Dziękuję :)

Dziękuję :)

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Wera
Villanelle
Gosia
Seconde
bajer82

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Wera
Villanelle
Gosia
Seconde
bajer82

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Zepsuł mi się samochód, udałem się na spacer do pobliskiego miasteczka. Po przekroczeniu linii, obok której widniała nazwa miejscowości. Może trudno w to uwierzyć ale nie zobaczyłem tam żadnego mężczyzny. ŻADNEGO. Na każdym domu i przy każdej ulicy można było dostrzec wymalowane albo rozwieszone hasła typu „wolność kobiet” lub „MY KOBIE(nie)ty”. Było to nieco dziwne. Postanowiłem udać do hotelu, było już późno. Pomoc drogowa o tej godzinie już na pewno nie przyjedzie. W hotelu, nie zgadniecie, były same kobiety. Jednak należy podkreślić, że nie były zbyt kobiece – ubierały się bardzo, hm… jak mężczyźni, nawet tak wyglądały. Gdybym był podpity to mógłbym z nimi wyskoczyć na piwo i seks. Może jednak przy tych hasłach, które miałem „przyjemność” zobaczyć nie będę mówił tego głośno, jeszcze i ja zniknę. W tym momencie poważniej się zastanowiłem. A jeśli to prawda? Jeśli naprawdę kobiety w tym mieście pozbyły się mężczyzn? Jeśli dosłownie się pozbyły? Zdobyć pokój hotelowy nie było łatwo. Postanowiłem, że chce odkryć co stało się z wszystkimi mężczyznami z tego miasta. Może nie być to łatwe, chyba nie mam co liczyć na zeznania świadków. Miasteczko było mroczne, na ulicach panował chaos i nieporządek. Jednak noc w hotelowym pokoju mogła okazać się zbawieniem. Miałem wrażenie, że światło wypadające z mojego okna jest jedynym źródłem światła na całej ulicy. Panowała totalna ciemność i cisza. Od bardzo dawna nie słyszałem dźwięku tykającego zegara. Dodawało to „uroku” temu miejscu.

Zepsuł mi się samochód, udałem się na spacer do pobliskiego miasteczka. Po przekroczeniu linii, obok której widniała nazwa miejscowości. Może trudno w to uwierzyć ale nie zobaczyłem tam żadnego mężczyzny. ŻADNEGO. Na każdym domu i przy każdej ulicy można było dostrzec wymalowane albo rozwieszone hasła typu „wolność kobiet” lub „MY KOBIE(nie)ty”. Było to nieco dziwne....

- O nie! Tylko nie to - kłęby pary wydobywają się spod maski mojego samochodu - Co ja teraz zrobię i gdzie w ogóle jestem?
Samochód zepsuł mi się w centrum małego miasteczka. Na pierwszy rzut oka wyglądało jak każde inne jednak czymś się różniło. Drogi nie były dziurawe, wzdłuż nich biegły chodniki i ścieżki rowerowe, wszędzie było pełno kwiatów i zieleni. Pod sklepami i na parkowych ławeczkach nie było żulików. Wszystko było estetyczne i zadbane. Weszłam do pobliskiego marketu zapytać gdzie znajdę pomoc. Za ladą stała młoda ekspedientka.
- Dzień dobry, zepsuł mi się samochód. Czy jest w pobliżu jakiś watsztat?
- Dzień dobry. Mamy tu jeden warsztat, U Andzi, ale znajduje się na obrzeżach miasta.
- A jakaś pomoc drogowa?
- Jak pani chce, to zadzwonię do Marty, przyjedzie lawetą i zabierze pani auto do Andzi.
- Byłabym wdzięczna jakby pani zadzwoniła.
- Marta przyjadzie za 10minut. Proszę zaczekać na nią tutaj.
Po 10 minutach
- Dzień dobry. Jestem Marta. Anka dzwoniła, że zepsuł się pani samochód.
- Tak. Mogła by go pani zabrać do warsztatu?
- Oczywiście.
Marta sprawnie wciągnęła samochód na lawetę, pozabezpieczała go pasami i już chwilę później byłyśmy w warsztacie. Wyszła do nas drobna kobieta w koszulce i ogrodniczkach umazanych smarem i olejami.
- Zepsuł mi się samochód. Szukam kogoś kto mi pomoże.
Kobieta szybko wzięła się do roboty, podniosła maskę i zaczęła coś sprawdzać
- Chłodnica jest do wymiany. Niestety nie mam takiej w warsztacie. Zamówię, będzie na jutro i wtedy naprawę samochód. Będzie pani musiała zostać tu na noc. Mogę panią zawieść do hotelu Jagi.
Przytaknęłam głową, na znak że się zgadzam i już po chwili siedziałam razem z Andzią w samochodzie.
- Czy mogę zapytać czy w tym mieście są jacyś faceci?
- Właściwie to nie ma. Jest kilku młodych chłopców, ale dorosłego nie ma żadnego.
- Czemu? Co się z nimi stało.
- Uciekli. My jesteśmy tutaj bardzo zaradne, same umiemy wsztstko zrobić: naprawić samochód, zreperować kran, naprawić szafkę. Mężczyźni czuli się tu niepotrzebni. Niejeden próbował tu mieszkać ale ostatecznie przytłaczała go nasza samowystarczalność i niezależność. Tchórzyli i odchodzili stąd.

