"Mól książkowy"
-To nie ja dokonałam tego morderstwa, a już na pewno nie dam sobie niczego wmówić- upierała się Matylda na komisariacie miejscowej policji.
Od 15 lat rzetelnie i sumiennie wykonuję swoją pracę i nawet do głowy by mi nie przyszło, by posunąć się do takiego czynu.
Jak w ogóle możecie mnie podejrzewać?
Jedyne co mogę powiedzieć o ofierze to to, że zwlekała z oddawaniem książek. W prawdziwym życiu nie zwracamy się do czytelników: "Oddaj albo giń![bookLink]4913979|Oddaj albo giń![/bookLink]", za nie oddanie książki w terminie przewiduje się jedynie karę pieniężną, i nie są to jakieś wielkie kwoty. To wszystko co mam do powiedzenia.
-Dziękujemy za złożone zeznania. Będzie Pani na bieżąco informowana o postępach w śledztwie, do tego czasu jednak proszę o codzienne stawianie się komendzie.
Matylda postanowiła na własną rękę rozwiązać sprawę morderstw w jej bibliotece. Musi udowodnić swoją niewinność. Próbowała sobie przypomnieć każdy najmniejszy szczegół, który mógłby być kluczowy w rozwiązaniu tej sprawy. Nagle coś ją olśniło. Każdego tygodnia bibliotekę odwiedzał pewien mężczyzna. Nie posiadał jednak on swojej karty, a książki czytał "na miejscu". Po lekturze znikał na jakiś moment między regałami, po czym w milczeniu opuszczał czytelnię. Na prawdę podejrzane. Czy miał coś do ukrycia?
Następnego dnia Matylda udała się na policję w celu przedstawienia swoich podejrzeń. Po tym incydencie w bibliotece założono kamerę, która miała nakryć przestępce na gorącym uczynku.
Po tygodniu tak też się stało. Matylda w drodze do pracy przeczytała w gazecie:
"Miejscowa policja na tropie książkowego mola"
Jak udało się ustalić sprawca to ok. 30 mężczyzna, który na brzegach stron książek aplikował silnie toksyczną truciznę. Wielu z nas ślini palec podczas przewracania kartek. Tak właśnie ginęły ofiary. Jaki był motyw sprawcy? Tego na razie nie wiemy.
W najbliższym czasie biblioteka zostanie zamknięta, w celu przebadania książek pod kątem występowania trucizny. Pani Matyla D. została oczyszczona z zarzutów. Więcej informacji podamy wkrótce.

"Mól książkowy"
-To nie ja dokonałam tego morderstwa, a już na pewno nie dam sobie niczego wmówić- upierała się Matylda na komisariacie miejscowej policji.
Od 15 lat rzetelnie i sumiennie wykonuję swoją pracę i nawet do głowy by mi nie przyszło, by posunąć się do takiego czynu.
Jak w ogóle możecie mnie podejrzewać?
Jedyne co mogę powiedzieć o ofierze to to, że zwlekała z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

John wybiegł z bocznej ulicy przy River Road. Obejrzał się kilka razy za siebie doszukując się przezornie jakiegoś wielkiego gliniarza, który kochał ścigać drobnych złodziejaszków. Nic takiego nie zobaczył i zwolnił kroku. Miał w ręku reklamówkę a w niej małą damską torebkę, którą wyrwał jakiejś kobiecie. Teraz pozostało dobrze się ukryć i przeczekać jedną lub dwie godziny, aż sytuacja w eterze się uspokoi. A później powrót do domu i liczenie fantów. Nie mógł na razie wrócić do kryjówki, musiał znaleźć miejsce publiczne, ale mało uczęszczane. Przeszedł kilka ulic i zauważył bibliotekę. Tak, to miejsce idealne. Schowa się tu pod pozorem umiłowania książek, a potem będzie się rozkoszował łatwo zdobytą kasą. Wszedł do środka i oprócz starej bibliotekarki był jeszcze jakiś śmieszny typek w starym kapeluszu. Podszedł do staruszki. Zamówił kilka książek i usiadł w wolnym kącie. Typek w kapeluszu wyszedł, a John został sam z bibliotekarką. Stara podniosła się z miejsca i podeszła do niego. Zapytała czy pomoże jej ściągnąć książkę z górnej półki. Zrobił to niechętnie, bo musiał zostawić zdobycz przy stole. Poszedł za bibliotekarką, a ta wskazała mu miejsce gdzie musiał wdrapać się na drabinę. Kiedy odwrócił się do niej tyłem poczuł potworny ból w szyi, a potem ciemność...Krew Johna płynęła korytarzykiem między półkami. Śmieszny typek w kapeluszu ciągnął jego zwłoki na zaplecze., a starucha wycierała nóż chusteczką i odezwała się: - Zobacz Ed. Tak kończy gnojek, który dziś rano ukradł mi torebkę.

