Książka sama w sobie bardzo dobra. Fabuła trzyma w napięciu,ciekawa narracja, niespodziewane zwroty akcji, które tylko uatrakcyjniają powieść. Znajdziemy tu także zaskakujące zakończenie. Jedyny minus to kilka bardzo mocno naciąganych sytuacji, które w życiu rzeczywistym na pewno by nie przeszły ;)

Książka sama w sobie bardzo dobra. Fabuła trzyma w napięciu,ciekawa narracja, niespodziewane zwroty akcji, które tylko uatrakcyjniają powieść. Znajdziemy tu także zaskakujące zakończenie. Jedyny minus to kilka bardzo mocno naciąganych sytuacji, które w życiu rzeczywistym na pewno by nie przeszły ;)

Książka jest dobrze napisana i całkiem przyjemnie się ją czyta, jednak posiada zasadniczy błąd. Główny bohater ma 14 lat. I nie byłoby to problemem, gdyby nie to, że inni traktują go, jakby był starszy. Policja aresztowała 14-latka i przesłuchuje go bez obecności nikogo więcej i nie próbuje zlokalizować jego opiekunów? Naprawdę? A to tylko jeden przykład. Gdyby on miał jakieś 17 lat, to by była inna historia.

Książka jest dobrze napisana i całkiem przyjemnie się ją czyta, jednak posiada zasadniczy błąd. Główny bohater ma 14 lat. I nie byłoby to problemem, gdyby nie to, że inni traktują go, jakby był starszy. Policja aresztowała 14-latka i przesłuchuje go bez obecności nikogo więcej i nie próbuje zlokalizować jego opiekunów? Naprawdę? A to tylko jeden przykład. Gdyby on miał...

Gdy 11-letni Jack wraz z ciężarną matką i dwoma siostrami stanęli na drodze w zepsutym samochodzie trzeba było szukać pomocy. Matka poszła szukać jakiegoś telefonu, by zadzwonić. Niestety nigdy już nie wróciła…
Trzy lata później Jack wciąż opiekuje się siostrami. Robi wszystko, aby nikt nie dowiedział się, że dzieci są same w domu. Pięknie skoszony trawnik, czyste okna. Na pozór zadbany dom, a wewnątrz... prawdziwy rodzinny dramat.
Pewnego dnia Jack dowiaduje się, co tak naprawdę stało się z ich matką. Wtedy zaczyna szukać sprawiedliwości.

Mam nie lada problem z oceną tej książki, gdyż czytało się ją świetnie. Była miłą odmianą od powieści utrzymanych w polskim klimacie, po które sięgam najczęściej. Nie zaangażowałam się w nią emocjonalnie, ale była na tyle interesująca, że trudno było ją odłożyć.
Mam jednak trochę zastrzeżeń pod względem merytorycznym do samej fabuły.
Uwaga, mogą pojawić się spoilery!
Trudno mi sobie wyobrazić możliwość zaistnienia opisanej sytuacji rodzinnej - jak nikt przez 3 lata mógł nie zainteresować się dziećmi i ich ojcem? To może mniej istotne, ale zupełnie nie grała mi umiejetność 5-latki, która nigdy nie uczęszczała do szkoły, (a czytania uczyło ją rodzeństwo, które samo tylko przez jakiś czas korzystało z edukacji domowej) do płynnego czytania książek (takich jak "To" Kinga lub innych np. o wampirach). Nie potrafię również objąć rozumem, że 2-letnie dziecko może dokładnie, szczegółowo zapamiętać jakąś sytuację. Dalej... 14-latek zatrzymany w areszcie? Z kredkami? 😳
Rozumiem, że Jack został przedstawiony jako dziecko, które usilnie próbuje wejść w skórę dorosłego, ale niektóre opisane zdarzenia wydawały mi się oderwane od rzeczywistości.

