Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

lily9
Jolanta
Annika
Furfis
Ciastko

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

lily9
Jolanta
Annika
Furfis
Ciastko

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Ja jako środkowe dziecko w rodzinie mam doświadczenie zarówno z jednej jak i drugiej strony. Czas kiedy opiekowała się mną starsza dwa lata siostra był dla nas okazją do świetnych zabaw i kreatywnego spędzania czasu razem. Mała różnica wieku powodowała, że raczej nie była to opieka w dosłownym sensie a inicjatywa mamy byśmy znalazły dla siebie jakieś ciekawe zajęcie z adnotacją do siostry: Jesteś starsza! Bądź odpowiedzialna i nie zróbcie sobie nic złego! Malowałyśmy wtedy lalkom makijaże , udawałaśmy czarodziejki , sadziłyśmy liście w ogródku. Siostra bardzo angażowała się w rolę opiekunki i kierowała naszymi zabawami z władczym :" Jestem starsza, zrobimy to po mojemu!" na ustach.:) Kiedy natomiast mi przypadła palma starszeństwa dokładałam wszelkich starań, aby czas spędzony ze mną był dla brata atrakcyjny i twórczy - drukowałam mu kolorowanki z internetu, chciałam uczyć grać w warcaby, wymyślałam edukacyjne zabawy pełna troski o rozwój powierzonego mojej opiece braciszka. Jednak on nie doceniał moich wysiłków-jego satysfakcjonowała tylko gra w piłkę nożną, a ja wbrew swoim intencjom, po godzinach treningu z moim podopiecznym, zostałam najlepszym zawodnikiem wśród żeńskiej części klasy.

Ja jako środkowe dziecko w rodzinie mam doświadczenie zarówno z jednej jak i drugiej strony. Czas kiedy opiekowała się mną starsza dwa lata siostra był dla nas okazją do świetnych zabaw i kreatywnego spędzania czasu razem. Mała różnica wieku powodowała, że raczej nie była to opieka w dosłownym sensie a inicjatywa mamy byśmy znalazły dla siebie jakieś ciekawe zajęcie z...

Nigdy nie zapomnę jak razem z siostrą opiekowałyśmy się synem naszej kuzynki. On miał około półtora roku, moja siostra gdzieś piętnaście lat a ja trzynaście. Zostałyśmy u niego w domu,wymyślałyśmy ciekawe zabawy i nieźle szaleliśmy. On zaczął skakać na łóżku w sypialni u swoich rodziców, więc skakałyśmy z nim. Świetnie się bawiliśmy, aż do monetu, kiedy stelaż łóżka nagle strzelił! Deski najzwyczajniej się połamały!! To był niezły stres, ale rodzice okazali wyrozumiałość choć przed powiedzeniem stres był kosmiczny!!

Nigdy nie zapomnę jak razem z siostrą opiekowałyśmy się synem naszej kuzynki. On miał około półtora roku, moja siostra gdzieś piętnaście lat a ja trzynaście. Zostałyśmy u niego w domu,wymyślałyśmy ciekawe zabawy i nieźle szaleliśmy. On zaczął skakać na łóżku w sypialni u swoich rodziców, więc skakałyśmy z nim. Świetnie się bawiliśmy, aż do monetu, kiedy stelaż łóżka nagle...

Mam starszą siostrę. Dzieli nas niewielka różnica wieku, dlatego nigdy nie odczuwałam, że jest moją opiekunką. Nie uważam też bym była dla niej utrapieniem. To ja byłam zawsze tą rozsądniejszą. Wiele razy słyszałam, że powinnam ustąpić. Rodzice wiedzieli, że jeśli ja tego nie zrobię, ich starsza córka tym bardziej. Zdarzały nam się oczywiście różne przygody, w których przeważnie ja byłam poszkodowana. Ciągniecie na sankach w drodze ze szkoły? Jasne, ale pierwszy odcinek na sankach siedzi siostra - jest starsza. Kolej na zmianę? Nie ma szans. Zabawa z moimi koleżankami? Siostra towarzyszy nam cały czas, przecież jesteśmy tylko o rok młodsze. Dołączenie do niej i jej koleżanek z klasy? ,,Zapomnij, jesteś za młoda". Zabawa na przyczepie? Świetna sprawa, siostra wchodzi po kole. Mi ze względu na mój wiek zabrania tej techniki i spuszcza burtę... na moje nogi, co kończy się wizytą na pogotowiu. Wyliczać dalej? Młodsze rodzeństwo utrapieniem - kolejny stereotyp.