John wybiegł z bocznej ulicy przy River Road. Obejrzał się kilka razy za siebie doszukując się przezornie jakiegoś wielkiego gliniarza, który kochał ścigać drobnych złodziejaszków. Nic takiego nie zobaczył i zwolnił kroku. Miał w ręku reklamówkę a w niej małą damską torebkę, którą wyrwał jakiejś kobiecie. Teraz pozostało dobrze się ukryć i przeczekać jedną lub dwie godziny,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ty wchodzę tam ej... nie, same pierdoły, myślę kurwa co to, ale ciekawość wygrała,
cisza w ch...j, łby tych mózgowców świecą jak psu jajca spod tych kwiatuszkowych lampek na stołach,
wiedziałem żeby wpaść wieczorem, wiesz, romantycznie kur...a hahahha.
Mówię ci, wale prosto do starego babolca wystającego z za biurka jak wieszak w burdelu i bez słowa walę ją w łeb butelką po jabolu, który zdążyłem wyżłopać na schodach, staryyyy jak się suka zalała krwią, padła jak Glaca po meczu, pamiętasz, dostał na zadymie kanciatym kubłem na śmieci.
Te pizdunie siedzące przy stolikach zamarły, idioci, zamiast spierd....ć ile sił w nogach, to oni siedzą, i patrzą na mnie, i na tą prukwę, i to znów na mnie.
Podleciałem do pierwszej niuni w okularach, typek wyglądał jakby spodziewał się buciora na klacie, złamałem go razem z krzesłem, a potem tłukłem lampką w ten bystry łeb aż dojrzałem mózg.
Ej stary tak się wczułem, że jak skończyłem to resztę tych pierdolców wywiało z pomieszczenia w chwil kilka, taaaaki niedosyt, pizduś rozwalony, ci tam uciekli, i co teraz, ale ej, boooonus stary, prukwa zaczęła podjękiwać, więc ja do niej, i za szmaty, zobaczymy czy umie latać, i pofruuuuunęła ze schodów, jak zahaczyła nogą pierwszy, tak jej koński łeb rozjebał się dopiero o ostatni, nogami zawinęła się jak jakiś skorpion, stary, już nie mogłem ze śmiechu, zresztą, jak znajdę telefon to pokażę ci fotkę, zrobiłem parę prukwie, szkoda że nie temu leszczowi z mózgiem na wierzchu, było by na stronkę hahahah.
Zawinąłem manele i wywiałem po następnego jabola, nigdy nie przypuściłbym że wizyta w bibliotece może być taka emocjonująca hahahah.