- O nie! Tylko nie to - kłęby pary wydobywają się spod maski mojego samochodu - Co ja teraz zrobię i gdzie w ogóle jestem?
Samochód zepsuł mi się w centrum małego miasteczka. Na pierwszy rzut oka wyglądało jak każde inne jednak czymś się różniło. Drogi nie były dziurawe, wzdłuż nich biegły chodniki i ścieżki rowerowe, wszędzie było pełno kwiatów i zieleni. Pod sklepami i...

Znów padł mi samochód, kolejny raz, chyba zmienię mechanika... I tu potrzebny byłby bohater, który tylko spojrzy pod maskę i powie co dolega mojemu leciwemu gratowi, lecz w tej miejscowości nie było żadnego mężczyzny, ani jednego, nic, null,zero... Udałam się do małego sklepu spożywczego. Tam pani, ok. 55 lat stojąca za ladą na moje pytanie o mechanika... wybuchnęła śmiechem.
-Pani- stwierdziła- u nas facetów brak, ale to długa historia. Ostatni uciekł 2 lub 3 lata temu. Tu nawet do przedszkola chodzą same dziewczynki.
-Dlaczego oni... wyginęli?- dociekałam dalej...
-Ponoć klątwa, żaden tu nie wytrzymuje.Słyszy głosy, straszą go demony, dziwne białe damy o gigantycznych oczach. Ta wtedy do takiego mówi, żeby uciekał to ta wyrwie mu wszystkie organy... To taki ucieka, każdy po kolei.
Kupiłam kilka butelek wody, trochę suchego prowiantu i poszłam na piechotę do mojego samochodu, poczym w Internecie zaczęłam szukać instrukcji jak naprawić auto.

Znów padł mi samochód, kolejny raz, chyba zmienię mechanika... I tu potrzebny byłby bohater, który tylko spojrzy pod maskę i powie co dolega mojemu leciwemu gratowi, lecz w tej miejscowości nie było żadnego mężczyzny, ani jednego, nic, null,zero... Udałam się do małego sklepu spożywczego. Tam pani, ok. 55 lat stojąca za ladą na moje pytanie o mechanika... wybuchnęła...

