Jestem mieszanką mojej mamy i jej teściowej. Po mamie odziedziczyłam wrażliwość, troskę o innych, okazywanie emocji i wiarę w marzenia. Po babci odziedziczyłam urodę ( choć mimikę mam mamy), upór i wewnętrzną siłę. Jestem mieszanką dwóch wspaniałych kobiet, które wzajemnie się uzupełniały. Obie wiele osiągnęły, obie dbały o swoich bliskich i siebie wzajemnie. Pokazały mi na czym polega wzajemny szacunek i co tak naprawdę ma znaczenie w życiu. Dały mi bogactwo i wsparcie. Cieszę się, że mogę powiedzieć jaka matka taka córka, jaka babka taka wnuczka.

Jestem mieszanką mojej mamy i jej teściowej. Po mamie odziedziczyłam wrażliwość, troskę o innych, okazywanie emocji i wiarę w marzenia. Po babci odziedziczyłam urodę ( choć mimikę mam mamy), upór i wewnętrzną siłę. Jestem mieszanką dwóch wspaniałych kobiet, które wzajemnie się uzupełniały. Obie wiele osiągnęły, obie dbały o swoich bliskich i siebie wzajemnie. Pokazały mi na...

Po rodzicach odziedziczyłam miłość do literatury. W domu zawsze były książki, pomimo braku wykształcenia u moich rodziców. Wyprawa do księgarni równała się z podróżą na koniec świata.
O negatywnych cecha dziedziczonych po swoich przodkach nie ma co się rozwodzić, tylko najpierw je zauważać, a później zwalczać w sobie. Bycie dobrym człowiekiem jest najważniejsze.

Po rodzicach odziedziczyłam miłość do literatury. W domu zawsze były książki, pomimo braku wykształcenia u moich rodziców. Wyprawa do księgarni równała się z podróżą na koniec świata.
O negatywnych cecha dziedziczonych po swoich przodkach nie ma co się rozwodzić, tylko najpierw je zauważać, a później zwalczać w sobie. Bycie dobrym człowiekiem jest najważniejsze.

Moja Mama to niesamowicie spokojna i cierpliwa kobieta. Będąc w Jej towarzystwie wyczuwa się Jej ciepło. To osoba, która chętnie niesie pomoc innym, wysłucha, doradzi... O takich ludziach mówi się, że oddaliby serce na talerzyku. To chodzący Anioł. Wszyscy, którzy Ją znają - bardzo Ją lubią. Oprócz swojego cudownego charakteru zachowała młody wygląd. Mimo swoich 80 lat wygląda na 15 lat młodszą.
Czy ja taka jestem? Nie mnie to oceniać. Ale na pewno dużo po Niej odziedziczyłam. Widzę u siebie Jej cechy, które bardzo pomagają mi w codziennym życiu i pracy. Jestem cierpliwa, wrażliwa na cudzą krzywdę i nie lubię zakłamania. Odziedziczyłam tez po Niej miłość do literatury i zwierząt. Podobnie jak Ona nie lubię papierochów. Wszyscy mówią, że jestem podobna do Mamy z wyglądu. SUPER! Czasami fajnie poudawać, że ma się 35 lat :)

Moja Mama to niesamowicie spokojna i cierpliwa kobieta. Będąc w Jej towarzystwie wyczuwa się Jej ciepło. To osoba, która chętnie niesie pomoc innym, wysłucha, doradzi... O takich ludziach mówi się, że oddaliby serce na talerzyku. To chodzący Anioł. Wszyscy, którzy Ją znają - bardzo Ją lubią. Oprócz swojego cudownego charakteru zachowała młody wygląd. Mimo swoich 80 lat...

Ja po rodzicach i dziadkach odziedziczyłam zdolności manualne. Lubie robić na drutach, szydełkować, malować i wszelkie odmiany rękodzieła. Odziedziczyłam również wrażliwość i szacunek do innych. Rodzice nauczyli mnie jak kochać pomimo wszystko, jak widzieć a nie tylko patrzeć. Ostatnio z mamą ustaliłyśmy, że jesteśmy bardziej do siebie podobne niż nam się przez całe życie wydawało. Mama nauczyła mnie jak walczyć o każdy dzień nawet wtedy gdy w sercu jest tyle wątpliwości i brak już sił.

Ja po rodzicach i dziadkach odziedziczyłam zdolności manualne. Lubie robić na drutach, szydełkować, malować i wszelkie odmiany rękodzieła. Odziedziczyłam również wrażliwość i szacunek do innych. Rodzice nauczyli mnie jak kochać pomimo wszystko, jak widzieć a nie tylko patrzeć. Ostatnio z mamą ustaliłyśmy, że jesteśmy bardziej do siebie podobne niż nam się przez całe życie...

Jaka matka, taka córka? W mojej rodzinie raczej wyszło: "jaka matka, taki syn; jaki ojciec, taka córka". Mój brat nie dość, że podobny do mamy z wyglądu, to odziedziczył po niej charakter i zachowanie. Ja wyglądu nie dostałam po żadnym z rodziców (hmm, czas zastanowić się nad listonoszem...), ale charakterek po tacie. Zaczęłam to zauważać dopiero ostatnio i teraz z nim mam bliższy kontakt. Możemy razem obejrzeć film, przeczytać tę samą książkę i o niej podyskutować. Najchętniej byśmy nie wychodzili z domu, żeby widywać się z ludźmi i wchodzić z nimi w interakcje, tylko zakopali w domowych pieleszach z herbatką i czymś do czytania. To właśnie tata kilkanaście lat temu zachęcał mnie do czytania i dzięki niemu w ten sposób potrafię spędzać całe leniwe dni! Mimo że dzieli nad ponad 1400 km, to co jakiś czas dzwonimy od siebie albo piszemy, żeby porozmawiać... o książkach. Albo tata chwali się, jakie tytuły ostatnio kupił i co mi pożyczy następnym razem, jak przylecę do nich w odwiedziny.