Ty wchodzę tam ej... nie, same pierdoły, myślę kurwa co to, ale ciekawość wygrała,
cisza w ch...j, łby tych mózgowców świecą jak psu jajca spod tych kwiatuszkowych lampek na stołach,
wiedziałem żeby wpaść wieczorem, wiesz, romantycznie kur...a hahahha.
Mówię ci, wale prosto do starego babolca wystającego z za biurka jak wieszak w burdelu i bez słowa walę ją w łeb butelką po...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od jakiegoś czasu ścigała mnie "mafia" czyli miejscowe,bogate chłopaki,które rządzą w dyskotekach naszego miasta. "Królowie życia" psia ich mać.Byłam świadkiem jak na dyskotece zgwałcili i pobili dziewczynę. Od tego czasu zaczęło się polowanie na mnie.Byłam na policji złożyć zeznania obciążające sprawców a policja powiedziała: "Lepiej niech pani wycofa zeznania.Dla własnego bezpieczeństwa.To niebezpieczni ludzie". Podziałało to mnie jak płachta na byka.Policja z takim tekstem do człowieka?! Zamiast mnie wspierać i chronić,to jeszcze straszą? Nie wycofałam się z bycia świadkiem.Pewnego dnia,gdy wracałam z pracy,próbowali mnie dopaść.Uciekłam do wielkiej,przepastnej biblioteki,w której kiedyś odbywałam praktyki i znałam tam każdy zakamarek. Schowałam się na zapleczu i nasłuchiwałam co się wydarzy.Serce waliło mi jak oszalałe.Siedziałam skulona w kąciku i nagle zamarłam,bo padł strzał.Nie wiedziałam co się dzieje.W końcu ktoś otworzył drzwi i powiedział,że strzelili do pracownika,bo nie chciał wyjawić gdzie się ukryłam.Pracownik nie żyje.Sprawcy uciekli,wezwano policję. Ja wiedziałam kto strzelał i po raz kolejny zeznawałam przeciwko nim,ale teraz dostałam ochronę a im wydano nakaz zbliżania się do mnie.Szkoda mi tylko niewinnego człowieka,który stracił życie i to w miejscu,które kojarzy się ze spokojem,wyciszeniem i bezpieczeństwem czyli mojej ukochanej bibliotece

Od jakiegoś czasu ścigała mnie "mafia" czyli miejscowe,bogate chłopaki,które rządzą w dyskotekach naszego miasta. "Królowie życia" psia ich mać.Byłam świadkiem jak na dyskotece zgwałcili i pobili dziewczynę. Od tego czasu zaczęło się polowanie na mnie.Byłam na policji złożyć zeznania obciążające sprawców a policja powiedziała: "Lepiej niech pani wycofa zeznania.Dla własnego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

- Mówię ci! Bibliotekarka to trucicielka! -upierała się Anna , i zaczęła wyłuskiwać swoje racje. - Po pierwsze czas zgonu wskazuje na to, że osoby giną już po zamknięciu biblioteki. A kto zamyka ten przybytek? Bibliotekarka. Jakim cudem wychodząc nie zauważyłaby ostatniego czytelnika? Po drugie patolog stwierdza jednoznacznie, że ciało nie zmieniało pozycji po śmierci, więc nikt nie mógł podrzucić go tu po otwarciu.
- Zapominasz o jednym szczególe. Bibliotekarka ma żelazne alibi. - Po zamknięciu jak co wieczór, jechała autobusem linii 6, rozmawiała z kierowcą, który to potwierdza, ma nawet bilet, nagrał ją monitoring pod jej własny blokiem, do którego wchodziła i nie opuszczała aż do rana. Badań toksykologicznych jeszcze nie ma więc nie wiadomo co to za trucizna. Przyjdą wyniki z laboratorium to może będziemy bliżsi prawdy.

- Mówię ci! Bibliotekarka to trucicielka! -upierała się Anna , i zaczęła wyłuskiwać swoje racje. - Po pierwsze czas zgonu wskazuje na to, że osoby giną już po zamknięciu biblioteki. A kto zamyka ten przybytek? Bibliotekarka. Jakim cudem wychodząc nie zauważyłaby ostatniego czytelnika? Po drugie patolog stwierdza jednoznacznie, że ciało nie zmieniało pozycji po śmierci, więc...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Można by pomyśleć, że zacięcie palca kartką to jedyny krwawy moment, jaki może się wydarzyć w zaciszu biblioteki. A co jeśli Ci powiem, że są takie regały spomiędzy których się nigdy nie wraca, a przynajmniej nie w tym samym ciele. Dział ksiąg zakazanych... To wąski i ciemny przesmyk między ciasno zestawionymi regałami. Ciągną się one gdzieś w głąb czerni, gdzieś gdzie nie dochodzi już światło jarzeniówek. Miejsce do którego nie zapuszcza się nawet sam bibliotekarz. Jak giną ofiary morderstwa? Tego dokładnie nikt nie wie, ich ciała, zawsze o poranku leżą tuż przed wejściem do zakazanego działu. Żyły są pocięte cieniutkimi pociągnięciami, jak z kartki, tylko takiej która rani bardzo głęboko. Precyzyjne kreski, jedna przy drugiej. A usta i oczy zaszyte niczym księga w twardej oprawie.