Mimo tego sam pomysł na fabułę bardzo mi się spodobał, więc warto było sięgnąć po książkę. 🙂

Gdy 11-letni Jack wraz z ciężarną matką i dwoma siostrami stanęli na drodze w zepsutym samochodzie trzeba było szukać pomocy. Matka poszła szukać jakiegoś telefonu, by zadzwonić. Niestety nigdy już nie wróciła…
Trzy lata później Jack wciąż opiekuje się siostrami. Robi wszystko, aby nikt nie dowiedział się, że dzieci są same w domu. Pięknie skoszony trawnik, czyste okna. Na...

Miałam ochotę na kolejny dobry thriller, świetny kryminał, ale... No ale tym razem nie do końca to dostałam. Strasznie opornie mi się czytało tę książkę i do samego końca nie potrafiłam wkręcić się w fabułę. Nie wiem, może wzięłam się za tę książkę w złym momencie, nie wiem. Wiem natomiast, że dla mnie to taki typowy średniak. Niby nie było tak strasznie, że nie mogłam przebrnąć przez powieść, ale z drugiej strony, nie było też chemii między mną a tą historią. Kompletnie nie potrafiłam się wczuć w życie bohaterów, w sytuację jakie tam miały miejsce. Nie odczuwałam też żadnych emocji podczas lektury, co dla mnie jest sporym minusem.
Jeśli lubicie kryminały to zachęcam Was do wyrobienia sobie własnego zdania ;)

Miałam ochotę na kolejny dobry thriller, świetny kryminał, ale... No ale tym razem nie do końca to dostałam. Strasznie opornie mi się czytało tę książkę i do samego końca nie potrafiłam wkręcić się w fabułę. Nie wiem, może wzięłam się za tę książkę w złym momencie, nie wiem. Wiem natomiast, że dla mnie to taki typowy średniak. Niby nie było tak strasznie, że nie mogłam...

„Ostrze” Belindy Bauer. Jest to kryminał poruszający bardzo trudną historię. Mianowicie ginie kobieta, matka trójki dzieci z czwartym pod sercem. Zepsuł się samochód, poszła szukać pomocy i już nigdy nie wróciła. Dzieci zostały same w rozgrzanym samochodzie. Po pewnym czasie wybierają się na poszukiwania matki, jednak nic z tego. Ojciec dzieci nie mogąc się pogodzić z wydarzeniami, któregoś dnia wychodzi po mleko i nie wraca. Dzieci są zrozpaczone, a najstarszy z ich Jack postanawia „dowodzić”. Chłopak w wieku 14 lat zaczyna utrzymywać rodzinę z włamań i kradzieży. Trzy lata później, w nocy włamuje on się do domu Catherine While, szczęśliwej mężatki spodziewającej się dziecka. Był pewien, że dom będzie pusty, jednak zastał w nim kobietę, co przeszkodziło mu w kradzieży, jednak zanim uciekł, znalazł nóż, który nie dawał mu spokoju. Nie wiadomo skąd ani jak, ale Jack wiedział, że tym nożem zabito jego matkę.
Można by powiedzieć, że pomysł na fabułę jest naprawdę dobry i intrygujący. Jednak przelanie zamysłu autorki na papier wcale nie wyszło tak fenomenalnie. Przez dobrą ponad połowę tej książki nudziłam się niemożliwie. Fabuła snuła się jak ociężała szkapa, brak dynamiki czy głębiej rozbudowanej akcji sprawiło, że książka była bez wyrazu. Dopiero w ostatnich rozdziałach akcja nabiera tempa i zaczyna się robić naprawdę dobrze. Pod koniec naprawdę się wciągnęłam, jednakże uważam, że to było o wiele za późno. Niestety podejrzewam, że wiele osób sięgających po tę lekturę nie doczekało tego momentu z powodu okropnie ciągnącej się fabuły przez większość książki.
Coś co mi się podobało to sam motyw noża i związana z nim historia jego powstania. Natomiast trochę irracjonalne było dla mnie, że główny bohater, nie będąc świadkiem morderstwa rozpoznał narzędzie zbrodni, nie mając pojęcia jak mógł owy nóż ze zbrodni wyglądał. Na końcu trochę ta sytuacja się wyjaśnia, jednak mino to dla mnie to zbyt duże naciągnięcie, irytowało mnie to.
Myślę, że ta książka nie zasługuje na tytuł bestsellera, jest dużo lepszych kryminałów na rynku, choćby naszych polskich.

„Ostrze” Belindy Bauer. Jest to kryminał poruszający bardzo trudną historię. Mianowicie ginie kobieta, matka trójki dzieci z czwartym pod sercem. Zepsuł się samochód, poszła szukać pomocy i już nigdy nie wróciła. Dzieci zostały same w rozgrzanym samochodzie. Po pewnym czasie wybierają się na poszukiwania matki, jednak nic z tego. Ojciec dzieci nie mogąc się pogodzić z...

Lekki kryminał, którego głównym bohaterem jest 14-letni Jack. Chłopak stracił matkę i stosuje różne niekonwencjonalne metody, by przetrwać, ale nade wszystko pragnie odnaleźć zabójcę swojej rodzicielki.
W międzyczasie ciężarna Catherine znajduje w swoim domu nóż, który nie należy do jej kuchennych akcesoriów
Ponadto kobieta jest świadkiem dziwnych wydarzeń, a lokalna policja próbuje schwytać notorycznego włamywacza...
Książka nie jest szczególnie zaskakująca, jednak czas spędzony z nią uważam za dobrą rozrywkę. Z pewnością przypadnie do gustu nastoletnim czytelnikom.

Lekki kryminał, którego głównym bohaterem jest 14-letni Jack. Chłopak stracił matkę i stosuje różne niekonwencjonalne metody, by przetrwać, ale nade wszystko pragnie odnaleźć zabójcę swojej rodzicielki.
W międzyczasie ciężarna Catherine znajduje w swoim domu nóż, który nie należy do jej kuchennych akcesoriów
Ponadto kobieta jest świadkiem dziwnych wydarzeń, a lokalna...

Bardzo wciągająca :)

Bardzo wciągająca :)

Na początku historia ta wydawała mi się strasznie zagmatwana i chaotyczna. Jednakże wraz z rozwojem akcji wszystko stało się uporządkowane i bardzo wciągające. „Ostrze” to nie tylko dobrze skonstruowany kryminał z ciekawą fabułą, ale również bardzo poruszająca historia o życiu nastolatka, który zbyt szybko musiał stać się dorosłym. Jack to niesamowita i silna postać, której losy zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Za sprawą postaci policjantów do książki zostało wprowadzone nieco humoru – dzięki temu fabuła nie była tak przytłaczająco smutna. W powieści spodobało mi się również to, że była ona napisana prostym językiem, w konkretny sposób i bez zbędnego odchodzenia od głównego wątku. Być może zabrakło mi nieco konkretniejszego wyjaśnienia zakończenia, ale takie które jest pobudza bardziej wyobraźnię czytelnika.

Na początku historia ta wydawała mi się strasznie zagmatwana i chaotyczna. Jednakże wraz z rozwojem akcji wszystko stało się uporządkowane i bardzo wciągające. „Ostrze” to nie tylko dobrze skonstruowany kryminał z ciekawą fabułą, ale również bardzo poruszająca historia o życiu nastolatka, który zbyt szybko musiał stać się dorosłym. Jack to niesamowita i silna postać, której...

Słaba ta historia… zupełnie mnie nie wciągała

Słaba ta historia… zupełnie mnie nie wciągała

Wyobraźcie sobie takie sytuacje. Rok 1998.
Jesteście 11-letnim chłopcem, jedziecie wraz z mamą i dwiema młodszymi siostrami samochodem autostradą. Nagle auto się psuje, a Wasza ciężarna mama idzie poszukać telefonu. Dostajecie rozkaz "Jack (czyli Wy) dowodzi! Zaraz wrócę.". Mama nie wraca przez godzinę, 2-letnia siostra płacze, starsza się niecierpliwi. Jest upalne lato, macie wrażenie, że rozpływacie się z gorąca. Idziecie na poszukiwanie mamy. Trzymacie na rękach 2-letnią siostrzyczkę, starsza siostra niesie jej rzeczy. Idziecie tak przez autostradę.