Jaka matka, taka córka? W mojej rodzinie raczej wyszło: "jaka matka, taki syn; jaki ojciec, taka córka". Mój brat nie dość, że podobny do mamy z wyglądu, to odziedziczył po niej charakter i zachowanie. Ja wyglądu nie dostałam po żadnym z rodziców (hmm, czas zastanowić się nad listonoszem...), ale charakterek po tacie. Zaczęłam to zauważać dopiero ostatnio i teraz z nim mam...

Po moich przodkach odziedziczyłam wspomnienia. Wspomnienia to powrót do chwil, które minęły i nigdy już nie wrócą. Moją siłą jest to, że to są wspomnienia dobre. Wywołują uśmiech, powodują, że motyle pojawiają się w brzuchu. Wiele uczą. Są ze mną. Są we mnie.

Po moich przodkach odziedziczyłam wspomnienia. Wspomnienia to powrót do chwil, które minęły i nigdy już nie wrócą. Moją siłą jest to, że to są wspomnienia dobre. Wywołują uśmiech, powodują, że motyle pojawiają się w brzuchu. Wiele uczą. Są ze mną. Są we mnie.

Jedno jest pewne - moja rodzina się mnie nie wyprze. Oto dowody, czyli cechy każdego z członków, które odziedziczyłam.
Po mamie urodę i tendencję do tycia. Mamo, serio wystarczyłaby mi Twoja uroda. A jak już chciałaś koniecznie coś dorzucać, trzeba było zdolność do szybkiego uczenia się.
Po tacie, wiadomo - charakterek. Oj ten, kto mnie wkurzył wie, że lepiej ze mną nie zadzierać. A kłótnia z ojcem to nieraz zapowiedź kolejnej wojny rodzinnej. 
Po babci (mama mamy) odziedziczyłam zdolność do szybkiego godzenia się po wszelkich kłótniach, co przy moim charakterze to bardzo przydatna zdolność. Odziedziczyłam również po niej talent do rysowania - na którym wydział poznańskiej architektury jednak się nie poznał. 
Po dziadku (tacie mamy) zaś odziedziczyłam zęby. Serio. Oboje mamy zęby niczym psy z rodem reklamy karmy dla psów.
Pewnie znalazłabym jeszcze parę cech ale powoli kończy mi się limit znaków.  

Jedno jest pewne - moja rodzina się mnie nie wyprze. Oto dowody, czyli cechy każdego z członków, które odziedziczyłam.
Po mamie urodę i tendencję do tycia. Mamo, serio wystarczyłaby mi Twoja uroda. A jak już chciałaś koniecznie coś dorzucać, trzeba było zdolność do szybkiego uczenia się.
Po tacie, wiadomo - charakterek. Oj ten, kto mnie wkurzył wie, że lepiej ze mną nie...

Jak to wszystcy w rodzinie mówią jestem cała babka ze wsi. Babcia na wsi jako młoda panienka trafiła do domu Państwa w Warszawie jako pomoc kuchennka. Gdy wybuchła wojna musiała uciekać do domu rodziców, aż pod Łódź. Za mąż wyszła z rozsądku, urodziła trzech synów (w tym jednego niepełnosprawnego). Owdowiała bardzo młodo.
Mimo tak ciężkiego życia zawze była dobra dla innych i miała niezłomny charakter. Była jak to się mówi babą z jajami, co żadnej pracy się nie boi. Mam to po niej, nie jest mi straszna żadna praca i nie boję się przeciwieństw losu. Walczę o swoje i swoją rodzinę, ale zawsze myślę też o innych.
Prócz charakteru po babci Czesi mam jej włosy, piękne, grube i mocne i siwiejące.
Jak babcia zaczełam mieć białe kosmyki zanik 18 lat mineło mego zycia. No cóż taka moja uroda :)

Jak to wszystcy w rodzinie mówią jestem cała babka ze wsi. Babcia na wsi jako młoda panienka trafiła do domu Państwa w Warszawie jako pomoc kuchennka. Gdy wybuchła wojna musiała uciekać do domu rodziców, aż pod Łódź. Za mąż wyszła z rozsądku, urodziła trzech synów (w tym jednego niepełnosprawnego). Owdowiała bardzo młodo.
Mimo tak ciężkiego życia zawze była dobra dla innych...

Czasami podobieństwa między mną a mamą mogą być przerażające lub niepokojące. Szczególnie jeśli są to cechy, których jako młodsze pokolenie nie chciałoby się powielać. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że nie jesteśmy bardzo podobne fizycznie. Ale czasami w drobnych gestach, sytuacjach sama łapie się na tym, że np. patrzę w podobny sposób lub jakieś zachowanie wydaje się zbyt dobrze znajome. Ale takim czymś co bezpośrednio odziedziczyłam po mamie jest znamię, pieprzyk w zgięciu lewego kolana.

Czasami podobieństwa między mną a mamą mogą być przerażające lub niepokojące. Szczególnie jeśli są to cechy, których jako młodsze pokolenie nie chciałoby się powielać. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że nie jesteśmy bardzo podobne fizycznie. Ale czasami w drobnych gestach, sytuacjach sama łapie się na tym, że np. patrzę w podobny sposób lub jakieś zachowanie...