Można by pomyśleć, że zacięcie palca kartką to jedyny krwawy moment, jaki może się wydarzyć w zaciszu biblioteki. A co jeśli Ci powiem, że są takie regały spomiędzy których się nigdy nie wraca, a przynajmniej nie w tym samym ciele. Dział ksiąg zakazanych... To wąski i ciemny przesmyk między ciasno zestawionymi regałami. Ciągną się one gdzieś w głąb czerni, gdzieś gdzie nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mało kto by przypuszczał,że w tak cichym i spokojnym miejscu jakim jest biblioteka może wydarzyć się coś tak strasznego jak morderstwo.Anna też się tego nie spodziewała wręcz przeciwnie była przekonana,że nic jej nigdy się nie stanie bo ma najspokojniejszą możliwą pracę,i właśnie o takiej marzyła.Będę sobie siedzieć w tej bibliotece całe życie i nic złego mnie nie spotka odezwała się Anka do swojej koleżanki Aldony nie spodziewając się że wypowiedziała te słowa w złą godzinę...

Był wtorek godzina 14-sta kiedy Aldona szykowała się do wyjścia...Słuchaj Anka Ja wychodzę dziś wcześniej z pracy bo może zmienię ją na inną bo współpraca z tobą nie najlepiej się układa.A poza tym to nie ty miałaś przejąć tę bibliotekę tylko ja,przecież to najbardziej znana biblioteka w Warszawie.A tobie zawsze w głowie tylko ci mężczyźni.Nie wiem co Ci strzeliło do głowy by podjąć pracę w bibliotece przecież ty się do tego w ogóle nie nadajesz.No ale może pewnego dnia odwiedzi Cię w niej ten twój wymarzony,i poprosi Cię o swoją ulubioną książkę,a gdy ty powiesz że jej nie ma ,on wpadnie w szał i Cię zabije ! Aldona nie krzycz przecież ty chyba jesteś nienormalna Boże jak mi się to przytrafi to.....(Anna nie wiedziała że słowa Aldony Okażą się prorocze.....). Bo w tym samym dniu przed godziną 18-stą do biblioteki zawitał młody czytelnik,który po krótkim "Dzień Dobry zabrał się za przeglądanie książek,które go interesowały.W pewnym momencie Anna zapytała czy może ma pomóc w znalezieniu interesującej młodego człowieka książki.Jednak ten milczał,machnął ręką udając że nie słyszy i szukał dalej.Aż tu po chwili odezwał się mówiąc-Szukam Harre'go Pottera' to moja ulubiona książka nawet napisałem swoją wersję tej książki ,ą ponieważ pracujesz w bibliotece to powinnaś wiedzieć czy nadaje się to do wydania ponieważ myślę,że znasz się na pisaniu.No powiedźmy no ale pokaż mi że to .Młody chłopak pokazał Annie swoje pisarskie próby,a gdy się nie spodobały postanowił działać.

Strzelił jej w głowę z bliska i w tem Anna wydała swoje ostatnie tchnienia . A ów młodzian zostawił ciało leżące na podłodze i wyszedł z biblioteki jak gdyby nigdy nic wypowiadając w tych czterech ścianach Następujące słowa.Przecież nikt się nie skapnie że jestem nienormalny po czym opuścił to miejsce zatrzaskując drzwi .Reszta pracy należała do policji.Sprawca postanowił jednak być nieuchwytny.

Mało kto by przypuszczał,że w tak cichym i spokojnym miejscu jakim jest biblioteka może wydarzyć się coś tak strasznego jak morderstwo.Anna też się tego nie spodziewała wręcz przeciwnie była przekonana,że nic jej nigdy się nie stanie bo ma najspokojniejszą możliwą pracę,i właśnie o takiej marzyła.Będę sobie siedzieć w tej bibliotece całe życie i nic złego mnie nie spotka...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej