnie dogadać i spędzić ze sobą...

Na bezludną wyspę chciałabym trafić z głowami i przywódcami wszystkich państw. Nie dlatego, że ich towarzystwo byłoby wielkim wsparciem dla mnie. Chciałabym, żeby zobaczyli lub przypomnieli sobie czym jest ciężka, fizyczna praca, głód, ale i zaufanie. Postawienie ich w tak trudnej sytuacji zmusiłoby do współpracy. Liczę, że takie doświadczenie otworzyłoby im oczy na to, z czym muszą się zmagać niektórzy ludzie na co dzień i pomogłoby w podejmowaniu decyzji dotyczących swoich państw w przyszłości, po powrocie z wyspy.

Na bezludną wyspę chciałabym trafić z głowami i przywódcami wszystkich państw. Nie dlatego, że ich towarzystwo byłoby wielkim wsparciem dla mnie. Chciałabym, żeby zobaczyli lub przypomnieli sobie czym jest ciężka, fizyczna praca, głód, ale i zaufanie. Postawienie ich w tak trudnej sytuacji zmusiłoby do współpracy. Liczę, że takie doświadczenie otworzyłoby im oczy na to, z...

Ja bym wzięła na wyspę Wojciecha Cejrowskiego. Zwiedził pół świata, na pewno by znalazł rozwiązanie na wiele problemów jakie by nas spotkały. Nauczyłby mnie chodzić boso. Widział jak się stawia chaty, lepianki, zna ciekawe metody jak sobie radzić w dżungli. Konkretny człowiek. Czekałyby nas ciekawe rozmowy przy ognisku. Do tego osoba innej płci.

Ja bym wzięła na wyspę Wojciecha Cejrowskiego. Zwiedził pół świata, na pewno by znalazł rozwiązanie na wiele problemów jakie by nas spotkały. Nauczyłby mnie chodzić boso. Widział jak się stawia chaty, lepianki, zna ciekawe metody jak sobie radzić w dżungli. Konkretny człowiek. Czekałyby nas ciekawe rozmowy przy ognisku. Do tego osoba innej płci.

To chyba oczywiste - z silnym, przystojnym i zaradnym mężczyzną. Zbudowalibyśmy sobie chatkę, zadbalibyśmy o pożywienie, a wolne chwile - których, gdy nasze życie unormowałoby się po początkowych trudnościach, byłoby sporo - poświęcilibyśmy... zaludnianiu wyspy.

To chyba oczywiste - z silnym, przystojnym i zaradnym mężczyzną. Zbudowalibyśmy sobie chatkę, zadbalibyśmy o pożywienie, a wolne chwile - których, gdy nasze życie unormowałoby się po początkowych trudnościach, byłoby sporo - poświęcilibyśmy... zaludnianiu wyspy.

Ooo zdecydowanie wybrałabym osoby, które darze sympatią, bo gdyby przyszło spędzić mi tam z 5lat, to ja dziękuję za przebywanie w towarzystwie kogoś kogo nie trawię. Toż to byłby horror. A w doborowym towarzystwie to czas szybciej by zleciał. A umiejętności... no cóż, wspólnie zawsze coś by się wymyśliło.

Ooo zdecydowanie wybrałabym osoby, które darze sympatią, bo gdyby przyszło spędzić mi tam z 5lat, to ja dziękuję za przebywanie w towarzystwie kogoś kogo nie trawię. Toż to byłby horror. A w doborowym towarzystwie to czas szybciej by zleciał. A umiejętności... no cóż, wspólnie zawsze coś by się wymyśliło.

Nie mogłabym jechać bez męża. Ale nie dlatego, że jest mężem. Wyspa bezludna to już zbyt duża stawka, by zabierać kogoś bo tak wypada.
Mój mąż bo:
- potrafiłby zmontować szałas, domek, cokolwiek – potrafi operować młotkiem, jest pomysłowy, umie znaleźć rozwiązanie przy każdym technicznym problemie
- nawet w trudnej sytuacji mówi: damy radę, nie martw się. Ważne, żebyśmy byli razem.
- uśmiecha się pięknie i szczerze
- nie narzeka (chyba, że skończyła się właśnie pyszna zupa)
- potrafimy z sobą rozmawiać godzinami
-…wieczorem rozłupie dla mnie kokos, poda mi go, choć sam będzie spragniony i poczuję się jak królowa wszystkich wysp świata…
- to co wieczorem, należy już do innego rodzaju literatury. Niejaka Blanka L. próbuje o tym pisać, ale… po powrocie z wyspy napiszę o tym książkę sama.

Nie mogłabym jechać bez męża. Ale nie dlatego, że jest mężem. Wyspa bezludna to już zbyt duża stawka, by zabierać kogoś bo tak wypada.
Mój mąż bo:
- potrafiłby zmontować szałas, domek, cokolwiek – potrafi operować młotkiem, jest pomysłowy, umie znaleźć rozwiązanie przy każdym technicznym problemie
- nawet w trudnej sytuacji mówi: damy radę, nie martw się. Ważne, żebyśmy...

Na bezludną wyspę zabrałabym swojego najlepszego przyjaciela, rodowitego Australijczyka, który jest w moich oczach trochę takim współczesnym Robinsonem Crusoe.
1. Potrafi wiosłować, ma nawet swoją własną łódź, którą często samotnie wyrusza na połów krewetek.
2. Jest dobrym strzelcem, posiada pokaźną kolekcję broni, a polowanie jest jednym z jego hobby.
3. Z zawodu jest kamieniarzem, a zatem bez problemu zamieniłby podrzędną jaskinię w wygodne i funkcjonalne lokum.
4. Lubi obozować w lesie, potrafi rozpalić ognisko, ma swój własny przestronny namiot.
5. Jego ulubionym daniem są ryby i owoce morza.
6. Jest raczej typem samotnika tak jak ja, więc nasze własne towarzystwo w zupełności by nam wystarczyło.
7. Jest jedyną osobą, która nigdy nie działa mi na nerwy i która mnie rozumie.
8. Ma duszę odkrywcy, a we wszystkich jego samotnych wycieczkach à la Włóczykij towarzyszy mu tylko jego wierna suczka Alice.
9. Kocha zwierzęta, jest troskliwy i wrażliwy. Niedawno ocalił życie dwójce piskląt, które wypadły z gniazda i wzorowo je odchował. Karmił je specjalną mieszanką proteinową i dbał o nie tak, że wyrosły na dwa dorodne ptaki. Gdy tak siedzą mu oswojone na ramionach, przywodzi mi na myśl nowoczesnego pirata.
Z moim przyjacielem u boku nie musiałabym się martwić, że zginę z głodu lub zimna. Jestem wręcz przekonana, że razem pięknie byśmy się na tej bezludnej wyspie urządzili i bylibyśmy o wiele szczęśliwsi z dala od cywilizacji.

Na bezludną wyspę zabrałabym swojego najlepszego przyjaciela, rodowitego Australijczyka, który jest w moich oczach trochę takim współczesnym Robinsonem Crusoe.
1. Potrafi wiosłować, ma nawet swoją własną łódź, którą często samotnie wyrusza na połów krewetek.
2. Jest dobrym strzelcem, posiada pokaźną kolekcję broni, a polowanie jest jednym z jego hobby.
3. Z zawodu jest...