NIKT SIĘ NIE ZATRZYMAŁ.
NIKT NIE CHCIAŁ SIĘ MIESZAĆ.

Znajdujecie czerwony telefon, słuchawką luźno wisi. Mamy nie ma. Szukacie. Mamy nie ma. Czekacie. Mamy nie ma. Mama nigdy już nie wróci. Znajduje Was policjant. Wracacie do domu. Mamy nie ma. Mama nie wraca. Mama nie żyje. Mama została zamordowana, ugodzona nożem prosto w brzuch, gdzie było Wasze nienarodzone rodzeństwo. Mijają 3 lata i Wy wraz musicie dowodzić, bo macie tylko siebie. A ojciec? Szkoda gadać...

Druga sytuacja. Rok 2001. Jesteście młodą, ciężarną kobietą. Budzicie się w nocy, ktoś jest w domu. Próbujecie wystraszyć włamywacza, za broń macie wazon. Tak, wiem ? Naiwne. Czemu nie dzwonimy na policję? No właśnie... Włamywacz ucieka, wracacie do łóżka a tam, obok łóżka niespodzianka. Nóż i kartka z napisem "Mogłaś zginąć".

Ostrze to wciągająca historia nastoletniego chłopca polującego na zabójcę swojej matki.

Jak ja mogłam tyle czasu odkładać tę lekturę! Taki pyszny kryminał zapomniany w mojej biblioteczce. Nie wybaczę sobie. Słuchajcie, cóż to była za historia. Włos się jeżył na głowie. "Ostrze" to powieść z gatunku true crime. Tak, autorka inspirowała się prawdziwą zbrodnią. W 1988 roku przy angielskiej autostradzie M50 została zamordowana ciężarna kobieta, Marie Wilks. Jej zabójstwo nigdy nie zostało wyjaśnione, a historia wstrząsnęła całą Wielką Brytanią. Autorka w "Ostrzu" oddaje hołd ofierze i kończy jej historię. To przykre, że w prawdziwym życiu sprawca nie został złapany.

To historia o ludzkiej znieczulicy, o tym, że przecież lepiej się nie mieszać w nie swoje sprawy, mimo iż coś nas niepokoi. O traumach, ludzkiej tragedii, o tym, co tragedia potrafi zrobić z człowiekiem. Mistrzowsko skonstruowany kryminał, te połączenia i fakt jak autorka poprowadziła akcję. Raz wydaje nam się, że nic do siebie nie pasuje, by nagle zgrać się w całość. Coś wspaniałego. "New York Times" napisał "To dzieci kradną show w tej niepokojącej powieści z suspensem". Wspaniałe plot twisty, granie na uczuciach czytelników i skłanianie ich do refleksji. Zakończenie, mnie się podobało. Może mam kilka zastrzeżeń co do niektórych wydarzeń, które momentami wydawały się abstrakcyjne, to jednak całość wypadła wspaniale. Nieodkładana, pochłaniająca, niepokojąca.
Jedna szybka decyzja… może być jej ostatnią.

Wyobraźcie sobie takie sytuacje. Rok 1998.
Jesteście 11-letnim chłopcem, jedziecie wraz z mamą i dwiema młodszymi siostrami samochodem autostradą. Nagle auto się psuje, a Wasza ciężarna mama idzie poszukać telefonu. Dostajecie rozkaz "Jack (czyli Wy) dowodzi! Zaraz wrócę.". Mama nie wraca przez godzinę, 2-letnia siostra płacze, starsza się niecierpliwi. Jest upalne lato,...