Mam starszą siostrę. Dzieli nas niewielka różnica wieku, dlatego nigdy nie odczuwałam, że jest moją opiekunką. Nie uważam też bym była dla niej utrapieniem. To ja byłam zawsze tą rozsądniejszą. Wiele razy słyszałam, że powinnam ustąpić. Rodzice wiedzieli, że jeśli ja tego nie zrobię, ich starsza córka tym bardziej. Zdarzały nam się oczywiście różne przygody, w których...

Jako najmłodsza z piątki rodzeństwa wielokrotnie zostawałam pod ich opieką. Z mojej perspektywy mogli się cieszyć towarzystwem wspaniałego aniołka, który tylko czasami pokazywał rogi. Zdarzyło mi się obciąć frędzle od firanki, bawić się starą świetlówką udając, że to świetlny miecz, rozpalać ognisko ze słomy w lato w środku lasu podczas stanu zagrożenia pożarowego, jeździć rowerem jak najbliżej krawędzi stawu, smażyć jajka na samochodzie i tańczyć na wysokim stogu słomy udając, że jestem akrobatką. W sumie to słabo mnie pilnowali, aż dziw, że przeżyłam.

Jako najmłodsza z piątki rodzeństwa wielokrotnie zostawałam pod ich opieką. Z mojej perspektywy mogli się cieszyć towarzystwem wspaniałego aniołka, który tylko czasami pokazywał rogi. Zdarzyło mi się obciąć frędzle od firanki, bawić się starą świetlówką udając, że to świetlny miecz, rozpalać ognisko ze słomy w lato w środku lasu podczas stanu zagrożenia pożarowego, jeździć...

Byłam łobuziarą, to jest fak. Uwielbiałam psocić i sama się z tego śmiać. Do dziś pamiętam jak razem z bratem urządziliśmy sobie w pokoju małą bitwę na poduszki, podczas której zbiliśmy nowy klosz od żyrandola, po czym wkurzona mama kazała nam przenieść się na korytarz. To był błąd, gdyż nie minęło pięć minut, a zupełnie niechcący zbiliśmy szybę w drzwiach od łazienki. To były czasy...

Byłam łobuziarą, to jest fak. Uwielbiałam psocić i sama się z tego śmiać. Do dziś pamiętam jak razem z bratem urządziliśmy sobie w pokoju małą bitwę na poduszki, podczas której zbiliśmy nowy klosz od żyrandola, po czym wkurzona mama kazała nam przenieść się na korytarz. To był błąd, gdyż nie minęło pięć minut, a zupełnie niechcący zbiliśmy szybę w drzwiach od łazienki. To...

Zawsze byłam najmłodsza w mojej gigantycznej rodzinie - mam dwóch starszych braci, ale kuzynów i kuzynek to nawet nie mam pojęcia ile, bo niektórzy z nich są w wieku mojej mamy... ja nie wiem czemu u nas utarło się, żeby zawsze ustępować młodszemu, a do tego jeszcze przecież niewinnej dziewczynce! O matulu, jaka ja byłam upierdliwa za dzieciaka - kujon, lizus i konfident! Tłukliśmy się z braćmi jak w Mortal Kombat, kiedy tylko zatrzasnęły się za rodzicami drzwi mieszkania. Opiekuni zresztą też byli z moich braciaków marni, bo zawsze coś zbiliśmy, spaliliśmy, zepsuliśmy... wtedy oni próbowali przekupstwa pt. "tylko nie mów rodzicom, a dostaniesz (tu wstawić dowolne obiekty westchnień dzieci naszej ery - zabawki z kinderjajek, żetony z chipsów, figurki z Cola Cao)", a ja... i tak potem ich bezczelnie wkopywałam jednym tchem. Właśnie teraz jak to piszę, uświadomiłam sobie, że kiedy razem z kuzynostwem bracia zgubili mnie na wiejskim festynie, to jednak nie był przypadek...

Zawsze byłam najmłodsza w mojej gigantycznej rodzinie - mam dwóch starszych braci, ale kuzynów i kuzynek to nawet nie mam pojęcia ile, bo niektórzy z nich są w wieku mojej mamy... ja nie wiem czemu u nas utarło się, żeby zawsze ustępować młodszemu, a do tego jeszcze przecież niewinnej dziewczynce! O matulu, jaka ja byłam upierdliwa za dzieciaka - kujon, lizus i konfident!...