Miasto kobiet, to nie miasto w znaczeniu geograficznym czy administracyjnym ale przenośnym. Miasto kobiet to świat w którym kobiety są silne, niezależne, wykształcone, świadome swojej wartości i potrafiące to wykorzystać. Nie siedzą w domu, żeby tylko prać, sprzątać, gotować, bawić dzieci i czekać aż mężczyzna wróci. Kobiety wychodzą z domów, idą na uczelnie, do pracy, na spotkania z przyjaciółkami. Wychodzą by być lekarzami, co kiedyś ludziom nie mieściło się w głowach. Wychodzą by zajmować się polityką i stać na czele państw, rządów i organizacji a kiedyś nie miały nawet prawa głosu. Wychodzą by być naukowcami, by prowadzić badania i odkrywać tajemnice świata a kiedyś świat krzywo patrzył na te, które chciały coś więcej niż tylko czytać i pisać. Wychodzą by być dyrektorami wielkich firm, zarabiać olbrzymie pieniądze i kierować pracą innych także mężczyzn, choć wielu z nich z trudem przychodzi słuchanie poleceń szefa kobiety. Są i kobiety które siedzą w domu, by zajmować się dziećmi, ogrodem, gotowaniem i robią to z wielką pasją i miłością. Z powodzeniem łączą rolę matki, żony, gospodyni z pracą w sklepie lub na poczcie. Tylko kobieta potrafi w tym samym czasie smażyć naleśniki, rozmawiać przez telefon i oglądać film w telewizji. A mężczyźni gdzie są i czy są potrzebni? Oczywiście, wcale nie wyginęli i są potrzebni czasem trzeba odkręcić słoik z ogórkami,wymienić żarówkę albo podrapać w plecy pod łopatką....

Miasto kobiet, to nie miasto w znaczeniu geograficznym czy administracyjnym ale przenośnym. Miasto kobiet to świat w którym kobiety są silne, niezależne, wykształcone, świadome swojej wartości i potrafiące to wykorzystać. Nie siedzą w domu, żeby tylko prać, sprzątać, gotować, bawić dzieci i czekać aż mężczyzna wróci. Kobiety wychodzą z domów, idą na uczelnie, do pracy, na...

Samochód zaczął szwankować gdy Tom wracał ze służbowej delegacji do domu. Na szczęście zjazd z autostrady był blisko. Wjechał do małego miasteczka którego nazwy nie zapamiętał. Składało się ono głównie z ładnych domów jednorodzinnych, niemal wszystkie wyglądały tak samo co Tomowi przypominało osiedle które kiedyś widział przy bazie wojskowej.
Na szczęście udało mu się znaleźć mechanika zanim samochód ostatecznie wyzioną ducha.
- Dzień dobry!- zawołał wchodząc do warsztatu.
- Witam Pana, czym mogę służyć – odpowiedziała mu młoda kobieta grzebiąca pod maską pikapa.
- Mój samochód brzmi jakby miał zamiar wybuchnąć. - oświadczył nieco zaskoczony, że mechanikiem była kobieta.
- Zaraz na niego spojrzę.
Podniosła maskę jego opla i przez jakieś 10 minut sprawdzała silnik.
- To grubsza sprawa nie dam rady tego dziś naprawić- zawyrokowała. - Pięć minut stąd jest hotel może się Pan tam zatrzymać.
Tom podziękował i ruszył w wskazanym kierunku. Po drodze minął klika kobiet, ale nigdzie nie widział żadnego mężczyzny. Dopiero przed samym hotelem na ławce siedział staruszek.
- Na twoim miejscu czmychałbym stąd jak najdalej – zaczepił Toma. - To miasto Amazonek, mężczyźni tutaj to tylko byki rozpłodowe.
- Co też Pan opowiada? - roześmiał się. – Amazonki dobre sobie.
- A widziałeś tu jakiego chłopa? - nie dawał za wygraną.
- Chyba właśnie z jednym rozmawiam.
- Ja to tylko wyjątek potwierdzający regułę.
Nie słuchając dalej starca wszedł do hotelu. Amazonki też mi coś.

Samochód zaczął szwankować gdy Tom wracał ze służbowej delegacji do domu. Na szczęście zjazd z autostrady był blisko. Wjechał do małego miasteczka którego nazwy nie zapamiętał. Składało się ono głównie z ładnych domów jednorodzinnych, niemal wszystkie wyglądały tak samo co Tomowi przypominało osiedle które kiedyś widział przy bazie wojskowej.
Na szczęście udało mu się...

Z westchnienie ulgi spoglądam na znak z nazwą miasta. Tutaj musi ktoś mieszkać! Ku mojemu zdziwieniu, spotykam same kobiety... ,,Co stało się z mężczyznami?'' zastanawiam się. Miasteczko jest ciche i spokojne. W skromnych, ale prześlicznych domkach pali się światło. ,,O co tutaj chodzi?'' myślę coraz bardziej zaniepokojona. Ta niesamowita cisza wywołuje we mnie niepokój... Robi się ciemno, więc biorę się na odwagę i pukam do jednego z domków. Drzwi otwiera mi starsza kobieta.
-Dobry wieczór. Gdy przejeżdżałam blisko miasteczka, zepsuł mi się samochód. Niestety nie mam gdzie zatrzymać się na noc. Czy mogłaby mnie pani przenocować? Oczywiście zapłacę.
-Tak, nie ma problemu. Wchodź dziecko, wchodź. Nie trzeba płacić za dobry uczynek. Właśnie przygotowałam kolację. Jesteś głodna?
-Chętnie bym coś zjadła...
Obie zasiadamy do stołu. Kolacja jest przepyszna. Jednak ta magiczna atmosfera ciągle mnie przytłacza. Ośmielam się zapytać.
-Czy może mi pani coś powiedzieć? Jak to się stało, że w mieście nie ma żadnych mężczyzn?
-Jakieś 20 lat temu kobiety w tym mieście bały się swoich mężów. Powodem tego była przemoc domowa. Któregoś dnia, wszystkie panie z miasteczka zebrały się w jednym z domów i postanowiły pozbyć się panów. Miała im w tym pomóc dobra wróżka. Ta magiczna istota rzuciła na synów Adama czar, który sprawił, że zaczęli rozpływać się w powietrzu. Tych, którzy zostali, kobiety wygoniły z miasteczka. Od tego czasu wszystkie żyjemy w szczęściu i harmonii...

Z westchnienie ulgi spoglądam na znak z nazwą miasta. Tutaj musi ktoś mieszkać! Ku mojemu zdziwieniu, spotykam same kobiety... ,,Co stało się z mężczyznami?'' zastanawiam się. Miasteczko jest ciche i spokojne. W skromnych, ale prześlicznych domkach pali się światło. ,,O co tutaj chodzi?'' myślę coraz bardziej zaniepokojona. Ta niesamowita cisza wywołuje we mnie niepokój......

Zastanawiasz się co im odjebało? Już ci mówię, tylko patrz przez okno czy nie idą. Zaczęło się od przyjazdu Betty Fourier do miasta. Jeszcze wtedy nie znano słowa, którym dziś mogę ją określić: była coachem. Dodaj to tego buzujący w niej pseudofeminizm i wyjdzie ci przeintelektualizowana histeryczka z jakąś obsesją na punkcie udowadniania tego, że kobiety są ciemiężone i gwałcone przez mężczyzn – zawsze i w każdej sferze życia. Wykłady były na skwerze, więc wszystkie babska w niedziele chodziły posłuchać o czym ta idiotka mówi. Zlasowała im łby zupełnie. Gadała o tym, by nie dać się facetom, o tym, że mają prawo być zdenerwowane, że czasami może ponieść je gniew, a nawet mogą uciekać się do agresji, bo z racji na powszechną dominację mężczyzn, jest to przywrócenie naturalnej równowagi. Zachcianki? Oczywiście! Humory! Jak najbardziej! Zdrady nawet! Przecież są KOBIETAMI istotami zmiennymi, wrażliwymi, wspaniałymi i nieprzewidywalnymi, które muszą w końcu pozwolić sobie na to aby być takimi jakie naprawdę są! Ja pierdolę, co to za brednie. Nie zrozum mnie źle, kolego, jestem za feminizmem, ale nie za jakąś chorą hegemonią kobiet, opartą na bełkocie oszołomki. Widzisz, kobiety ją posłuchały, a reakcją mężczyzn było masowe wymieranie. Z różnych powodów. Ponad połowa sama postanowiła zakończyć swój żywot. Tak było. Opowiedziałbym ci coś więcej, ale nie możesz tu być. Ja zresztą też nie, ale umiem się kamuflować i – przyznam – lubię nosić rajstopy.

Zastanawiasz się co im odjebało? Już ci mówię, tylko patrz przez okno czy nie idą. Zaczęło się od przyjazdu Betty Fourier do miasta. Jeszcze wtedy nie znano słowa, którym dziś mogę ją określić: była coachem. Dodaj to tego buzujący w niej pseudofeminizm i wyjdzie ci przeintelektualizowana histeryczka z jakąś obsesją na punkcie udowadniania tego, że kobiety są ciemiężone i...