Często zostawałam sama z siostrą i zawsze kończyło się to mniejszym lub większym dramatem. Szczególnie utkwiła mi w pamięci historia z czasów, gdy ja miałam 9 lat, a A. 4, a żeby było śmieszniej działo się to na krótko przed moją komunią. Pewnego dnia moja siostra stała mianowicie przed lustrem, krytycznie przyglądając się swojej grzywce, którą mama ścięła jej poprzedniego wieczoru. A. zmartwiona twierdziła, że grzywka jest krzywa. Wówczas ja jako uczynna starsza siostra zaoferowałam się, że ją wyrównam. A. przyklasnęła mi z nadzieją i poszłam do kuchni po nożyce. Następnie poleciłam jej usiąść na pufie przede mną i wzięłam się do pracy. Jakoś się tak niefortunnie złożyło, że po każdym przycięciu jedna strona grzywki nadal była dłuższa niż druga, ale niezrażona wyrównywałam ją dalej, z cierpliwością godną mnicha. Grzywka robiła się coraz krótsza, a gdy przypominała już tylko wąski pasek tuż poniżej linii czoła, A. zniecierpliwiona zasłoniła ją rękami na znak, że dość już tych fryzjerskich eksperymentów. Gdy zobaczyła siebie w lustrze, zaczęła płakać, a ja stałam skonsternowana z nożyczkami w dłoni, bo przecież chciałam dobrze. Gdy mama wróciła z zakupów i zobaczyła nową fryzurę mojej siostry, ręce jej opadły. Ubolewaniom nad tym, jak A. będzie wyglądać na mojej komunii, nie było końca. Grzywka była nie do uratowania. Tak oto efekty moich fryzjerskich zapędów zostały uwiecznione na licznych komunijnych zdjęciach, a sama historia zasiliła pokaźny zbiór rodzinnych anegdot.

Często zostawałam sama z siostrą i zawsze kończyło się to mniejszym lub większym dramatem. Szczególnie utkwiła mi w pamięci historia z czasów, gdy ja miałam 9 lat, a A. 4, a żeby było śmieszniej działo się to na krótko przed moją komunią. Pewnego dnia moja siostra stała mianowicie przed lustrem, krytycznie przyglądając się swojej grzywce, którą mama ścięła jej poprzedniego...

Historia z dzieciństwa, którą razem z siostrą wspominamy z rozbawieniem - choć wówczas bliżej było do płaczu. Moja młodsza siostra, czasami, aby wyegzekwować swoje racje uciekała się nie do siły perswazji, a do ostrości swoich ząbków. Po prostu próbowała mnie gryźć - i nie pomagały ani prośby, ani groźby. Dlatego...gdy po raz kolejny zostałam ugryziona (tak, że ślad zębów odcisnął mi się na ręce) postanowiłam udawać, że zemdlałam.... Przerażenie i płacz zmusiły mnie jednak do kapitulacji, ale do końca odegrałam swoją rolę pokrzywdzonej siostry. Moje zagranie okazało się na tyle skuteczne, że po tym incydencie już nigdy ząbki mojej kochanej siostry nie wbiły się w moją skórę:)
Z kolei ja, kiedy byłam 5-6latką, też przysporzyłam sporo nerwów swoim kuzynom. Podczas biegania i grania w piłkę w domu, niefortunnie, ale z rozpędem wpadłam na stary żeliwny grzejnik i rozcięłam sobie czoło. Kuzyni chcąc mnie podnieść przewrócili sporych rozmiarów kwietnik - ziemia z kwiatów wylądowała na dywanie....Pech chciał, że akurat dorośli byli na polu i żniwowali, więc zanim spanikowany kuzyn przyprowadził do domu starszych, krew zdążyła już ubarwić otoczenie. Na szczęście wszystko dobrze się skończyło i nawet śladu nie ma po tym zdarzeniu - ale po tej akcji już żaden z kuzynów nie chciał zostać ze mną sam na sam:)

Historia z dzieciństwa, którą razem z siostrą wspominamy z rozbawieniem - choć wówczas bliżej było do płaczu. Moja młodsza siostra, czasami, aby wyegzekwować swoje racje uciekała się nie do siły perswazji, a do ostrości swoich ząbków. Po prostu próbowała mnie gryźć - i nie pomagały ani prośby, ani groźby. Dlatego...gdy po raz kolejny zostałam ugryziona (tak, że ślad zębów...